Το «γιατί» μετά το ματς είναι το κέρδος του Παναθηναϊκού!

Όταν ο Παναθηναϊκός πριν από ένα τρίμηνο ήταν «καταδικασμένος» από φίλους κι εχθρούς, όταν ο Παναθηναϊκός είχε φτάσει στο σημείο να μην ξέρει αν θα υπάρχει την (κάθε) επόμενη ημέρα που ξημερώνει, όταν ο Παναθηναϊκός από γίγαντας και κυρίαρχος έγινε… φτωχός συγγενής και φτάνει στις 3 Νοεμβρίου να «γονατίζει» την πρωταθλήτρια της χώρας και να την κάνει να αισθάνεται πως με τέτοια εικόνα θα πρέπει να παραδώσει σύντομα τα σκήπτρα της, τότε προφανώς και έχει πετύχει μια τεράστια νίκη. Όχι βαθμολογική, προφανώς, αλλά πεντακάθαρα ποδοσφαιρική και αγωνιστική μέσα στα γήπεδα. Ο Παναθηναϊκός που έχει φτιάξει ο Γιώργος Δώνης, με τη συνολική λειτουργία του σαν «οργανισμός» να είναι εξαιρετική και αυτό να πιστώνεται και στον Νίκο Νταμπίζα αλλά και τα υπόλοιπα στελέχη παλιά και νέα που πραγματικά ασχολούνται με την ομάδα, είναι ξεκάθαρα ο νικητής της βραδιάς.

ΟΚ, η μπάλα δεν μπήκε στα δίχτυα, αλλά το «τριφύλλι» έχει καταφέρει από το… δεύτερο υπόγειο να είναι όχι απλά στον αφρό, αλλά να παίζει στα ίσα – όπως πρέπει κι αρμόζει στο όνομα και την ιστορία του – κάθε αντίπαλο. Για να είμαστε και πιο σωστοί, όχι απλά παίζει στα ίσα αλλά όπως απέδειξε και στο ματς του ΟΑΚΑ είναι εμφανώς ανώτερος μέσα στο σπίτι του, με τον κόσμο στο πλευρό του και με τη θετική αύρα που παίρνουν αυτά τα παιδιά. Προφανώς και… θαύματα δεν γίνονται στις μέρες μας, προφανώς και αυτά τα παιδιά έχουν «κάτι» και προφανέστατα όσο… ποδόσφαιρο έχουν μέσα τους όλοι οι «πιτσιρικάδες» και μη αυτής της ομάδας βγαίνει στο χορτάρι και προσφέρει θέαμα που σε «χορταίνει». Είτε το αποτέλεσμα είναι θετικό, όπως στα πρώτα ματς του πρωταθλήματος, είτε σε αφήνει με το «γιατί» όπως στο ματς με την ΑΕΚ. Το πώς έχουν αξιοποιηθεί στο έπακρο οι δυνατότητες του κάθε παίκτη, είναι προσωπική νίκη του Γιώργου Δώνη.

Συνολική νίκη για τον Παναθηναϊκό και τον «οργανισμό» του, είναι πως ο κόσμος έφυγε μεν «γεμάτος» από το ΟΑΚΑ, έχοντας δώσει μοναδική… παράσταση και έχοντας δημιουργήσει μια τρομερή ατμόσφαιρα βγαλμένη από τα παλιά, αλλά είχε στο στόμα αυτό το… γιατί. Γιατί δεν πήγε μέσα η μπάλα σε μια από τις τρεις (τουλάχιστον) καθαρές φάσεις που έκανε η ομάδα, για να πάρει και το ματς. Δεν τον ήθελε τον Παναθηναϊκό κόντρα στην ΑΕΚ, έχει κάνει και μεγάλη επέμβαση ο Μπάρκας στον Μακέντα στο μισάωρο, δεν ήταν η βραδιά των «πράσινων» στα τελειώματα. Τα γκολ, όμως, όσο φτιάχνεις φάσεις με τη συχνότητα που το κάνει ο Παναθηναϊκός, θα έρθουν. Και το επόμενο ματς που ακολουθεί, το ντέρμπι των «αιωνίων» με αντίπαλο τον Ολυμπιακό, είναι από αυτά που πρέπει να έρθουν τα γκολ, αν οι «πράσινοι» θέλουν να πάρουν το θετικό αποτέλεσμα. Το ότι θα είναι όχι απλά ανταγωνιστικοί αλλά διεκδικητές της νίκης, δεν χρειάζεται να το πιστεύει ή να το θεωρεί κανείς. Το έχουν αποδείξει ήδη ο Δώνης και οι παίκτες του, το έχουν καταλάβει ήδη τόσο οι φίλοι όσο και οι… εχθροί της ομάδας.

ΥΓ. Θα πέσουν οι «γνωστοί – άγνωστοι» να φάνε τον Ουζουνίδη μετά από το 0-0 στο ΟΑΚΑ. Ναι, ο Δώνης τον κέρδισε ξεκάθαρα στη «σκακιέρα», όντως έχει παραπάνω «όπλα» από τον προπονητή του Παναθηναϊκού και σε ποιότητα και σε ποσότητα, αλλά γενικότερα τον έχουν αφήσει… γυμνό για το σύνολο των υποχρεώσεων της ομάδας του. Βιώνει… déjà vu ο Έλληνας τεχνικός, απλά δεν έχει το «βραχνά» των μη πληρωμών και των αφαιρέσεων στα δικαστήρια των όσων κερδίζει στα γήπεδα. Αν είχε και κανένα… χαφ ή κανένα εξτρέμ ακόμα, μπορεί να παρουσίαζε  καλύτερη εικόνα από τη στιγμή που η ομάδα «σκάει» παίζοντας και ομίλους Champions League και εκτός έδρας ντέρμπι κόντρα σε ΚΑΝΟΝΙΚΟ Παναθηναϊκό…

ΥΓ2. Ο Χατζηθεοδωρίδης δεν είναι κατ’ εξοχήν σκόρερ για να τον κατηγορήσεις για το τελείωμα που έκανε. Αν ήταν κάτι λάθος, ήταν η επιλογή να τελειώσει τη φάση και να μην τη «σπάσει» σε κάποιον από τους παίκτες που είχαν «ανέβει». Ο Μακέντα, κυρίως, και ο Μπουζούκης, σε δεύτερη φάση, το «έχουν» περισσότερο το γκολ. Ε, δεν γίνεται να τα χάσουν ξανά, όταν θα έχουν την ίδια ευκαιρία. Και θα την έχουν σύντομα…