Κάθε εμπόδιο για καλό

Ο Στρέλνιεκς τελικά υπέγραψε στην ΤΣΣΚΑ και δεν προξενεί και καμιά φοβερή εντύπωση αυτό: τα λεφτά που - παραδοσιακά - δίνουν οι Ρώσοι δεν μπορούν εύκολα να τα κοντράρουν οι ελληνικές ομάδες, ο άνθρωπος είναι Λετονός και επέστρεψε στην (ευρύτερη) γειτονιά του, μπορεί να σκέφτηκε «πού να μπλέκω τώρα με τους παλαβούς τους Έλληνες, θα με βρίζουν αυτοί που με αποθέωναν χθες» και κάπως έτσι πήγε Μόσχα. Τώρα το αν «χρησιμοποίησε» αυτός ή ο μάνατζέρ του την πρόταση του Παναθηναϊκού, για να «πιέσει» για ένα καλύτερο συμβόλαιο ή μια πιο γρήγορη απάντηση από τους Ρώσους δεν το γνωρίζω, αλλά μέσα στο παιχνίδι είνα;ι κι αυτά τα «κόλπα».

Το θέμα για τον Παναθηναϊκό τώρα, δεν είναι ποιος δεν ήρθε, αλλά ποιος θα έρθει. Διότι ο Στρέλνιεκς είναι ένας πολύ καλός παίκτης, αλλά δεν είναι και Καλάθης, δεν είναι κάποιος δηλαδή που στήριξε ο Πεδουλάκης όλο το πλάνο της νέας σεζόν πάνω του, ούτε ο τελευταίος καλός σουτέρ του κόσμου. Είναι κάποιος που δεν ήρθε τελικά, αλλά παράλληλα μπορεί να δώσει τη δυνατότητα στην ομάδα να ψάξει κάτι ακόμα καλύτερο, που θα την ανεβάσει επίπεδο την, που θα «απελευθερώσει» τον Καλάθη, που θα επιτρέψει στον Ράις να κάνει «τα δικά του», που θα απαλλάξει τον Παπαπέτρου από την «ευθύνη» ή το «άγχος» να πρέπει να βάλει 15 πόντους σε κάθε ματς, ώστε να μπορέσει να προσφέρει όλα αυτά που ξέρει να κάνει στο παρκέ.

Ο Τζίμερ Φριντέτ που γράφτηκε τις τελευταίες μέρες, είναι ένας τέτοιος «τύπος»: σπουδαίος σκόρερ, με πολλά γαλόνια, μακρά θητεία στο ΝΒΑ και άριστος επαγγελματίας στην Κίνα όπου παίζει τον τελευταίο καιρό. Και μην κατεβάζει κάποιος τα μούτρα όταν ακούει Κίνα, μπάσκετ παίζουν κι εκεί, ένα σωρό γνωστοί παίκτες έχουν πάει τα τελευταία χρόνια και δεν είναι και το πιο απλό πράγμα του κόσμου να έχεις μέσο όρο 36 πόντους στη σεζόν - σημαίνει όχι απλά ότι κάνεις κάτι σωστά, αλλά ότι κάνεις πολλά πράγματα σωστά.

Θα έρθει ο Φριντέτ; Αυτό το γνωρίζει η διοίκηση του Παναθηναϊκού, που έχει «και τα γένια και τα χτένια», με άλλα λόγια γνωρίζει το μπάτζετ, ξέρει τι μπορεί να του δώσει και έχει κάνει εκτενές σκάουτινγκ ώστε να βρει τον παίκτη που θα λύσει σε μεγάλο βαθμό το περσινό πρόβλημα του περιφερειακού σουτ. Αυτό που καταλαβαίνω εγώ, είναι ότι το πλάνο της ομάδας είναι πολύ συγκεκριμένο, η στόχευση είναι επίμονη και η διάθεση είναι να ξεκινήσει η σεζόν και να μην υπάρχουν «τρύπες» στο ρόστερ, ούτε «πάμε μέχρι το Δεκέμβρη και βλέπουμε τι διορθωτικές κινήσεις θα χρειαστούμε». Όλοι θέλουν να είναι όλα έτοιμα τη στιγμή που πρέπει, ώστε ο Αργύρης Πεδουλάκης να μπορέσει να σχεδιάσει και να ετοιμάσει την ομάδα που έχει στο μυαλό του, με το αγωνιστικό στυλ που επιθυμεί να παίζει.

Κυρίως, αυτό που καταλαβαίνω, είναι ότι σε μια δύσκολη οικονομική συγκυρία για την ελληνική οικονομία και κατ' επέκταση για το ελληνικό μπάσκετ, με όλους τους τριγμούς που προκάλεσε η «λιποταξία» του Ολυμπιακού και με τους συσχετισμούς στην Ευρωλίγκα που αλλάζουν (με τα τρελά λεφτά που έδωσε η Μπαρτσελόνα, με Ντε Κολό στη Φενέρ και άλλα διάφορα που γίνονται), ο Παναθηναϊκός φαίνεται διατεθειμένος να κάνει ό,τι καλύτερο μπορεί, ακόμα κι αν του κοστίσει ένα σκασμό λεφτά. Η περίπτωση του Φριντέτ για παράδειγμα, είναι ο ορισμός του «ένας σκασμός λεφτά» και καταλαβαίνουμε όλοι πως ακόμα κι αν δεν έρθει τελικά ο συγκεκριμένος παίκτης, ο Παναθηναϊκός θέλει και μπορεί να κάνει την υπέρβαση, δεν θα τσιγκουνευτεί να δώσει τα χρήματα που πρέπει για να φέρει έναν σούπερ - παίκτη, ούτε θα κάνει «εκπτώσεις» επειδή ο Ολυμπιακός την κοπάνησε από την Α1 ή επειδή αρκετές ομάδες της Ευρωλίγκας δείχνουν να δυναμώνουν πολύ. Δυναμώνουν αυτές; Θα δυναμώσει κι αυτός. Και όπου τον πάει.

Δείχνει επίσης και κάτι άλλο η «επιχείρηση Φριντέτ», είτε στεφθεί με επιτυχία, είτε πάει για άλλον: ότι η δέσμευση «ο Πεδουλάκης θα έχει το μπάτζετ που είχαμε συζητήσει με τον Πιτίνο», δεν ήταν ούτε «προεκλογική δέσμευση», ούτε βεγγαλικό, ούτε «άλλα λόγια ν' αγαπιόμαστε», αλλά έντιμη και ξεκάθαρη κουβέντα. Και οι καλοί λογαριασμοί κάνουν τους καλούς φίλους, αλλά κάνουν και τις καλές ομάδες.