Η ταπείνωση σε όλο της το μεγαλείο…

Από τη στιγμή που η διοίκηση της ΚΑΕ Ολυμπιακός, έχοντας τη σύμφωνη γνώμη των οργανωμένων οπαδών της ομάδας, αποφάσισε να την ρίξει στην Α2, θεωρητικά δεν… πέφτει λόγος σε κανέναν εκτός των αποκλειστικά υπεύθυνων για αυτή την ιστορία. Το αν αυτό συμβαίνει διότι οι ιδιοκτήτες της ΚΑΕ δεν θέλουν να αναλάβουν τις πραγματικές τους ευθύνες, το αν αυτό συμβαίνει επειδή έχουν αδυναμία να διαχειριστούν μια βαθιά οικονομική – που προοδευτικά και λογικά εξελίχθηκε και σε αγωνιστική – κρίση και αν αυτό εν τέλει γίνεται για να αποπροσανατολίσουν την κοινή γνώμη, προφανώς είναι ένα ζήτημα που θα πρέπει να το λύσει στο μέλλον ο «οργανισμός» Ολυμπιακός. Με τη μεγάλη υποσημείωση, βέβαια, πως ενώ εξαρχής το #MexriTelous είχε γίνει… παντιέρα υπήρξαν ένα σωρό πράξεις που έδειξαν ότι οι ιδιοκτήτες της ΚΑΕ αναζητούσαν το «παράθυρο» για να αποφύγουν τον ιστορικό διασυρμό.

Πρώτα του Ολυμπιακού σαν κλαμπ, που έχει τη δική του μακρά ιστορία στο μπάσκετ και τον αθλητισμό της χώρας, και κατ’ επέκταση και των δυο διοικητικών ηγετών της ΚΑΕ. Ταλαιπωρήθηκαν 13 ομάδες, η λίγκα και όλοι οι φίλαθλοι από τις παλινωδίες των Πειραιωτών, για να φτάσουμε τελικά στο «ΟΚ» από τους οργανωμένους, έτσι ώστε να υπάρξει «υπερήφανος υποβιβασμός». Τουλάχιστον αυτό μετέφεραν τα «ερυθρόλευκα» ρεπορτάζ το Σάββατο (18/05). Εισήχθηκε, δε, και νέος όρος στο αθλητικό μας γίγνεσθαι… Μετά τις «διδακτικές ήττες», τις «ήττες σαν νίκες», τις καλύτερες ομάδες συγκεκριμένων χρονικών διαστημάτων – πάντα ορισμένων κατά το δοκούν – μάθαμε και το πόσο υπερήφανος μπορεί να είναι ένας υποβιβασμός. Ας είναι. Μόνο που δυο βασικοί «πυλώνες» του «οργανισμού» μιας ομάδας, δεν γνωρίζουμε τι πραγματικά πιστεύουν για αυτή την εξέλιξη, αν πράγματι επαληθευτεί.

Οι αθλητές και ο απλός κόσμος, συμφωνεί με την Α2;

Ο πρώτος, είναι οι αθλητές. Οι επαγγελματίες που βλέπουν την ομάδα στην οποία αγωνίζονται, μερικοί εκ των οποίων αποτελούν «σύμβολα» και έφτασαν σε πολύ μεγάλες επιτυχίες μαζί της, να καταδικάζεται. Ο δεύτερος, είναι ο υπόλοιπος κόσμος. Η πλατιά μάζα των φίλων του Ολυμπιακού. Το αν θα στηριχθεί αυτή η απόφαση θα φανεί τη νέα περίοδο και κατά πόσο θα δίνουν το «παρών» σε αγώνες της Α2, όπου μπορεί να φανεί η… στήριξη που παρέχουν στην ιδιοκτησία οι οργανωμένοι με μαζική παρουσία αρχικά, όμως, ο πολύς κόσμος είναι το ζήτημα τι θα κάνει. Μιλάμε για έναν κόσμο που ήδη είχε απογοητευτεί και σπάνια γέμιζε πια το ΣΕΦ και που σίγουρα, επιστρέφοντας στον πρώτο «πυλώνα» που αναφέραμε, θα περίμενε αλλιώς τη χρονιά που θα έρθει.

