Η μια πλευρά του νομίσματος
Καμιά δουλειά δεν είναι ντροπή. Ντροπή είναι να τα παίρνεις κάτω από το τραπέζι.
Αλλά κουμάντο στην τσέπη του καθενός δεν θα κάνουμε. Ειδικά όταν έχεις μάθει για χρόνια ολόκληρα να ζεις πλουσιοπάροχα εις υγείαν των κορόιδων. Όταν είσαι του PRADA και της Μυκόνου, της dolce vita και του ARMANI και ξαφνικά σε… φτύνουν από παντού γιατί απλά ανακαλύπτουν ότι ήσουν τεμπέλης και φιλόσοφος… Επιτυχημένος τεμπέλης, αποτυχημένος φιλόσοφος. Πούλαγες από μυαλό μέχρι τη γυναίκα σου… Πούλαγες γενικώς.
Αλλά το να προσπαθείς να κάνεις το άσπρο- μαύρο, να γράφεις παραμύθια και να καλείς τον… Τραμπ να επέμβει, με πρόσχημα την απονομή δικαιοσύνης αλλά απώτερο σκοπό να πιέσεις για τα νέα σου αφεντικά, αυτό θαρρώ πως δεν το θέλει ούτε ο θεός, ούτε ο διάολος. Άσε που σε… γλεντάει και ο Τραμπ, έχοντας πάρει ξεκάθαρη θέση.
Κι εξηγούμαι: Τις τελευταίες ημέρες ο Ολυμπιακός για προφανείς λόγους δίνει μάχη για να επιστρέψουν στα παιχνίδια του οι τέσσερις διαιτητές, ο εξής ένας: ο Σπύρος Γκόντας.
Ουδέν κακόν αμιγές καλού όμως… Κι αν το γεγονός ότι δεν καταλαβαίνουν πως έτσι καίνε και τους τέσσερις διαιτητές (κάποιοι εκ των οποίων επέστρεψαν ήδη) διαιτητές και περισσότερο από όλους τον Γκόντα που με όλο αυτό το νταβαντούρι σε λίγο θα γίνει σύνθημα στους οπαδούς του Ολυμπιακού πιο πολύ κι από τον… Μάντζαρη είναι το κακό του πράγματος. Το καλό είναι πως πέφτουν οι μάσκες… Και πέφτουν μία προς μία… Ξεβρακώνεται πολύς κόσμος, με αυτή την ιστορία.
Και εξηγούμαι: Το να λες ότι η FIBA δεν έχει «τιμωρήσει» τους διαιτητές της Ευρωλίγκα όταν δεν τους έχει συμπεριλάβει σε καμία της διοργάνωση (με αποκορύφωμα τα δύο Ευρωμπάσκετ του καλοκαιριού, όπου δεν σφύριξε κανένας διαιτητής της Ευρωλίγκα) σε κάνει αφερέγγυο (που είσαι).
Το να κράζεις την ΚΕΔ ή τον Βασιλακόπουλο για τον τρόπο που λειτουργεί με τους «4» όταν δεν έχεις πει κουβέντα για το γεγονός ότι χωρίς καμία εξήγηση Έλληνες διαιτητές διεθνείς και αν μη τι άλλο έμπειροι δεν σφυρίξαν ποτέ (Σχινάς) ή κόπηκαν από την Ευρωλίγκα (Αναστόπουλος) επειδή έτσι γούσταρε ο Μπερτομέου κι ο Στόουκς σε κάνει επίσης αφερέγγυο (που είσαι).
Το να λες όταν ο Παναθηναϊκός αδικείται (sic) από τη διαιτησία στην Ευρωλίγκα «δεν ασχολούμαι με τη διαιτησία» κι όταν ο Ολυμπιακός φωνάζει «Φέρτε πίσω τον Σπύρο γιατί θα φαρμακωθώ» να βγαίνεις στα κάγκελα σε κάνει ξανά αφερέγγυο (που είσαι).
Και φυσικά το να επικαλείσαι το ΑΣΕΑΔ περίπου ως ΘΕΟ, που μία λέει «έτσι» και μία «γιουβέτσι» για το ίδιο ακριβώς θέμα σε κάνει και πάλι αφερέγγυο (που είσαι)… Kι αν τα παραπάνω έχουν ήδη αποδειχτεί, το τρίτο, αν έχεις μυρωδιά από… ρεπορτάζ το βρίσκεις και δεν καίγεσαι μαζί με τον… Γκόντα! Κι ο Σπύρος δεν φταίει… Εσύ πάλι… Τέτοια λύσσα να καείς;
Αλλά είπαμε, το ρεπορτάζ θέλει ικανότητα… Το να πουλάς μυαλό πάλι, θέλει απλά δημόσιες σχέσεις. Και γι’αυτές φροντίζουμε. Επιμελώς. Κάπως έτσι, κράζουμε τον Παππά που ήταν ένας εναντίον όλων αλλά κάνουμε το παγώνι με τον Μπόγρη που πλάκωσε στο ξύλο τον Σωτήρη Γεωργίου.
Βέβαια, ξέχασα, δεν είναι όλοι οι Σωτήρηδες ίδιοι… Είναι άλλο να υπηρετείς το σύστημα κι άλλο να είσαι απέναντι του… Όταν το υπηρετείς γίνεσαι πρώτο θέμα. Όταν είσαι απέναντι τρως μπουνιές και το σύστημα ασχολείται με τον… Παππά και τον Μπουρούση!
Είπαμε… Το θέμα είναι να έχεις σούπερ PR.
Υπάρχει όμως και μια δικαιολογία… Ψέματα. Δύο. Η μία είναι η ανάγκη που νικάει τα πάντα. Να συνεχίσεις να ζεις όπως ζούσες. Η άλλη είναι η βροχή. Έβρεξε πολύ δυο μέρες τώρα και βγήκαν οι γυμνοσάλιακες.
Για να τελειώνουμε: Κάθε νόμισμα έχει δύο όψεις. Κάποιοι επιμένουν να δείχνουν την μια. Ε, δεν θα τους περάσει…
Υγ. Όποιος αναρωτιέται τι έγινε με τον Βαγγέλη Μάντζαρη και τους οπαδούς του Ολυμπιακού ας ρωτήσει στον Ολυμπιακό. Να ρωτάτε για όλα… Όχι μόνο για τον… Γκόντα.
Το παρόν διαδικτυακό μέσο ουδεμία ευθύνη εκ του νόμου φέρει περί των επωνύμων ή ανωνύμων σχολίων που φιλοξενεί. Σε περίπτωση που θεωρείτε πως θίγεστε από κάποιο εξ αυτών, επικοινωνήστε μέσω της φόρμας επικοινωνίας έτσι ώστε να αφαιρεθεί.