Ο Παναθηναϊκός είναι πολύ ΜΕΓΑΛΟΣ γι' αυτή την Euroleague

Ας μην κρυβόμαστε πίσω από το δάχτυλό μας. Όσο και αν θέλαμε να το πιστέψουμε, όσο και αν ελπίζαμε, όσο και αν δεν σταματήσαμε να ευχόμαστε ακόμα και στο 67-46, αλλά και στο 78-60, αν ο Παναθηναϊκός κατάφερνε να πάρει την νίκη, να κάνει το 2-2 και να επέστρεφε την σειρά στην Αθήνα θα ήταν… θαύμα. 

Και φυσικά ως θαύμα δεν εννοούμε ούτε την νίκη επι των Μαδριλένων, αλλά ούτε και την επιστροφή από το -22. Ως θαύμα εννοούμε το να κατάφερνε ο Παναθηναϊκός να επικρατήσει απέναντι σε μια ολόκληρη διοργάνωση. Απέναντι σε κάτι τυχάρπαστα ανθρωπάκια που μιας εβδομάδα τώρα προσπαθούν να αφανίσουν τον σύλλογο. Προσπαθούν να τον εξαφανίσουν. Από τη στιγμή που πήγε η ομάδα στη Μαδρίτη για τα δύο πολύ σπουδαία ματς με την Ρεάλ και τη δεν έγινε...

Τα πρόστιμα στον Γιαννακόπουλο συνέχισαν να πέφτουν… βροχή, οι πειθαρχικές διαδικασίες συνέχισαν να… ανοίγονται για οποιαδήποτε αιτία, ο Παναθηναϊκός τιμωρήθηκε για το ματς με τον Ολυμπιακό πριν από δυο… μήνες, ο Μάνος Παπαδόπουλος αποβλήθηκε από τον πάγκο του Παναθηναϊκού πριν από 27 χρόνια. Και όλα αυτά γιατί υπάρχει ένας τύπος, ο Δημήτρης Γιαννακόπουλος, ο οποίος έχει στριμώξει στα σχοινιά τον Μπερτομέου και προσπαθεί ΟΛΟΜΟΝΑΧΟΣ να βγάλει στα φόρα τα.. άπλυτά του.

Ο Παναθηναϊκός δεν αποκλείστηκε από το Final-4 από την Ρεάλ. Αποκλείστηκε από την Euroleague. Ο Τζόρντι Μπερτομέου έκανε ότι περνούσε από το χέρι του για να μη ζήσει τον εφιάλτη που τον έχει στοιχειώσει τους τελευταίους μήνες. Να δώσει την κούπα στον Παναθηναϊκό.

Παρ΄ όλα αυτά υπάρχει ακόμα κόσμος που κατακρίνει τον Δημήτρη Γιαννακόπουλο για την στάση του απέναντι στην Euroleague. Αυτό χρίζει ανάλυσης… Πάμε, όμως και στο μπασκετικό κομμάτι.

Ο Παναθηναϊκός στο πρώτο ημίχρονο έβγαλε τα… μάτια του. Μόνος του. Χωρίς διαιτητές. Δέχθηκε 51 πόντους, 32 στην δεύτερη περίοδο και έδωσε το δικαίωμα στην Ρεάλ των μεγάλων παικτών να τον κάνει ότι… ήθελε. Η Ρεάλ «εκτελούσε» μέσα από τα 6,75 με το απίθανο 94%, έχοντας 15/16 δίποντα, είχε τριπλάσιες ασίστ (12-4) και πέτυχε 24 πόντους στα πέντε τελευταία λεπτά του ημιχρόνου. Ο Παναθηναϊκός μείωσε σε 27-23 στο 15 και το ημίχρονο τέλειωσε με 51-37. Σε όλα τα παραπάνω προσθέστε και τους 6 πόντους και τις 6 ασίστ του Γιουλ σε 7 λεπτά και τους 10 πόντους και τις 5 ασίστ σε 12 λεπτά.

Στη συνέχεια όμως τα πράγματα άρχιζαν να αλλάζουν. Ο Παναθηναϊκός βρήκε ρυθμό στην επίθεση, στο τρίτο δεκάλεπτο (πέτυχε 25 πόντους) και στην τέταρτη περίοδο ήρθε η ώρα του Πασκουάλ. Ο τεχνικός του «τριφυλλιού» άλλαξε την άμυνά του, πίεση και παγίδες σε όλο το, γήπεδο και ζώνη που βραχυκύκλωσε τους παίκτες του Λάσο. Αποτέλεσμα 11-22 σκορ τελευταίας περιόδου, που όμως δεν ήταν αρκετό. Δεν ήταν αρκετό γιατί οι διαιτητές είχαν άλλη άποψη. Τόσο στο θέατρο του… παλιάτσου Ρέγες, όσο και στην ανακάλυψη της γραμμής στον Θανάση αλλά και στο αντιαθλητικό που δεν έδωσαν στον Ντόντσιτς για το κράτημα του ποδιού του Αντετοκούνμπο.

Όλα αυτά στο τελευταίο τρίλεπτο… Και φυσικά για να είμαστε σε όλα δίκαιοι όταν από το 78-60, έχεις πάει το ματς στο 85-82 και τρως τέτοιο τρίποντο από τον Ντόντσιτς, καταλαβαίνεις ότι τίποτα δεν είναι με το μέρος σου.

ΥΓ1: Από τη δήλωση του Δημήτρη Γιαννακόπουλου σταθείτε σε δύο σημεία. «ΟΙ δικτατορίες δεν ταιριάζουν στον Παναθηναϊκό» και «Υπόσχομαι ότι πιστός στα ιδανικά του Παναθηναϊκού θα προσπαθήσω με όλες μου τις δυνάμεις να συνεχίσει η ομάδα μας να αγωνίζεται σε πρωταθλήματα που διέπονται από αρχές όπως η διαφάνεια ο σεβασμός και η δικαιοσύνη».

ΥΓ2: Καιρός ο Ρέγιες να πάει σπίτι του… Κούρασε πολύ αυτή η γενιά… Παικταράδες, αλλά λίγοι σαν προσωπικότητες…

ΥΓ3: Αυτό που έγινε στο παιχνίδι της Χίμκι με την ΤΣΣΚΑ θα το διηγούμαστε στα εγγόνια μας. Αυτή είναι η Euroleague. Αλλά κάποιοι άργησαν να ξυπνήσουν. Όταν ο «κακός» Γιαννακόπουλος προσπαθούσε να τους ξυπνήσει, εκείνοι… νανούριζαν τον Τζόρντι. Τώρα είναι αργά… Για φέτος τουλάχιστον.

ΥΓ4: Η ομάδα τώρα είναι λογικό να… αδειάσει. Θα ξανα… γεμίσει όμως όταν πρέπει. Ο «πόλεμος» δεν τελείωσε. Η πιο μεγάλη «μάχη» είναι μπροστά!