Ο Παναθηναϊκός δεν είναι τζίτζικας!
Ο Νίκος Συρίγος γράφει για την πρεμιέρα του Παναθηναϊκού ΟΠΑΠ στην Euroleague.
Ο Παναθηναϊκός μπήκε με το δεξί στην Ευρωλίγκα. Με μια νίκη που αν γουστάρεις τον Πεδουλάκη θα την χαρακτηρίσεις επαγγελματική και αν δεν τον γουστάρεις θα την πεις… αγχωτική. Κι ας μην απειλήθηκε, ουσιαστικά, ποτέ ο Παναθηναϊκός από τον Ερυθρό Αστέρα του Τόμιτς. Του Τόμιτς, που προσπαθεί να κάνει τον Ερυθρό Αστέρα να παίζει ελληνικά. Δηλαδή στοχευμένα. Όχι πάνω κάτω. Όχι όσα έρθουν κι όσα πάνε… Αυτό δηλαδή που επιδιώκει και ο προπονητής του Παναθηναϊκού, ώστε το τριφύλλι να αυξήσει κατακόρυφα τις πιθανότητες του για να πετύχει τους στόχους του και στην Ευρωλίγκα.
Ο Πεδουλάκης ξέρει πολύ καλά ότι πρέπει να πάει βήμα-βήμα. Και να χτίσει μία ομάδα που θα ξέρει γιατί κάνει την κάθε κίνηση μέσα στο γήπεδο. Πότε να δώσει και σε ποιον την μπάλα στην επίθεση και πως θα αντιμετωπίσει τους εκάστοτε κινδύνους στην άμυνα. Κυρίως να πυροβολεί σημαδεύοντας. Όχι στον αέρα. Γιατί άμα πυροβολείς στον αέρα, είτε βεγγαλικά ρίχνεις, είτε σφαίρες, το αποτέλεσμα θα είναι το ίδιο. Μην σου πω και πιο εντυπωσιακό το βεγγαλικό… Αλλά τον αντίπαλο δεν θα τον σκοτώσεις… Και για να φτάσει ο Παναθηναϊκός μέχρι το τέλος της διαδρομής πρέπει να «σκοτώσει» κάμποσους. Η διαδικασία να ξαναβάλει ο Παναθηναϊκός στην άκρη το ένστικτο και να φέρει μπροστά το μυαλό, είναι επίπονη. Απαιτεί πίστη στο πλάνο και χρόνο. Να γίνεσαι καλύτερος παιχνίδι με παιχνίδι. Ατομικά και ομαδικά. Επιθετικά και αμυντικά. Πάμε στο πρώτο. Όταν ο ανέτοιμος και εμφανώς αγχωμένος Παναθηναϊκός πετυχαίνει 87 πόντους, χωρίς να έχει ανοίξει το παιχνίδι όσο θα ήθελε και με μόλις 5/13 τρίποντα, το λες και άκρως ελπιδοφόρο… 87 που αν έμπαιναν και κάποια από τα καλά-ελεύθερα σουτ από τα 8 που δεν βρήκαν στόχο από τα 6.75 μ. θα έμπαινε το 9 μπροστά και θα μιλάγαμε για… ραψωδία.
Πάμε τώρα και στην άμυνα… Οι 82 πόντοι δεν είναι λίγοι. Σωστό. Αλλά αν πεις ότι το πρόβλημα σε ομάδα του Πεδουλάκη είναι η άμυνα, ξέρεις ότι απλά είναι θέμα… χρόνου να λυθεί. Άρα απλά μετράς αντίστροφα για την στιγμή που οι 5 που θα είναι μέσα στο παρκέ θα αμύνονται σαν ένας! Μαθημένα τα βουνά στα χιόνια…
Αυτά απλοϊκά και με μία πρώτη ματιά. Άλλωστε οι αναμετρήσεις της πρεμιέρας δεν προσφέρονται για περισσότερα συμπεράσματα… Μέχρι να δέσουν οι ομάδες πρέπει απλά να νικάς. Να φέρεσαι σαν μέρμηγκας κι όχι ως τζίτζικας. Και γιατί έτσι θα αντέξεις τον… βαρύ χειμώνα αλλά και γιατί τα τζιτζίκια είναι μόνο για εφέ… Και δεν ζουν και πολύ. Και κάνουν και θόρυβο. Κυρίως είναι τεμπέλικα. Και στον Παναθηναϊκό δουλεύουν όχι απλά σκληρά αλλά πολύ παραπάνω. Και στο μυαλό και στο σώμα. Για να είναι πανέτοιμοι όταν πρέπει.
Όλα τα παραπάνω, σε οποιαδήποτε άλλη χώρα πλην της Ελλάδος θα ήταν περιττό να τα αναφέρουμε. Εδώ όμως τον Οκτώβρη που… ανθεί η άποψη και η ξερολίαση, πρέπει να τα πούμε.
Υγ. Ο τρόπος που εκθέτει τους ρεπόρτερ του Ολυμπιακού η διοίκηση της ΚΑΕ Ολυμπιακός είναι πραγματικά τραγικός. Στο τέλος θα τους ρίξει πιο χαμηλά από την ομάδα… Όταν γράφεις κάτι την Τρίτη και την Πέμπτη «καίγεται» δεν το λες και αξιοπιστία.
Υγ2. Όταν η Αρμάνι που πήρε για κερασάκι στην τούρτα τον Σκόλα, τρώει μια 15άρα από την Μπάγερν, είναι πολύ ενθαρρυντικό να… ψάχνουμε τρίχα στο ζυμάρι.
Το παρόν διαδικτυακό μέσο ουδεμία ευθύνη εκ του νόμου φέρει περί των επωνύμων ή ανωνύμων σχολίων που φιλοξενεί. Σε περίπτωση που θεωρείτε πως θίγεστε από κάποιο εξ αυτών, επικοινωνήστε μέσω της φόρμας επικοινωνίας έτσι ώστε να αφαιρεθεί.