Πιθανότατα αυτή θα ήταν η τελευταία του Βασίλη Σπανούλη στο επαγγελματικό μπάσκετ, μια από τις τελευταίες του Γιώργου Πρίντεζη και σίγουρα θα ήθελαν να δουν την ομάδα τους να τιμά τους δυο εμβληματικούς της παίκτες όπως αρμόζει σε όσα τους πρόσφεραν στα παρκέ. Πώς, όμως, θα γίνει αυτό; Ποιος θα είναι ο Ολυμπιακός της νέας χρονιάς; Θα κρατήσει τους δυο αυτούς μεγάλους αθλητές; Ποιοι θα είναι δίπλα τους και πώς θα έρθουν σε μια ομάδα που έφτασε στη διάλυση κλείνοντας την προηγούμενη σεζόν; Θα θελήσουν οι εμβληματικοί παίκτες, αλλά και άλλοι, να μείνουν σε μια τέτοια κατάσταση; Θα τιμηθούν, ας πούμε, οι δυο βετεράνοι στο εναρκτήριο ματς της Α2, της… κακιάς ΕΟΚ; Ερωτήματα που θα έρθουν εν καιρώ στην επιφάνεια και θα χρειαστούν απαντήσεις. Την ίδια ώρα, δεν θα μπορεί να… φταίει για όλα ο Παναθηναϊκός, που δεν θα είναι ο άμεσος ανταγωνιστής πια, ούτε και θα μπορούν να γίνουν οι συγκρίσεις που από το 2012 κι έπειτα αποτελούν αγαπημένο σπορ των «ερυθρόλευκων»…

Διότι, αν μπούμε σε μια διαδικασία σύγκρισης με τις αντίστοιχες δράσεις του Παναθηναϊκού τα τελευταία χρόνια, πιθανότατα ακόμα και κάποιοι από τους… σκληροπυρηνικούς που έσπευσαν να χαιρετήσουν την απόφαση των Γιώργου και Παναγιώτη Αγγελόπουλου να πετάξουν τη λευκή πετσέτα και την ομάδα στα «τάρταρα», θα άλλαζαν γνώμη. Στο διάστημα που κάποιοι επιλέγουν να συγκρίνουν… λάβαρα συμμετοχών με πραγματικούς τίτλους, η ΚΑΕ Παναθηναϊκός έχει προχωρήσει σε μερικές ιστορικές κινήσεις. Που έρχονται σε πλήρη αντιδιαστολή με κινήσεις που έχει κάνει η ΚΑΕ Ολυμπιακός.

Τιμώντας το μπάσκετ και την ιστορία από τη μια, καταστρέφοντας τα πάντα από την άλλη

Για κάθε ένα ντέρμπι που δεν τελείωσε ποτέ στο ΣΕΦ, υπάρχουν δεκάδες «Ημέρες Φιλάθλου», «Ημέρες Παιδιών», «Ημέρες Γυναίκας» και γεμάτα ΟΑΚΑ στα οποία δεν… ανοίγει μύτη. Για κάθε μια γιορτή όπως το «Honouring Our Legacy» θα υπάρχει και μια προσπάθεια να τιμηθούν άνθρωποι στο ΣΕΦ, όπως ο Ίβκοβιτς, με τελεσίγραφα να μην… πατήσουν πρώην «πράσινοι» παρότι έχουν άρρηκτους δεσμούς με το πρόσωπο που έπρεπε να τιμηθεί. Για κάθε μια επιστροφή ενός πρώην «πράσινου» στο ΟΑΚΑ εν μέσω αποθέωσης, θα υπάρχου οι αποδοκιμασίες στον Σλούκα ή σε άλλους πρώην «ερυθρόλευκους» γιατί… πανηγύρισαν με τη νέα τους ομάδα στον Πειραιά. Για κάθε ένα «συγχαρητήρια, ήσασταν καλύτεροι και κερδίσατε» του Δημήτρη Γιαννακόπουλου στα αποδυτήρια του Ολυμπιακού, μέσα στο ΟΑΚΑ μάλιστα, θα υπάρχουν οι εμπρηστικές δηλώσεις για τη διαιτησία, οι προσφυγές, τα εξώδικα και η μη παραδοχή αποτυχίας και το «φόρτωμα» όλων των δεινών στη διαιτησία, την ομοσπονδία και στον «κακό» Παναθηναϊκό που… ελέγχει τα πάντα. Για κάθε μια γιορτή σαν αυτή που έγινε προς τιμήν του Δημήτρη Διαμαντίδη, θα υπάρχουν δεκάδες ματς με εμετικά πανό στο ΣΕΦ που ΔΕΝ καταδικάστηκαν ποτέ από την ΚΑΕ Ολυμπιακός και τους ιδιοκτήτες της.

