Το θέμα δεν είναι το VAR...

Μετά την πρεμιέρα όπου τα είχαμε δει… όλα (Χα! Έτσι νομίζαμε, είχε και χειρότερα) με το VAR, αυτά που έγιναν το Σάββατο έρχονται να επιβεβαιώσουν περίτρανα δυο πράγματα. Το ένα είναι πως ο Παναθηναϊκός είτε υπάρχει, είτε δεν υπάρχει το VAR στο ελληνικό πρωτάθλημα, εξακολουθεί να είναι το… εύκολο θύμα για κάθε «φυντάνι» της ελληνικής διαιτησίας. Το δεύτερο είναι πως και στην περίπτωση του Παναθηναϊκού αλλά και σε αυτή της διαιτησίας και της χρήσης του VAR, το πρόβλημα είναι οι άνθρωποι. Στον μεν Παναθηναϊκό είναι ξεκάθαρο εδώ και πάνω από δυο χρόνια πλέον πως υπάρχει ζήτημα με τη διοίκηση και με τον τρόπο που έχει επιλεγεί να πορεύεται η ομάδα από την κεφαλή της ΠΑΕ, στο δε θέμα του VAR έχει να κάνει με τους ανθρώπους που χειρίζονται όλο το σύστημα και δείχνουν πως υπάρχει σοβαρό πρόβλημα. Είτε ανικανότητας, είτε επιτηδευμένης προσπάθειας να… αποδείξουν πως το VAR θα κάνει τα πράγματα χειρότερα, γιατί έτσι μπορεί να εξυπηρετεί κάποιους.

Ο Παναθηναϊκός, λοιπόν, που συνολικά στον αγώνα με την Ξάνθη δεν… έβγαλε μάτια, δεν ήταν δα και τόσο κακός. Μεγεθύνεται κάθε πρόβλημα όταν το αποτέλεσμα δεν είναι καλό, σε κάθε ομάδα του πλανήτη συμβαίνει αυτό, κι αυτός ο αδύναμος οικονομικά, διοικητικά και σε όλα τα επίπεδα Παναθηναϊκός δεν θα μπορούσε να αποτελεί εξαίρεση. Οι «πράσινοι» στο πρώτο ημίχρονο δεν ήταν τόσο… χάλια όσο δείχνει στο τέλος η «μεγάλη εικόνα». Με σωστή τακτική (με Ζαχίντ και Μπουζούκη να παίζουν ουσιαστικά σαν δυο δεκάρια) πήγαν να «σπάσουν» τη διπλή ζώνη άμυνας της Ξάνθης, βρήκαν στιγμές κι ένα γκολ που κακώς δεν μέτρησε. Στο δεύτερο ημίχρονο, ναι, ο Παναθηναϊκός ήταν άθλιος. Δεν είχε υπομονή, δεν είχε εμπνεύσεις, δεν είχε τα πράγματα που χρειαζόταν για να διαπεράσει τις γραμμές των Ακριτών κι από το 75’ και μετά φαινόταν πως θα πάθει και τη ζημιά αφού είχε πλέον ανέβει τόσο ψηλά που άφηνε… στρέμματα στους φιλοξενούμενους για μια πιθανή κόντρα. Το γεγονός, βέβαια, πως και το γκολ της Ξάνθης δεν έπρεπε να μετρήσει, έρχεται να «κουμπώσει» σε όσα αναφέρουμε για το VAR.

Το VAR είναι μια χαρά, απόλυτα χρήσιμο και πολύτιμο ειδικότερα για το ελληνικό πρωτάθλημα των ανίκανων διαιτητών. Εδώ, όμως, είναι και το πρόβλημα. Στην ανικανότητά τους ακόμα και αυτό να εκμεταλλευτούν και να χειριστούν σωστά, έτσι ώστε να αποτινάξουν κι αυτοί από πάνω τους όλη τη… λέζα που τρώνε, στις περισσότερες των περιπτώσεων δικαιολογημένα, διαχρονικά για όσα συμβαίνουν στο πρωτάθλημα. Εάν δεν είναι ανικανότητα, ωστόσο, συμβαίνει κάτι πολύ χειρότερο με τους ανθρώπους που έχουν  αναλάβει συνολικά τη λειτουργία του VAR. Προσέξτε, μιλάμε για όλους όσοι εμπλέκονται κι όχι μόνο για τους διαιτητές που ελέγχουν τα πλάνα. Σε μια τέτοια περίπτωση, λοιπόν, δεν μπορεί κανείς να βγάλει από το μυαλό του φιλάθλου, που έχει βιώσει… παράγκες και συστήματα τα οποία βίασαν το ελληνικό ποδόσφαιρο για δεκαετίες, πως δεν παίζεται ένα «βρώμικο» παιχνίδι έτσι ώστε και το VAR να βγει… σκάρτο! Δεν αποκλείεται να ενοχλεί κάποιους και για αυτό να προσπαθούν να οδηγήσουν ακόμα και στην κατάργησή του. Ακούγεται τρελό; Θεωρία συνομωσίας; Μακάρι να αποδειχθεί πως είναι έτσι…

ΥΓ. Μια τα… σουβλάκια, μια τα πλάνα στο Φάληρο  τραβηγμένα από την… Πεντέλη, μια τα εξόφθαλμα  λάθη στη Ριζούπολη. Ε δεν θα αργήσει η μέρα που κάποιος θα πει «τι το θέλετε το VAR, αφού και τώρα γίνονται λάθη». Και τότε να δούμε πόσο τρελό θα… ακούγεται όλο αυτό που διαβάσατε παραπάνω.

ΥΓ2. Πέντε βαθμούς φέτος και τρεις πέρσι έχει «φάει» από τον Παναθηναϊκό ο Σκουλάς, είτε σαν ρέφερι είτε σαν VAR. Λογικά θα επιβραβευτεί και σε τρεις – τέσσερις αγωνιστικές θα είναι ξανά σε αγώνα του «τριφυλλιού» με κάποιο τρόπο.

ΥΓ3. Όπως δεν έχει λογική το να «πιστολιάζεται» ο Παναθηναϊκός, που στην τελική αν είμαστε ρεαλιστές δεν είναι στους άμεσους διεκδικητές του τίτλου για να τον… φοβάται κάποιος, έτσι δεν έχει και λογική να έχει τέσσερα «9άρια» στη 18άδα και κανένα στο αρχικό σχήμα.