Τσουβαλιάστε, ξέρετε εσείς…
Ένα συγγνώμη στην κοινωνία του… Λίβερπουλ που θα αναφερθούμε σε πράγματα που δεν την ενδιαφέρουν.
Τα όσα συμβαίνουν στον αθλητισμό, προκαλούν εμετό. Δεν μπορεί να ειπωθεί διαφορετικά αυτό που αισθάνεται ο κάθε νορμάλ φίλαθλος. Δεν μπορεί να λεχθεί αλλιώς το σίχαμα που σου φέρνουν οι καταστάσεις που βιώνουν οι πάντες με απάθεια που έχει εξελιχθεί σε αποδοχή και επιβράβευση ουσιαστικά. Απειλών, τραμπουκισμών και πάει λέγοντας. Ένα σόου που το έχουμε ξαναδεί, το βαρεθήκαμε και διαρκώς προέρχεται από την ίδια πλευρά. Ε και; Μιλάει κανείς; Ενοχλείται κανείς; Έγινε κάτι; Άρα είναι σα να μην έχει συμβεί και η ζωή συνεχίζεται.
Κάποτε μετά από έναν ποδοσφαιρικό αγώνα στο Φάληρο ανάμεσα σε ΟΣΦΠ και ΑΕΚ, ο Άκης Ζήκος είχε δηλώσει «δεν μπορώ να καταλάβω γιατί οι διαιτητές είναι χεσμένοι στο συγκεκριμένο γήπεδο». Δεν ήξερε ο Άκης. Τώρα λογικά θα έμαθε. Τώρα που είδε τις τελευταίες μέρες όλο το… ρεπερτόριο ξεδιπλωμένο. Για έναν αγώνα μπάσκετ ανάμεσα σε ΟΣΦΠ και Προμηθέα…
Όλη αυτή η ιστορία δεν έχει να κάνει με τα κατά φαντασία παράπονα της ομάδας που ποτέ δεν παραδέχτηκε πως έχασε δίκαια. Όχι μόνο απ’ τον Παναθηναϊκό αλλά από κανέναν. Έχει να κάνει με το να μην περαστεί πως έκαναν… κωλοτούμπα. Θα έπαιζαν το ματς έτσι κι αλλιώς. Άρα αυτόματα θα ρεζιλεύονταν. Κατά συνέπεια η δημιουργία ενός τόσο επικίνδυνου κλίματος υπό την ανοχή όλων των αρμοδίων, οδήγησε εδώ που οδήγησε. Στην… επίσκεψη «αγνώστων» στο σπίτι ενός διαιτητή. 100-150 «άγνωστοι». Συγγνώμη που τους λέμε έτσι, αλλά έτσι τους διαβάσαμε δεξιά κι αριστερά. Αυτοί που αναπαρήγαγαν τις απειλές λες και ήταν εφημερεύοντα νοσοκομεία, δεν ξέρουν από ποια πλευρά είναι αυτοί που πήγαν… επίσκεψη.
Διαβάστε περισσότερα στο Leoforos.gr
Το παρόν διαδικτυακό μέσο ουδεμία ευθύνη εκ του νόμου φέρει περί των επωνύμων ή ανωνύμων σχολίων που φιλοξενεί. Σε περίπτωση που θεωρείτε πως θίγεστε από κάποιο εξ αυτών, επικοινωνήστε μέσω της φόρμας επικοινωνίας έτσι ώστε να αφαιρεθεί.