Φτιάχνει χαρακτήρα

Ένα ακόμα φιλικό, μια ακόμα νίκη για τον Παναθηναϊκό στην προετοιμασία του στην Ολλανδία. Η ομάδα του Γιώργου Δώνη δεν είχε την ίδια καλή εικόνα με προηγούμενα φιλικά, στο πρώτο ημίχρονο ειδικότερα, στο δεύτερο ημίχρονο βελτιώθηκε αρκετά και κατάφερε και πάλι να πάρει θετικό αποτέλεσμα. Με ενδεκάδες «πειραματικές», με δοκιμές, με νέα πρόσωπα και ξανά πάρα πολλά παιδιά από την ομάδα Νέων να τελειώνουν το ματς.

Τα νέα πρόσωπα δεν πρόλαβαν να δείξουν πάρα πολλά, με τον Ζοάο Νούνες να δείχνει κάποια παραπάνω πράγματα αφού ο τρόπος παιχνιδιού του Παναθηναϊκού τον έφερε περισσότερες φορές πίσω από την μπάλα και ο Πορτογάλος είχε… πεδίο δράσης. Στο πρώτο ημίχρονο που αγωνίστηκε ο Γκίας Ζαχίντ, ο Παναθηναϊκός δεν ήταν τόσο καλός, οι Ολλανδοί έριξαν το… ξύλο της αρκούδας και από τη στιγμή που ο Νορβηγός δεν πήρε πολλές μπάλες δεν μπόρεσε να βγάλει και πολλά από τα στοιχεία του.

Προφανώς και για τον Παναθηναϊκό, όπως και για το ίδιο το παιδί, είναι πλήγμα ο τραυματισμός του Γιάννη Μπουζούκη. Η τύχη μέσα στην… ατυχία, είναι πως δεν έπαθε κάτι πολύ πιο σοβαρό ο νεαρός μεσοεπιθετικός και γλίτωσε τα χειρότερα. Σε ένα τέτοιο παιχνίδι, λοιπόν, που ο αντίπαλος μόνο ως φιλικό δεν το αντιμετωπίζει, μαρκάρει για… θάνατο ακόμα και στο κέντρο του γηπέδου και την ίδια ώρα εσύ παρατάσσεται με αλλαγές και πολλές δοκιμές σε πρόσωπα και σχήματα, η νίκη είναι πολύ σημαντική.

Πρώτα από όλα για τον χαρακτήρα της ομάδας. Ο Παναθηναϊκός βγάζει στο χορτάρι σιγά-σιγά στοιχεία της νοοτροπίας που θέλει ο Δώνης. Μια ομάδα που θα προσπαθεί όσο μπορεί, να σταθεί αντάξια του ονόματός της. Στα μεγάλα συν, βέβαια, πως ένας ακόμα από τους διαθέσιμους επιθετικούς – μετά τους Μακέντα και Βέργο – βρίσκει δίχτυα, με τον Καμπετσή να βάζει σπάνιας ομορφιάς γκολ, και η δημιουργία που ήρθε ξανά από τον Χατζηγιοβάνη. Φαίνεται, λοιπόν, πως το γκρουπ που «χτίζει» ο Δώνης στην Ολλανδία αρχίζει και «δένει» πολύ ωραία και μέσα στο χορτάρι αλλά και σε πνευματικό και ψυχικό επίπεδο. Στοιχεία απαραίτητα για ομάδα με υψηλότατους στόχους τη νέα χρονιά, όπως ο ίδιος ο προπονητής του Παναθηναϊκού τους έχει οριοθετήσει…

ΥΓ. Είναι πολύ ωραία η εικόνα του Παναθηναϊκού στο φινάλε κάθε τέτοιου αγώνα προετοιμασίας να έχει πάνω από τη μισή ενδεκάδα του αποτελούμενη από «δικά» του παιδιά. Νιάτα, φρεσκάδα, διάθεση, πάθος, ελπίδα και φυσικά ταλέντο. Μακάρι να εξελιχθούν οι περισσότεροι από αυτούς τους πιτσιρικάδες για τον Παναθηναϊκό του «αύριο»…

ΥΓ2. Εξίσου σημαντικό είναι πως σε κάθε ένα από τα γήπεδα που έχει παίξει φιλικό ο Παναθηναϊκός στο διάστημα της προετοιμασίας του, πάντα έχει στο πλευρό του και τον κόσμο του. Το καλύτερο από όλα είναι πως φεύγουν με το χαμόγελο στα χείλη αυτοί που βλέπουν πολύ σπάνια το τριφύλλι από κοντά. Και το κάνουν τόσο για τα αποτελέσματα, όσο κυρίως και για την εικόνα που βγάζει η ομάδα συνολικά σαν «οργανισμός». Μιλάμε, πάντα, για το ποδοσφαιρικό τμήμα αυτό καθ’ αυτό, όχι για τη διοίκηση. Αυτή τα… άκουσε και στο φιλικό με τη Φένλο από τους οπαδούς!