Γιάννης και Λούκα, Λούκα και Γιάννης
Οι Ευρωπαίοι «μαθαίνουν μπασκετάκι» το ΝΒΑ.
Είναι η Ευρωλίγκα τα τελευταία χρόνια το «φυτώριο» του ΝΒΑ; Δυστυχώς είναι σε μεγάλο βαθμό, αφού οι Αμερικανοί σκάουτς παρακολουθούν στενά, ξανά και ξανά κάθε παίκτη που πιστεύουν ότι έχει τα (σωματικά και πνευματικά) εφόδια να κάνει καριέρα στις ΗΠΑ και του κάνουν μια πρόταση που δεν μπορεί να αρνηθεί: χρήματα, χορηγούς, υψηλό επίπεδο ανταγωνισμού, πρόγραμμα ενδυνάμωσης, εξειδικευμένοι προπονητές και διατροφολόγοι, «όλα τα καλά του Θεού» τους περιμένουν στην από εκεί πλευρά του Ατλαντικού.
Στα 20 τους ή στα 30 τους – δεν έχει πια καμία σημασία αν θα τους πάρουν «πιπίνια» ή «σιτεμένους». Κι αν κάποτε οι λόγοι ήταν ένα mix-grill αγωνιστικών θεμάτων και μάρκετινγκ (να ανοιχτούμε σε νέες αγορές, να φέρουμε παίκτες όλων των εθνικοτήτων για να απλώσουμε τα πλοκάμια μας σε όλο τον πλανήτη), πλέον οι πρωτοκλασάτοι Ευρωπαίοι, είναι πρωτοκλασάτοι γενικώς. Ηγέτες. Επιδραστικοί στο παιχνίδι των ομάδων τους. Ακρογωνιαίοι λίθοι. Αυτοί που παίρνουν στα χέρια τους τις κρίσιμες επιθέσεις.
Διαβάστε περισσότερα στο Ratpack.gr
Το παρόν διαδικτυακό μέσο ουδεμία ευθύνη εκ του νόμου φέρει περί των επωνύμων ή ανωνύμων σχολίων που φιλοξενεί. Σε περίπτωση που θεωρείτε πως θίγεστε από κάποιο εξ αυτών, επικοινωνήστε μέσω της φόρμας επικοινωνίας έτσι ώστε να αφαιρεθεί.