Η Ευρωλίγκα …πέφτει, ο Παναθηναϊκός χτίζεται με Τσάβι!

Αυτό που γίνεται στην Ευρωλίγκα δεν έχει προηγούμενο. Το καράβι φορτωμένο από ομάδες έχει αρχίσει να μπάζει νερά από την απέναντι όχθη του Ατλαντικού αλλά και την Κίνα. Σκεφτείτε να ήταν ο Παναθηναϊκός στη θέση της Φενέρ. Να έχει δηλαδή την οικονομική άνεση να φτάσει το μπάτζετ της στα 35 εκατομμύρια και να της φεύγουν τα δύο αστέρια της. Μετά τον Μπογκντάνοβιτς και ο Ούντοχ έκανε χρήση του nba out που είχε στο συμβόλαιο του και άφησε τους Πρωταθλητές Ευρώπης για να επιστρέψει στο αμερικάνικο όνειρο. Σκεφτείτε να συνέβαινε αυτό στον Παναθηναϊκό ή τον Ολυμπιακό, επανάσταση θα είχε γίνει!

Προτού, λοιπόν, βάζετε δεύτερες και τρίτες σκέψεις στο μυαλό σας αποδεχτείτε τη νέα κατάσταση στην Ευρώπη. Το 90% των μεγάλων παικτών επιζητούν το φευγιό και το ΝΒΑ, ενώ ολοένα και αυξάνεται το ποσοστό αυτών που επιλέγουν Κίνα. Επίσης, το 90% των Αμερικάνων που υπογράφουν στην Ευρώπη δεν βάζουν τζίφρα αν δεν τους αφήσεις ανοικτό το παράθυρο του ΝΒΑ (για το ίδιο καλοκαίρι) και το υπόλοιπο 10% γνωρίζουν πως θα πληρωθούν με υπεραξία για να παραμείνουν στην Ευρωλίγκα.

Το κύμα φυγής είναι τεράστιο (π.χ. Τεόντοσιτς, Τζέιμς, Μίλερ, Μπογκντάνοβιτς, Ούντοχ, Μπιρτς) και τις επόμενες ημέρες μπορεί να αυξηθεί. Η αγορά για τις ευρωπαϊκές ομάδες μικραίνει, άρα τα μεγάλα πορτοφόλια χτυπούν σαν τους καρχαρίες για να κλείσουν τα ρόστερ τους. Ακόμη και στην περίπτωση του Κρις Σίνγκλεντον κάτι τέτοιο έχει προκύψει. Πριν από δύο – τρία χρόνια δεν υπήρχε περίπτωση όσο καλό και χρήσιμο να θεωρούσαν κάποιον παίκτη οι Ευρωπαϊκές ομάδες να έμπαιναν στη λογική να δώσουν 1 εκατομμύριο για να του σπάσουν το συμβόλαιο (είχε γίνει με τον Σισκάουσκας και την ΤΣΣΚΑ στο «τριφύλλι» και σε λίγες ακόμη περιπτώσεις).

Όλα τα στοιχεία μας δείχνουν πως η αγορά «κλείνει» επικίνδυνα και οι ομάδες αναγκάζονται ν’ αλλάξουν τη φιλοσοφία τους περί «ονομάτων». Ειδικά οι ελληνικές. Αυτό δεν αποτελεί δικαιολογία αλλά μια ΞΕΚΑΘΑΡΗ αλήθεια που πρέπει να την αντιμετωπίσουμε όλοι. Σε αυτό προσθέστε πως η φορολογία στην Ελλάδα ξεκινά κάπου από το 44% και ανεβαίνει κλιμακωτά και στην Τουρκία και τη Ρωσία είναι 10%! Άρα, ένα μπάτζετ για παράδειγμα 15-16 εκατομμύριων στη χώρα μας πετσοκόβεται για τα καλά, ενώ σε Τουρκία και Ρωσία από τα 35 μπορείς να χρησιμοποιήσεις τα 30 καθαρά!

Τα παραπάνω αφορούν την κατάσταση στην Ευρωλίγκα που έχει διαφοροποιηθεί κατά ένα πολύ μεγάλο ποσοστό. Παλιότερα, οι καλοί Αμερικάνοι ερχόντουσαν να παίξουν στην Ευρώπη και τώρα ακόμη και ο Μπιρτς την εγκαταλείπει βρίσκοντας χώρο για το ΝΒΑ.

Ο Τσάβι Πασκουάλ «απαντά» σε όλα αυτά με τον δικό του τρόπο και τη φιλοσοφία. Σε σχέση με άλλες ομάδες κινείται πιο γρήγορα έχοντας στοχεύσει κάποια ονόματα και προβλέποντας κάποιες καταστάσεις. Ο Μάρκους Ντένμον είναι ένας παίκτης για παράδειγμα που παρακολουθούσε καιρό (το ίδιο είχε κάνει και με τον Λεκαβίτσιους), αμφότεροι ψάχνουν το δικό τους «μπαμ» στην Ευρώπη και ο Τσάβι θεωρεί πως μπορεί αυτό να γίνει στα χέρια του.

Παράλληλα, του ταιριάζουν ταμάμ για τα αποδυτήρια του, κάτι που είναι αδιαπραγμάτευτος παράγοντας σε όλους τους παίκτες που επέλεξε να φέρει στο ΟΑΚΑ. Πλέον, περιμένουμε με αγωνία να μάθουμε τι θα γίνει με τον Σίνγκλεντον, τον Όγκαστ και την επόμενη κίνηση που θα αφορά έναν παίκτη που θ’ αγωνίζεται στο «3» (σε αυτό το πλαίσιο υπάρχει η σκέψη για τον Περπέρογλου). Οι επόμενες ημέρες θα μας δώσουν απαντήσεις σε όλα.

ΥΓ: Ένα βαρύ «όνομα» ίσως μπορούν ακόμη να πάρουν οι ελληνικές ομάδες, αλλά «ένα»! Κάποιες φορές οι προπονητές δεν θέλουν όμως αυτή τη λογική και ψάχνουν τρόπο να φτιάξουν ΟΜΑΔΑ με ομοιογένεια και όχι ομάδα καλοκαιρινών εντυπώσεων. Πολλές φορές και εμείς οι ίδιοι που γράφουμε ζυγίζουμε τα πράγματα διαφορετικά δίνοντας μεγαλύτερη βάση στο επικοινωνιακό παρά στην ουσία!