Σαν τον βαριά άρρωστο, που είναι στα τελευταία του!
Τόσο καιρό με τις νίκες στην Λεωφόρο και με το κλίμα, που υπήρχε και στην εξέδρα υπήρχε κάτι, που σε έκανε να πιστεύεις, ότι μπορεί ίσως να αλλάξει κάτι και να μην πάει η ομάδα στα βράχια.
Σήμερα μετά την ήττα από τον Πανιώνιο και τις συμπλοκές οπαδών στις εξέδρες τελείωσε και αυτό! Ο Παναθηναϊκός μοιάζει με ένα αυτοκίνητο, που έχει γεμάτο ρεζερβουάρ και κάποια στιγμή αδειάζει και μένει στον δρόμο. Μοιάζει με έναν άρρωστο, που έχει καρκίνο, που του τρώει τα σωθικά , όσο περνάει ο καιρός και στο τέλος λυγίζει. Το βλέπεις , πλέον , και στην διάθεση που δείχνουν οι παίκτες-που λιγοστεύει όσο περνάει ο καιρός- , το βλέπεις ότι τελειώνουν και τα κουράγια του κόσμου, που πάει στην Λεωφόρο με αρνητική διάθεση , διότι βλέπει , ότι λύση δεν υπάρχει και ο σύλλογος πάει καρφί για τα βράχια. Για να είμαι ειλικρινής αυτό το παιχνίδι με τον Πανιώνιο στη Λεωφόρο το φοβόμουνα πολύ.
Εδώ και καιρό η ομάδα δείχνει, ότι δεν είναι καλά. Μετά το ντέρμπι με τον Ολυμπιακό έχασε στην Τρίπολη , έφερε ισοπαλία με την ΑΕΚ (εχασε τη νίκη στο τέλος), έφερε ισοπαλία με τον Ατρόμητο. Είναι φανερό, ότι τα κουράγια τελειώνουν μέσα στην ομάδα. Και κοντά σε όλα αυτά έμειναν εκτός από το ματς με τον Πανιώνιο ο Κουρμπέλης, ο Βιγιαφάνιες και τελευταία στιγμή ο Μολέδο. Συν τους Τσαβες, Λουτσιάνο, που το καλοκαίρι ήρθαν για να είναι το βασικό επιθετικό δίδυμο και για διαφόρους λόγους δεν παίζουν. Ολοι αυτοί είναι παίκτες, που μπορεί σε τέτοιου είδους παιχνίδια να κάνουν μία ενέργεια και να δώσουν την λύση. Απουσίαζαν όλοι ταυτόχρονα και φαινόταν δύσκολο το πώς θα φθάσει ο Παναθηναϊκός στο γκολ.
Κάτι, που έτσι και αλλιώς είναι δύσκολο, αφού ο Μολίνς –που ήταν για τρίτη λύση στην επίθεση και παίζει αναγκαστικά βασικός- είναι λίγος , για να σηκώσει το βάρος. Και κόντρα στον Πανιώνιο ήταν αδύναμος κρίκος. Σε δύο –τρεις περιπτώσεις θα μπορούσε , είτε να σκοράρει με ένα απλό πλασέ, είτε να δώσει την μπάλα σε συμπαίκτη του, που ήταν σε καλύτερη θέση.
Το χειρότερο από όλα ; Ηταν αυτό, που έγινε στις εξέδρες. Η ομάδα μπορεί να σωθεί , μόνο αν όσοι έχουν μείνει τώρα είναι ενωμένοι. Αν γιγαντωθεί και ο διχασμός στον κόσμο δεν υπάρχει καμία σωτηρία. Όπως και δεν υπάρχει σωτηρία αν δεν βρεθεί κάποιος σοβαρός επενδυτής να πάρει την ομάδα . Με αλχημείες –όπως είπε και ο Ουζουνίδης-την μία θα γλιτώσεις, την δεύτερη θα γλιτώσεις, την τρίτη θα την πατήσεις.
Το παρόν διαδικτυακό μέσο ουδεμία ευθύνη εκ του νόμου φέρει περί των επωνύμων ή ανωνύμων σχολίων που φιλοξενεί. Σε περίπτωση που θεωρείτε πως θίγεστε από κάποιο εξ αυτών, επικοινωνήστε μέσω της φόρμας επικοινωνίας έτσι ώστε να αφαιρεθεί.