Κανείς δεν πήρε μετάλλιο από τις αποδόσεις των μπούκηδων

Σερβία, ΗΠΑ και Ελλάδα, ήταν τα τρία φαβορί για το χρυσό στο Παγκόσμιο, με αυτή τη σειρά, πριν ξεκινήσει το τουρνουά. Τελικά, βγήκαν εκτός με λίγο διαφορετική σειρά: πρώτα η Ελλάδα, μετά η Σερβία και τελευταία η Team USA. Ποιοι είναι στην τετράδα; Οι λατρεμένοι Αργεντινοί, οι «ξεγραμμένοι» Ισπανοί, οι καταπληκτικοί Γάλλοι και η ευχάριστη έκπληξη του τουρνουά, οι πεισματάρηδες Αυστραλοί. Και καθίστε εσείς να κάνετε κουβέντες για φαβορί και ρόστερ και μετάλλια.

Η Σερβία, πλήρωσε την αλαζονεία της, την εξάρτησή της από τον επιθετικό οίστρο του Μπογκνάνοβιτς και τον αέρα του φαβορί, που φύσηξε δυνατά και πήρε τα μυαλά των παικτών της. Είναι αλήθεια ότι το ρόστερ της ήταν «ψαρωτικό» και η πληρότητα που έδειχνε να έχει από το «1» ως το «5» προκαλούσε τρόμο. Όχι πάντως στους Αργεντινούς, οι οποίοι με μπροστάρη τον 39χρονο Σκόλα και καθοδηγούμενη από τον «Ποπάι» Καμπάτσο, τους θύμισαν ότι παίζει μπάσκετ και η ψυχή, ο τσαμπουκάς, το τσαγανό και το «θέλω». Οι ΗΠΑ, είχαν το καλύτερο ρόστερ όλου του τουρνουά - αλλά στον πάγκο τους και όχι στους παίκτες. Πόποβιτς, Κερ και καναδυό ακόμα πρωτοκλασάτοι προπονητές ήταν στον πάγκο, αλλά δυστυχώς δεν έπαιζαν αυτοί. Αντιθέτως, αυτοί που έπαιζαν, με ελάχιστες εξαιρέσεις, ήταν από το «πανέρι» του ΝΒΑ και πολύ λογικά τιμωρήθηκαν από τη Γαλλία, που έχει καλό υλικό, αρκετούς NBAers, το πιο αποτελεσματικό «σκιάχτρο» της διοργάνωσης (το Γκομπέρ), έναν πολύ αξιόλογο προπονητή και μεγάλη δίψα για διάκριση. Αυτό το στραπάτσο για τις ΗΠΑ, 13 χρόνια μετά από την τελευταία τους ήττα από τα χέρια της Εθνικής μας, πιθανολογώ ότι θα τους αναγκάσει σε «εθνική συστράτευση» του χρόνου στους Ολυμπιακούς Αγώνες και θα δούμε μια πραγματική Team USA κι όχι τριτοτέταρτους παίκτες από το ΝΒΑ, με 2-3 σταρ όλους κι όλους.

Η Αυστραλία νίκησε την Τσεχία και βρίσκεται στην τετράδα, διότι διαθέτει τη σωστή αναλογία «τρέλας» από την περιφέρεια (δια χειρός Μιλς), με γεροδεμένα παλικάρια στη ρακέτα (Μπόγκουτ - Μπέινς), μυαλό στην περιφέρεια (Ντελαβεντόβα - Ίνγκις) και πολλά γερά κορμιά στον πάγκο. Αουτσάιντερ θα είναι στον ημιτελικό με την Ισπανία αλλά ποιος μπορεί να την ξεγράψει; Θα μου πείτε, εδώ κάποιοι είχαν ξεγράψει, για μια ακόμα φορά τους Ισπανούς και οι Ισπανοί, για μια ακόμα φορά, είναι στη ζώνη των μεταλλίων. Κι ας λείπει ο Πάου Γκασόλ, ο Μίροτιτς, ο Ιμπάκα, ο Αμπρίνες, ο Ροντρίγκες και άλλοι διάφοροι. Αυτοί που είναι στην Κίνα όμως, είναι Ομάδα. Κι έχουν Προπονητή, όχι κανέναν μαθητευόμενο μάγο…Για τα δικά μας, τα έχουμε πει: φταίει η απουσία του Ντόρσεϊ, που είπε και ο προπονητής, φταίνε τα γκαρντ που δεν είχαμε, η διαιτησία, η κριτική, οι κακοί δημοσιογράφοι και άλλα διάφορα πράγματα. Α, ναι, και να ρωτήσουμε το Γιάννη αν τον αξιοποιήσαμε σωστά που λέει και ο κόουτς…

Ποιο είναι τελικά το συμπέρασμα του τουρνουά, μέχρι εδώ που φτάσαμε; Ότι είναι κακό στην άμμο να χτίζεις παλάτια προφανώς. Να κολλάς στο κούτελό σου την ταμπέλα που γράφει «φαβορί» κι από κάτω άλλη μια που γράφει «μετάλλιο». Κάποιοι το λέγαμε πριν ξεκινήσει το Παγκόσμιο, να μην βιαζόμαστε, να διδαχθούμε πέντε πράγματα από τις αποτυχίες των 10 τελευταίων ετών, να έχουμε χαμηλά το βλέμμα, να κοιτάμε αποκλειστικά και μόνο το επόμενο παιχνίδι, αλλά ο λογισμός των περισσόυερων από την πρεμιέρα κιόλας, έτρεχε στην τετράδα και στον πιθανότερό αντίπαλό μας.

Σκληρό το πάθημα και για μας, και για τους Σέρβους και για τους Αμερικανούς και μένει να δούμε για ποιον ή για ποιους θα γίνει μάθημα, ώστε να εμφανιστούν «σοφότεροι» στο επόμενο μεγάλο ραντεβού και ποιοι θα συνεχίσουν να στρουθοκαμηλίζουν και να φορτώνουν την αποτυχία στην απουσία του τάδε ή του δείνα παίκτη και τον ανάδρομο Ερμή.