Παύλο δεν έφυγες και δεν θα φύγεις ποτέ από τις καρδιές μας!

Ο Παύλος Γιαννακόπουλος ήταν, είναι και θα είναι ο ίδιος ο Παναθηναϊκός. Όταν λες τι σημαίνει Παναθηναϊκός η απάντηση είναι Παύλος Γιαννακόπουλος. Ήθος, μεγαλείο, πάθος . Δεν υπάρχει αμφιβολία ότι ήταν ο μεγαλύτερος παράγοντας στην ιστορία του ελληνικού αθλητισμού. Διότι πέρα από την τρέλα του και το πάθος του για τον Παναθηναϊκό, είχε και έχει την αποδοχή τον σεβασμό όλων των αντιπάλων!

Αυτό μόνο ο Παύλος το έχει πετύχει. Έδωσε ένα καράβι λεφτά και έκανε τον Παναθηναϊκό παντοκράτορα σε Ευρώπη και Ελλάδα. Με έξι ευρωπαϊκά αστέρια και αμέτρητους τίτλους στην Ελλάδα. Τα λεφτά τα έριξε στον κουβά. Διότι στο μπάσκετ μόνο βάζεις σε αντίθεση με το ποδόσφαιρο , όπου η συμμετοχή στην Ευρώπη φέρνει πολλά έσοδα. Τα λεφτά τα έβαλε για να κάνει τον Παναθηναϊκό μεγάλο και τρανό και για να κάνει ευτυχισμένο τον κόσμο του Παναθηναϊκού. Για αυτό ο κόσμος τον λατρεύει. Για αυτό, όλοι όσοι τον γνωρίσαμε, αλλά και όσοι δεν τον γνώρισαν, νοιώθουμε ευλογημένοι για την ΤΕΡΑΣΤΙΑ προσφορά του και το ευχαριστώ είναι πολύ λίγο, για την ευγνωμοσύνη, που νοιώθουμε για αυτόν τον ΑΝΘΡΩΠΟ.

Ναι, διότι εκτός από κορυφαίος παράγοντας ήταν και τεράστιος ΑΝΘΡΩΠΟΣ. Τόσο απλός, τόσο προσιτός σε όλους. Στον δρόμο τον σταμάταγες, του μίλαγες τα παράταγε όλα και μπορεί για ώρα να σου μιλήσει χωρίς να σε ξέρει. Είχε βοηθήσει κόσμο και κοσμάκη και οικονομικά και σε θέματα υγείας χωρίς να το πει και να το ξέρει κανένας και αυτό δείχνει το μεγαλείο του.

Μετά από χρόνια πρέπει να πω, ότι θα ήταν ευλογία για τον ποδοσφαιρικό Παναθηναϊκό να είχε πάρει το 1979 ο Παύλος την ΠΑΕ. Δεν θα είχε φθάσει ποτέ σε αυτό το σημείο σήμερα το ποδόσφαιρο και ένας τουλάχιστον ευρωπαϊκός τίτλος θα είχε έρθει για την ομάδα. Διότι ο Παύλος θα έβαζε ένα καράβι λεφτά και στο ποδόσφαιρο , χωρίς να τον νοιάζει αν θα τα πάρει πίσω , διότι μπροστά στον Παναθηναϊκό και το μεγαλείο του δεν τον ένοιαζε τίποτα. Και τον θυμάμαι το 1987 στο Τορίνο, όταν μαζί με τους παίκτες της ομάδας στα αποδυτήρια ,πανηγύριζε την πρόκριση της ομάδας σε βάρος του Γιουβέντους και τραγούδαγε τον ύμνο του Παναθηναϊκού μαζί με τον Δημήτρη Σαραβάκο και τα άλλα παιδιά.

Την Κυριακή, όσοι βρεθήκαμε στο ΟΑΚΑ ζήσαμε πολύ συγκινητικές στιγμές και με τα συνθήματα του κόσμου για τον Παύλο, που είναι ανάμεσα μας και στις καρδιές μας, αλλά και με την κίνηση των παικτών να αφήσουν ένα λουλούδι στην θέση, που καθόταν ο Παύλος. Και στη συνέχεια έκαναν το καθήκον τους στο γήπεδο και κέρδισαν τον Ολυμπιακό και τον τίτλο, που έρχεται θα του το αφιερώσουν. Είναι το ελάχιστο, που θα κάνουν για αυτόν.