Υπάρχει ακόμη κόσμος που του λείπει η μπαλίτσα…
Ο πατέρας μου είναι 71 χρονών. Κι όσο θυμάται τον εαυτό του τρεις λέξεις του έρχονται στο μυαλό: Υποχρέωση, Νταλάρας και μπάλα. Ποδόσφαιρο.
Τα τελευταία χρόνια βλέπει και μπάσκετ αλλά επειδή το… αίμα νερό δεν γίνεται, ανάμεσα στο Λίβερπουλ- Γουότφορντ και το Αρμάνι Μιλάνο- Σάσαρι θα δει τη μπάλα. Για τη διακοπή, λάθος, τη νέα διακοπή του πρωταθλήματος στη μπάλα έχουν γραφτεί πολλά. Για τον ΠΑΟΚ, την ΑΕΚ, τον Ολυμπιακό, τον Σαββίδη, τον Μελισσανίδη, τον Μαρινάκη, τον Κομίνη, τον Ποντίκη, τη Θύρα 4, την 21, την 7, την 8, την 9… Όλοι έχουν γράψει κάτι για όλους…
Ουδείς έχει γράψει για όλους αυτούς τους ανθρώπους που συνεχίζουν να αγαπάνε το ποδόσφαιρο στην Ελλάδα και πληρώνουν από την τσέπη τους, από τα ελάχιστα πια λεφτά που παίρνουν ως σύνταξη για να το βλέπουν. Γιατί με τόσα προβλήματα είναι η διασκέδαση τους. Η ψυχαγωγία τους. Ο τρόπος που περνάνε τις μέρες τους, τα βράδια τους. Αυτούς λοιπόν τους ανθρώπους, που δεν έχουν χουλιγκανίσει ποτέ, που δεν τους νοιάζει αν θα πάρει το πρωτάθλημα ο ΠΑΟΚ ή η ΑΕΚ ή ο Ολυμπιακός, που απλά θέλουν να βλέπουν μπαλίτσα και που στα 71 τους, ξέρουν ποιος παίζει δεξί μπακ στην Κέρκυρα ή αριστερό χαφ στον Πλατανιά…
Από αγάπη στην μπάλα ή από διαστροφή… Κάποιες φορές και από ανάγκη, αφού στην Ελλάδα του 2018 και των μνημονίων, ένας συνταξιούχος δεν έχει πολλές επιλογές διασκέδασης… Όλος αυτός λοιπόν ο κόσμος, με όλα αυτά που έχουν συμβεί νιώθει σαν να τιμωρείται, τιμωρείται, για κάτι που δεν φταίει… Για κάτι που μάλιστα πληρώνει από το υστέρημα του για να το έχει: Να βλέπει μπαλίτσα…. Να ξεχνιέται για δύο ώρες...
Το ποδόσφαιρο, ευτυχώς ή δυστυχώς, παραμένει πριν και πάνω απ’ όλα παιχνίδι. Αυτό που μαθαίνουμε από πιτσιρίκια και το αφήνουμε λίγο πριν κλείσουμε τα μάτια μας. Το ότι έχει εξελιχθεί σε αυτό που έχει εξελιχθεί, είναι κάτι το οποίο δεν συμβαίνει μόνο στην Ελλάδα. Αυτό που συμβαίνει μόνο στην Ελλάδα είναι να την πληρώνουν τελικά αυτοί που το… πληρώνουν. Και προφανώς όσο ο φίλαθλος-καταναλωτής νιώθει ότι τον πιάνουν «μαλάκα», τόσο θα απομακρύνεται από το προϊόν.
Πρώτα ως καταναλωτής και εν συνεχεία ως φίλαθλος. Ας ελπίσουμε ότι όποτε και όταν ξαναρχίσει αυτό το ρημάδι το πρωτάθλημα, η «κανονικότητα» που απαιτείται θα διαφυλαχτεί ως κόρη οφθαλμού από όλους. Γιατί αν είναι να το ξεκινήσουμε ξανά για να το διακόψουμε ας μην ξαναρχίσει ποτέ. Να ξέρει κι ο κοσμάκης τι πληρώνει…
Το παρόν διαδικτυακό μέσο ουδεμία ευθύνη εκ του νόμου φέρει περί των επωνύμων ή ανωνύμων σχολίων που φιλοξενεί. Σε περίπτωση που θεωρείτε πως θίγεστε από κάποιο εξ αυτών, επικοινωνήστε μέσω της φόρμας επικοινωνίας έτσι ώστε να αφαιρεθεί.