Μην γίνει… Ουζουνίδης ο Δώνης!
Ο Νίκος Συρίγος γράφει για τους προπονητές του Παναθηναϊκού που καίγονται, ο ένας μετά τον άλλο.
Προφανώς και ότι συμβαίνει στον Παναθηναϊκό (και) φέτος είναι μέρος του προβλήματος και όχι της λύσης. Προφανώς αυτό που αποκαλούμε ποδοσφαιρική ομάδα, απέχει έτη φωτός από έναν κανονικό Παναθηναϊκό. Αυτό όμως όχι απλά δεν αναιρεί αλλά πρέπει να μεγεθύνει την προσπάθεια που καταβάλλει ο Γιώργος Δώνης. Η δουλειά του προπονητή του Παναθηναϊκού δεν είναι μια συνηθισμένη δουλειά. Πολύ περισσότερο όταν ο Δώνης δεν είναι… περαστικός αλλά σπλάχνο από τα σπλάχνα του Παναθηναϊκού. Άρα δεν αντιμετωπίζει την ήττα ως ένα χαμένο παιχνίδι αλλά ως πολλά παραπάνω.
Ο Δώνης ήξερε καλά ότι ένα ακόμη αρνητικό αποτέλεσμα στο ντέρμπι με τον Ολυμπιακό, θα έβαζε δυναμίτη στα ήδη ταλαιπωρημένα θεμέλια της ομάδας. Ήξερε ότι το συγκεκριμένο ματς για χίλιους κι έναν λόγους ήταν do or die. Κι ας ξέρει, επίσης, ότι το “do” δεν σημαίνει ότι ο Παναθηναϊκός θα παραμείνει ζωντανός… Δεν θέλει όμως να είναι αυτός που θα του… μείνει στα χέρια. Οι μέρες μετά το στραπάτσο στον Άρη, ήταν κρίσιμες. Οι κρισιμότερες στη θητεία του Δώνη στο τριφύλλι. Και γιατί σε πολύ μικρό χρονικό διάστημα μια ομάδα που δεν λες και αξιοζήλευτο το ρόστερ της, φορτώθηκε με τεράστιο βάρος αλλά και διότι ακόμη και αν το τριφύλλι πάει από εδώ και πέρα αήττητο μέχρι το τέλος, δεν είναι και σίγουρο ότι θα αλλάξει τη μοίρα του. Το αντίθετο… Ο Δώνης ωστόσο κατάφερε όχι μόνο να εμπνεύσει/ξυπνήσει τους παίκτες του αλλά να παίξει (επιτέλους) ο Παναθηναϊκός ποδόσφαιρο και να φεύγει στο τέλος από το γήπεδο πραγματικά στεναχωρημένος από το «Χ» κόντρα στους Πειραιώτες.
Όπως παλιά… Όπως τότε που το «τρένο» ήταν μέσα στο γήπεδο. Πέρα από τη ζημιά που κάνει στο γόητρο και στο βεληνεκές της ομάδας αυτή η κατάσταση, αρχίζει πια να στοιχίζει ολοένα και περισσότερα σε πρόσωπα. Ανθρώπους που υπό Κανονικές Συνθήκες θα μπορούσαν να οδηγήσουν τον Παναθηναϊκό στην κορυφή. Όχι στην παρούσα φάση. Δεν μάθαμε ποτέ τι θα έκανε ο Μαρίνος Ουζουνίδης αν είχε στα χέρια του έναν ΚΑΝΟΝΙΚΟ Παναθηναϊκό. Μείναμε με την απορία. Το πιθανότερο είναι το ίδιο να συμβεί και με τον Δώνη. Να μείνουμε με το «αν». Αυτό το ρημάδι το «αν» που κυριαρχεί σε όλα όσα αφορούν στον ποδοσφαιρικό Παναθηναϊκό. Μια ομάδα που το βάρος της φανέλας πότε είναι ευεργετικό και πότε καταδικαστικό… Ευεργετικό για να βάζεις κάτω τον Ολυμπιακό και καταδικαστικό διότι το «πρέπει» απέναντι σε θεωρητικά «μικρότερες» ομάδες, σε πνίγει…
Υγ. Υπομονή-ανοχή ένα τσιγάρο δρόμος.
Το παρόν διαδικτυακό μέσο ουδεμία ευθύνη εκ του νόμου φέρει περί των επωνύμων ή ανωνύμων σχολίων που φιλοξενεί. Σε περίπτωση που θεωρείτε πως θίγεστε από κάποιο εξ αυτών, επικοινωνήστε μέσω της φόρμας επικοινωνίας έτσι ώστε να αφαιρεθεί.