Δεν θα μπούμε καν στη διαδικασία να συγκρίνουμε όσα έγιναν στο τουρνουά «Παύλος Γιαννακόπουλος» στο ΟΑΚΑ. Πρώτα από όλα θα ήταν ασέβεια προς τη μνήμη του μεγαλύτερου παράγοντα που υπήρξε ποτέ στον ελληνικό αθλητισμό. Παράλληλα δεν υπάρχει επί της ουσίας και περιθώριο συγκρίσεων, διότι δεν υπήρξε και ουδέποτε θα υπάρξει αντίστοιχη προσωπικότητα στους «ερυθρόλευκους». Παράλληλα, υπάρχουν και οικογενειακά ζητήματα των ιδιοκτητών που καθιστούν αδύνατη την οποιαδήποτε σύγκριση ακόμα και σε εκτός αθλητισμού επίπεδα. Εξάλλου το οικογενειακό και προσωπικό περιβάλλον του καθενός δεν απασχολεί στην προκειμένη περίπτωση. Αυτό που απασχολεί είναι το ποιος πραγματικά ασχολείται, επενδύει, χαλάει προσωπικό χρόνο, χρήμα και ενέργεια για το μπάσκετ. Ποιος προσπαθεί να το διατηρήσει στο υψηλότερο επίπεδο στη χώρα, και ποιος αναγκάζει τις «σημαίες» του να σκεφτούν το πώς θα σηκωθούν και θα φύγουν για να γλιτώσουν την ταπείνωση της Α2, που προφανώς και δεν αξίζουν με την όλη τους πορεία στο άθλημα.

Είναι λοιπόν, το λιγότερο ταπεινωτικό για τον Ολυμπιακό να βιώνει όλη αυτή την κατάσταση εξαιτίας των ιδιοκτητών του. Κι είναι ακόμα πιο στενάχωρο, να βλέπεις αθλητές όπως αυτοί που προαναφέραμε να «γράφουν» το αντίο τους στην Α2, αν παραμείνουν στους «ερυθρόλευκους» μετά από αυτές τις εξελίξεις. Την ώρα που άλλοτε συμπαίκτες τους στην εθνική ομάδα αποθεώθηκαν, οι φανέλες τους σηκώθηκαν για πάντα στην οροφή του γηπέδου που μεγαλούργησαν, αυτοί θα είναι αναγκασμένοι είτε να πουν το «αντίο» στα παρκέ σε κάποιο γήπεδο της Α2, έστω κι αν αυτό είναι το ΣΕΦ, είτε μακριά από το γήπεδο στο οποίο πήραν τίτλους και διακρίσεις. Κι αυτό είναι μια ακόμα απόδειξη, του πόσο υπολογίζουν το μπάσκετ αυτοί που… κόπτονται πως έχει προβλήματα και θέλουν να το «φτιάξουν»…

ΥΓ1. Ο Ολυμπιακός έχει πρόβλημα με τη διαιτησία, αλλά κάθε μα κάθε χρόνο, υπογράφει όλα τα καταστατικά και τις συμφωνίες πριν αρχίσει η χρονιά. Αν πάρει το πρωτάθλημα, όπως το 2012, το 2015 και το 2016, δεν φταίνε… η ΕΟΚ, ο ΕΣΑΚΕ, ο Παναθηναϊκός κι ο Γιαννακόπουλος. Αν το χάσει, φταίνε όλοι οι άλλοι πλην της διοίκησης του. Όλοι το ξέρουν αυτό.

ΥΓ2. Ό,τι πιο αστείο έχει διαβάσει κανείς είναι οι εκφράσεις «παράγκα» και «εγκληματική οργάνωση» για το μπάσκετ. Εκτός των όσων αναφέραμε πριν, στο μπάσκετ δεν υπάρχει κανένα οικονομικό κίνητρο για τον πρωταθλητή, όπως υπήρξε αντίστοιχα στο ποδόσφαιρο για 20 χρόνια με τα δεδομένα δεκάδες εκατομμύρια του Champions League, έτσι ώστε να στηθεί μια αντίστοιχη μηχανή. Απλά είναι βολικό να φταίει πάντα κάποιος άλλος, να πετάμε τη μπάλα στην… εξέδρα.

ΥΓ3. Ποιος θέλει να δει τον Σπανούλη και τον Πρίντεζη στην Α2 εκτός από αυτούς που αποφάσισαν να ρίξουν την ομάδα στην οποία αγωνίζονται; Αν πράγματι έχει ειπωθεί αυτή η φράση από τον έναν εκ των δυο ιδιοκτητών της ΚΑΕ Ολυμπιακός, πρόκειται για ένα ακόμα αυτογκόλ…

ΥΓ4. Κι αν κάποιος ήθελε να… πικάρει τους οργανωμένους οπαδούς του Ολυμπιακού θα τους έλεγε παραφρασμένη μια από τις πλέον διάσημες φράσεις της ορθοδοξίας. Το «μάχαιραν έδωκες, μάχαιραν θα λάβεις», θα μπορούσε να γίνει ως εξής. «Λευκήν πετσέταν ύψωσες, υποβιβασμόν θα λάβεις»…  

ΥΓ5. Όλα τα ανωτέρω, ισχύουν αν πράγματι ο Ολυμπιακός δεν παίξει στο ΟΑΚΑ τη Δευτέρα. Διότι ποτέ δεν μπορείς να είσαι σίγουρος. Έχουν… δει πολλά τα μάτια μας!