Αν υπάρχει κάποιος που μπορεί, αυτός είναι ο Παναθηναϊκός

Με την πλάτη στον τοίχο είναι ο Παναθηναϊκός μετά τις δυο ήττες στη Μαδρίτη. Αλλά μαθημένα τα βουνά απ' τα χιόνια: θυμάστε πώς ήταν τα πράγματα κανένα δίμηνο πριν; Όχι απλά με την πλάτη στον τοίχο ήταν ο Παναθηναϊκός, αλλά με το ένα πόδι στο γκρεμό και το άλλο να γλιστράει, 12ος ήταν και δεν φαινόταν στον ορίζοντα ούτε μισό σημάδι ανάκαμψης. Κι όμως, η ομάδα βρήκε τη δύναμη, πίστεψε ο ένας παίκτης στον άλλον κι όλοι μαζί στον προπονητή, σάλπισαν την αντεπίθεση, άρχισαν να κερδίζουν και εκτός έδρας και κάπως έτσι ήρθε η πρόκριση στα play-offs και το πλασάρισμα στην έκτη θέση.

Επειδή μπόλικη κουβέντα έχει γίνει για την έκτη θέση και το πλασάρισμα και το σταύρωμα με τη Ρεάλ και το κατά πόσον θα ήταν καλύτερα να είχε πέσει ο Παναθηναϊκός με την ΤΣΣΚΑ, να πούμε 2-3 πραγματάκια: πρώτον, είναι πολύ «εύκολες» και «φτηνές» οι κουβέντες που γίνονται εκ των υστέρων, μετά δηλαδή το 0-2 στη Μαδρίτη. Δεύτερον, η τύχη του Παναθηναϊκού σχετικά με το αν θα τερμάτιζε έκτος ή έβδομος, δεν ήταν στα δικά του χέρια - εκείνος απλά κέρδισε στο τελευταίο ματς, προκρίθηκε και περίμενε να δει ποιος θα του πέσει. Τρίτον, θεωρούσα και θεωρώ δύσκολο να πετάξει έξω ο Παναθηναϊκός τη Ρεάλ (με μειονέκτημα ή πλεονέκτημα έδρας), αλλά θεωρούσα και θεωρώ σχεδόν απίθανο να κερδίσει ο Παναθηναϊκός την ΤΣΣΚΑ πέντε φορές μέσα στη σεζόν - το έχει κάνει ήδη δυο, θα χρειαζόταν άλλες τρεις νίκες για να πάει final - four και θα χρειαζόταν τουλάχιστον ένα σπάσιμο έδρας. Και αν μου επιτρέπετε να κάνω μια πρόβλεψη, θα πω ότι παρά τα «διπλά» της Μπασκόνια στη Μόσχα και της Ζαλγκίρις στην Πόλη, οι σειρές έχουν πολύ ψωμί και τα φαβορί εξακολουθούν να έχουν το προβάδισμα, παρά τις απροσδόκητες ήττες στα δεύτερα ματς.

Σε ό,τι έχει να κάνει με τον Παναθηναϊκό και τον δικό του αγώνα, η μεγάλη ευκαιρία χάθηκε στο πρώτο ματς, για λόγους που είδαμε και συζητήσαμε: κάποιες κακές επιλογές των παικτών στα τελευταία τρία λεπτά, κάποιες κακές επιλογές των διαιτητών, ένα χαμένο ριμπάουντ από δω, ένα λάθος από εκεί, μικρές λεπτομέρειες που έκαναν τελικά τη διαφορά, όλα αυτά στέρησαν στον Παναθηναϊκό ένα τεράστιο διπλό. Και στο δεύτερο ματς οι «πράσινοι» παρουσιάστηκαν «άδειοι» σωματικά και πνευματικά, το μυαλό του Καλάθη «χάλασε», η Ρεάλ ήταν καλύτερη και πιο διαβασμένη μετά τη λαχτάρα που πέρασε στο πρώτο ματς και κάπως έτσι ήρθε το 2-0.

Μακάρι οι Ισπανοί να θεωρούν «τελειωμένη» τη σερά και «περασμένη» την ομάδα τους στο final - four, με «προίκα» το 2-0 και «μαξιλαράκι» το πέμπτο ματς, που αν χρειαστεί θα γίνει στο σπίτι τους. Χίλιες φορές μακάρι, διότι ο Παναθηναϊκός τη Μεγάλη Τρίτη θα προσπαθήσει να κάνει το πρώτο βηματάκι, αυτό που θα μειώσει τη σειρά σε 2-1, ώστε να έχει κι άλλο οξυγόνο στις μπουκάλες του. Μόχθησε πολύ ο Παναθηναϊκός μέσα στη χρονιά για να παραδοθεί στους Ισπανούς, πόνεσε, μάτωσε, λοιδορήθηκε, απαξιώθηκε, είχε να αντιμετωπίσει σοβαρούς τραυματισμούς, να διορθώσει δομικές κακοτεχνίες με μερεμέτια, κυρίως να πιστέψει σε έναν «ουρανοκατέβατο Αμερικανό» που εμφανίστηκε σαν τον Άγιο Βασίλη μέσα στα Χριστούγεννα κι άρχισε να λέει κάτι… αμερικανιές. Το έκανε όμως όλη η ομάδα μαζί, ενωμένη σαν μια γροθιά, από εκεί που ήταν στο καναβάτσο στην αρχή σηκώθηκε στα γόνατα και στη συνέχεια στάθηκε στα πόδια της. Και μετά άρχισε να περπατάει με βήματα σταθερά για να μπει στα play-offs.

Το τρίτο ματς, θα έχει την «ευλογία» και τη δύναμη του ΟΑΚΑ, την ενέργεια που δίνουν 20.000+ οπαδοί στον Παναθηναϊκό. Θα έχει καυτή ατμόσφαιρα, θα έχει πιο ξεκούραστα κορμιά και - είμαι σίγουρος - πιο καθαρά μυαλά. Το ΟΑΚΑ δεν προσφέρεται ούτε για «μαγκιές« του Καμπάτσο, ούτε για λαβές ελληνορωμαϊκής από τον Αγιόν, στο ΟΑΚΑ οι γκρίνιες των Ισπανών για ένα σφύριγμα θα πνιγούν μέσα στις φωνές του κόσμου. Και στοιχηματίζω ότι στο τρίτο ματς, ο Νικ Καλάθης, ο ηγέτης της ομάδας, θα είναι αυτός που έχουμε συνηθίσει να βλέπουμε στο μεγαλύτερο κομμάτι της χρονιάς και στα περισσότερα σημαντικά ματς. Οπότε ετοιμαστείτε όλοι εσείς που εννιά φορές τον εκθειάζετε και μια τον βγάζετε «αμπάσκετο» και «μυρωδιά», να κάνετε ακόμα μια από τις φημισμένες σας κωλοτούμπες.