Με κατάρες και μπινελίκια δεν σώθηκε κανείς!
Ο Νίκος Συρίγος μετράει τα μπινελίκια που γράφτηκαν μετά την 4αρα στο «Βικελίδης» και όσους μπήκαν στο PAO ALIVE.
Ο Παναθηναϊκός νοσεί. Σε όλα τα επίπεδα. Κι όσοι είναι στην ΠΑΕ από τον πρώτο μέχρι τον τελευταίο, μοιάζει να εκτίουν ποινή. Αντί να είναι υπερήφανοι για το γεγονός ότι ανήκουν στον μεγαλύτερο Σύλλογο της χώρας, φαίνεται σαν να μετράνε τις μέρες ή να καταριούνται την κακή τους τη μοίρα που τους έριξε εκεί… Δεν τους δικαιολογώ αλλά δεν τους αδικώ. Πουθενά δεν είναι καλά όταν έχει πεθάνει η ελπίδα. Και ελπίδα, με τις παρούσες συνθήκες, στο τριφύλλι δεν υπάρχει. Εδώ και καιρό.
Όσο και αν ο Νταμπίζας προσπαθεί να πείσει τον κόσμο ότι αυτοί που έφερε στον Παναθηναϊκό είναι κράμα Σαραβάκου-Βαζέχα, όσο και αν ο κόουτς Δώνης ελπίζει ότι η δουλειά που κάνει στις προπονήσεις θα βγει κάποια στιγμή στο γήπεδο, ούτε τα αποτελέσματα αλλά ούτε καν η εικόνα της ομάδας, τους δικαιώνουν. Κι όταν μετά από μία ντροπιαστική ήττα μέσα στην έδρα σου από τον ΟΦΗ, ακολουθεί μια ακόμη πιο ντροπιαστική από τον Άρη, τότε καταλαβαίνεις ότι το ποτάμι δεν έχει γυρισμό. Όχι ότι αν φύγει ο Νταμπίζας ή ο Δώνης ή και οι δύο μαζί θα αλλάξει κάτι δραστικά. Ο καρκίνος δεν θεραπεύεται με … ασπιρίνη.
Ο Παναθηναϊκός ΔΥΣΤΥΧΩΣ μικραίνει. Μικραίνει ολοένα και πιο πολύ. Δεν έχει όραμα, δεν έχει πλάνο και εν τέλει δεν έχει καν ανθρώπους που να τον πονάνε. Να βλέπουν αυτό το χάλι και να μην μπορούν να κοιμηθούν το βράδυ… Κι η αλήθεια είναι ότι η βραδιά στο «Βικελίδης» ξεκίνησε Παναθηναϊκά, με την κίνηση του «Ντόκεν» και των άλλων οπαδών να αφήσουν δυο λουλούδια στη μνήμη του «Κουκ»…
Κι αντί αυτοί που φοράνε τη φανέλα με το τριφύλλι να πορωθούν με αυτή την κίνηση και να τρώνε σίδερα, βγήκαν στο γήπεδο και πέταγαν χαρταετό… Αυτή ήταν η «αντίδραση» τους, μετά το χαστούκι από τον ΟΦΗ. Να σκύψουν το κεφάλι για να φάνε ακόμη ένα, πιο δυνατό και από τον Άρη. Αυτός είναι ο εγωϊσμός τους, αυτός είναι ο σεβασμός τους στη φανέλα που φοράνε. Όταν όμως όλος ο οργανισμός είναι της λογικής του «δε βαριέται…» και οι ποδοσφαιριστές έτσι θα καταντήσουν. Γιατί κατάντημα είναι αυτό. Δεν υπάρχει άλλη λέξη… Η ευθύνη είναι συνολική. Φταίνε όλοι. Από τον Αλαφούζο μέχρι τον… κηπουρό στο Κορωπί. ΟΛΟΙ.
Από την στιγμή που δεν υπάρχουν όμως Άραβες, Ταϊλανδοί και… Κοσσοβάροι, προσωπικά δεν βλέπω άλλο τρόπο για να ζωντανέψει ξανά η ελπίδα, εκτός από αυτόν που… τρέχει εδώ και περίπου δύο μήνες. Δεν ξέρω ποιες ήταν οι προσδοκίες για αυτούς τους πρώτους δύο μήνες. Οι 14.115 ωστόσο που έχουν πιστέψει στο PAO ALIVE απαιτείται να γίνουν πολύ περισσότεροι… Όποιος δεν το έχει καταλάβει είναι η ώρα που ο κόσμος του Παναθηναϊκού πρέπει να μετρηθεί. Και να δείξει τη δύναμη του… Όχι με ανάθεμα, πύρινα σχόλια στα social media… Με πίστη και στήριξη στη μοναδική προσπάθεια που μπορεί να αποδώσει καρπούς. Στη μοναδική ρεαλιστική προσπάθεια.
Δυστυχώς ο Παναθηναϊκός δεν σώζεται με νηστεία και προσευχή… Ούτε με μπινελίκια. Το να βρίσεις και να καταριέσαι μπορεί να σε εκτονώνει. Τον Παναθηναϊκό όμως δεν τον βοηθά. Πολύ περισσότερο δεν τον σώζει…
ΥΓ. Από χθες μέχρι σήμερα, τα σχόλια από φιλάθλους του Παναθηναϊκού στο διαδίκτυο πρέπει να ξεπερνούν τα 100.000… Μην λέω και λίγα. Από χθες μέχρι σήμερα αυτοί που έδωσαν το «παρών» στο PAO ALIVE στις 13.04 είναι 39…
Υγ2. Ακόμη και αν ο Παναθηναϊκός ήταν αήττητος στο πρωτάθλημα και μοίραζε τεσσάρες, ο στόχος που τέθηκε από τον Δημήτρη Γιαννακόπουλο θα έπρεπε και πάλι να επιτευχθεί. Δεν είναι θέμα μιας σεζόν, μίας νίκης ή ενός τμήματος. Είναι ΠΟΛΛΑ περισσότερα. Αυτό γιατί κάποιοι γράφουν πάλι ΠΑΠΑΡΙΕΣ και σπέρνουν διχόνοια…
Το παρόν διαδικτυακό μέσο ουδεμία ευθύνη εκ του νόμου φέρει περί των επωνύμων ή ανωνύμων σχολίων που φιλοξενεί. Σε περίπτωση που θεωρείτε πως θίγεστε από κάποιο εξ αυτών, επικοινωνήστε μέσω της φόρμας επικοινωνίας έτσι ώστε να αφαιρεθεί.