Δεν στενοχωρήθηκαν όλοι με τον αποκλεισμό

Φυσικά και να γίνει κριτική για την Εθνική μπάσκετ. Καλόπιστη κριτική, καλοπροαίρετη, με επιχειρήματα, χωρίς εμπάθειες και κραυγές - άλλωστε η Εθνική απέτυχε να προκριθεί τουλάχιστον στην οκτάδα, άρα απέτυχε γενικώς. Να γίνει κριτική στην Ομοσπονδία, στον προπονητή, στους παίκτες, ακόμα και στο Γιάννη, κανείς δεν είναι υπεράνω κριτικής και ιερές αγελάδες έχουν στην Ινδία, όχι εδώ. Αλλά να κοιτάξουμε να μην χάνουμε το μέτρο και κυρίως να μην παίζουμε παιχνιδάκια στην πλάτη της Εθνικής, κάνοντας φτηνή μικροπολιτική.

Η Εθνική απέτυχε, αλλά προσπάθησε. Τα έκανε μαντάρα με τη Βραζιλία και το πλήρωσε στο τέλος, αλλά αδιάφορη δεν ήταν σε κανένα παιχνίδι. Κατέθεσε ψυχή, έκανε υπερπροσπάθεια, το "τέντωσε" το σκοινί όσο μπορούσε με την Τσεχία, αλλά δεν τα κατάφερε. Προσπάθησε με τις ΗΠΑ, κράτησε τους Αμερικανούς σε χαμηλό σκορ αλλά ήταν άστοχη, με τη Βραζιλία έκανε τεράστια προσπάθεια να στείλει το ματς στην παράταση, αλλά μια βολή που αναπήδησε στη στεφάνη της στέρησε το έξτρα πεντάλεπτο. Μας πονάει ο αποκλεισμός, είμαστε πολλά χρόνια μακριά από τα υψηλά μπασκετικά πατώματα, πάντα κάτι μας φταίει, κάτι πάει στραβά, αλλά έτσι είναι ο αθλητισμός: κάποιος κερδίζει και κάποιος χάνει, ο τίτλος του φαβορί πρέπει να επιβεβαιώνεται στο παρκέ και όχι στα rankings, ο προπονητής πρέπει να έχει ειδικό βάρος και ικανότητες διαχείρισης πέρα από συστήματα στο πινακάκι του, οι παίκτες πρέπει να είναι σωματικά και πνευματικά προετοιμασμένοι για ένα μεγάλο τουρνουά και να βρίσκουν τρόπους αντίδρασης στις αναποδιές.

Αυτό που δεν πρέπει να συμβαίνει, είναι η εκμετάλλευση μιας αποτυχίας, την ίδια κιόλας μέρα ή την αμέσως επόμενη, για τα συμφέροντα της μιας ή της άλλης ομάδας, να προσπαθούν κάποιοι να συνδέσουν την Εθνική και την αποτυχία της με την παθογένεια και την τοξικότητα του ελληνικού μπάσκετ. Είναι εντελώς ανούσιο να λες ότι "ο Καλάθης του Παναθηναϊκού ήταν συγκλονιστικός αλλά ο Παπανικολάου του Ολυμπιακού ήταν κάκιστος" ή να λες "ο Παπαγιάννης του Παναθηναϊκού δεν ήταν καλός και έπρεπε να παίξει περισσότερο ο Μάντζαρης που ήταν τόσα χρόνια στον Ολυμπιακό". Η Εθνική πρέπει να αντιμετωπίζεται ως Εθνική και όχι σαν πρασινοκόκκινες φανέλες, το έχει κερδίσει αυτό το δικαίωμα,. δεν υπάρχουν πράσινοι και κόκκινοι αλλά μόνο μπλε, παίκτες που παρατάνε τις διακοπές και την ξεκούρασή τους και τρέχουν στις προετοιμασίες, τα φιλικά και τις προπονήσεις, παρότι τους περιμένει μια επίπονη χρονιά.

Είναι επίσης όχι απλά ανούσιο, αλλά και βαθιά ενοχλητικό, μετά τον αποκλεισμό της Εθνικής, κάποιοι σχεδόν να πανηγυρίζουν για την κάκιστη διαιτησία "θυμίζοντάς μας" τη διαιτησία στο ελληνικό πρωτάθλημα, λες και έχει καμία σχέση. Ή να κατηγορούν την ΕΟΚ για τους διαιτητές της Ευρωλίγκας και τους αντίστοιχους της FIBA και την ελληνική παρουσία στα υψηλά κλιμάκια της FIBA που δεν προστάτευσε τα ελληνικά χρώματα ως όφειλε - μιλάμε για απόλυτη ποδοσφαιροποίηση του μπάσκετ και ατάκες που θυμίζουν "τι κάνει ο Θεόδωρος Θεοδωρίδης και γιατί δεν βοηθάει τις ελληνικές ομάδες όταν παίζουν στην Ευρώπη;"

Τι σχέση αλήθεια μπορεί να έχει η διαιτησία κόντρα στην Τσεχία και τα αστεία φάουλ που χρέωσαν το Γιάννη με τα φάουλ που παίρνει ο Μιλουτίνοφ στην Α1 ή την Ευρωλίγκα; Στη σκέψη κάποιων είναι άρρηκτα συνδεδεμένα, στο δικό μου το κεφάλι είναι άσχετα. Τι σχέση έχει η δύναμη ή η αδυναμία της ΕΟΚ με τα σφυρίγματα που είχαμε ή δεν είχαμε στο Μουντομπάσκετ και τον τρόπο που συμπεριφέρθηκαν οι γκρι στον MVP του ΝΒΑ; Για κάποιοιυς είναι μια χρυσή ευκαιρία να κοπανήσουν την ΕΟΚ και τον Βασιλακόπουλο, για μένα είναι ξεκάθαρο: πιστεύει κανείς ειλικρινά, ότι η FIBA δεν ήθελε να συνεχίσει μια ομάδα σαν την Ελλάδα, που γέμιζε τα γήπεδα και η παρουσία του Γιάννη Αντετοκούνμπο προκαλούσε παραλήρημα; Είναι χαζό να το πιστεύει κανείς, οπότε ας μείνουμε καλύτερα στη σκέψη ότι οι διαιτητές ήταν κακοί, ανεπαρκείς ή άσχετοι, παρά ότι ήταν βαλτοί, στημένοι ή κατευθυνόμενοι. Εκτός αν κάποιος συνάνθρωπός μας θεωρεί ότι η Τσεχία είναι πιο εμπορική ομάδα από την Ελλάδα και η "μασονεία της FIBA" ήθελε τον Σατοράνσκι στην οκτάδα και όχι το Γιάννη, οπότε πάω πάσο.

Οπότε παρακαλώ ας αφήσουμε την μικροπολιτική μακριά από την Εθνική και τις οπαδικές κραυγές ας τις περιορίσουμε στις εγχώριες αντιπαραθέσεις. Να επισημάνουμε τα λάθη, να κρατήσουμε τα σωστά, να σχεδιάσουμε την επόμενη μέρα και να φανούμε πιο έτοιμοι και πιο δυνατοί, ενόψει του επόμενου μεγάλου μπασκετικού ραντεβού, το ερχόμενο καλοκαίρι στους Ολυμπιακούς Αγώνες της Ιαπωνίας. Για τα "δικά μας", έχουμε όλη τη χρονιά μπροστά μας να "πλακωνόμαστε".