Σκοτώνεις τη βία με περισσότερη βία;

Το έργο αποτελεί ένα αριστούργημα για τον Παγκόσμιο κινηματογράφο ακόμα και σήμερα. Ο Άλεξ και η παρέα του, φτασμένα χουλιγκάνια της εποχής δεν αφήνουν τίποτα όρθιο στο διάβα τους. Μαστούρωναν ασύστολα, έσπαγαν ότι έβρισκαν μπροστά τους, έδερναν όποιον περπατούσε στον δρόμο τους, βίαζαν, έκλεβαν και γενικά παρανομούσαν δίχως να λογαριάζουν τίποτα.

Θεωρούσαν ότι κανείς δεν μπορεί να σταθεί εμπόδιο στο διάβα τους. Φυσικά, επειδή όλα τα ωραία κάποτε τελειώνουν, το ίδιο έπαθε και ο κεντρικός χαρακτήρας της ταινίας, ο θρυλικός Άλεξ ο οποίος τελικά προδόθηκε από την συμμορία του και παραδόθηκε στο σωφρονιστικό σύστημα.

Εκεί οι επιλογές του ήταν δύο: Ή θα εξέτιε κανονικά την ποινή του στη φυλακή, ή θα γινόταν πειραματόζωο σε ένα πείραμα του σωφρονιστικού συστήματος για την πάταξη της βίας μέσω της βίας. Επέλεξε τελικά το δεύτερο και υποβλήθηκε σε μια διαδικασία βάρβαρη και βάναυση όπως ακριβώς και οι μέχρι τότε πράξεις του που τον οδήγησαν στο κελί της φυλακής.

Ολημερίς παρακολουθούσε σκηνές ωμής βίας, με τα μάτια του ορθάνοιχτα από την μεταλλική κατασκευή που του είχαν τοποθετήσει στα βλέφαρα για να μην μπορεί να τα κλείσει.

Το αν τελικά βοήθησε η «θεραπεία» του κράτους δεν θα το μάθουμε ποτέ. Αυτό που σίγουρα είδα και διαβάσαμε από το έργο του Κιούμπρικ και το βιβλίο του Άντονι Μπέρτζες είναι το γεγονός ότι ακόμα και αυτό το «τέρας» που βίαζε και ξυλοφόρτωνε χωρίς καμία τύψη, μπροστά στην ωμή βία λύγισε και ήθελε να σταματήσει αυτό το μαρτύριο. Ο θύτης γίνεται ξαφνικά θύμα κι έτσι η θεωρία του και η στάση ζωής του αλλάζει τάχιστα.

Γιατί στα γράφω όλα αυτά;

Έχουν περάσει μόλις λίγες ώρες από όσα είδαμε στον τελικό Κυπέλλου Ελλάδας. Έναν τελικό που ξεκίνησε χωρίς να πρέπει και στον οποίο γίναμε όλοι μας μάρτυρες της βίας που βιώνουμε σε πολλά επίπεδα. Ατομικά και συνολικά.

Λεκτική βία, σωματική βία, πνευματική βία. Τι σχέση έχει με όλα αυτά ένας ποδοσφαιρικός αγώνας; Απόλυτη. Αυτά παρακολουθήσαμε σήμερα στις τηλεοράσεις μας. Οπαδούς να δέρνονται, οπαδούς να βρίζονται, οπαδούς να αναγκάζουν άλλους οπαδούς να εγκαταλείψουν το γήπεδο.

Όσοι ασχολήθηκαν με τη διοργάνωση του τελικού πήραν μηδέν. Όλοι όμως. Πρώτα απ’ όλα το κράτος που στάθηκε ανίκανο να εμποδίσει τη διεξαγωγή του όταν υπήρχαν σοβαρές ενστάσεις από την ίδια την Πολιτεία.

Έπειτα η αστυνομία που έβγαλε ένα επιχειρησιακό πλάνο που απέτυχε σε όλα του τα επίπεδα. Οι οπαδοί συναντήθηκαν και έξω και μέσα στο γήπεδο. Έπαιξαν ξύλο ανενόχλητοι και χάρισαν στα μικρά παιδιά που είχαν στηθεί με τους μπαμπάδες τους στις τηλεοράσεις μια υπερπαραγωγή που όλοι μας είχαμε χρόνια να δούμε.

Ο Δήμος Βόλου που να για να τονώσει την αγορά του για ένα διήμερο ορκιζόταν ότι όλα είναι έτοιμα και τελικά δεν λειτούργησε τίποτα πέρα από τα τσιπουράδικα που έστειλαν τους στρατιώτες στη… μάχη μεθυσμένους, άρα ακόμα πιο ανεξέλεγκτους.

Οι δύο ΠΑΕ που απαίτησαν να γίνει ο αγώνας σε ένα Στάδιο που όλοι ήξεραν ότι είναι ακατάλληλο, μη υπολογίζοντας το κόστος.

Οι φίλαθλοι που ήξεραν και ξέρουν ότι τέτοιου είδους αγώνες αποτελούν crash test για ενδεχόμενες μετακινήσεις οπαδών στο μέλλον κι όμως προτίμησαν να «θάψουν» ξανά το ποδόσφαιρο.

Εσείς όλοι που κάθεστε και διαβάζετε ακόμα νέα  για το ελληνικό ποδόσφαιρο αντί να το ξεγράψετε δια παντός, ή έστω μέχρι να υπάρξει ξανά ποδόσφαιρο και όχι πόλεμος στρατών.

Εμείς όλοι που συνεχίζουμε να σας τροφοδοτούμε με ειδήσεις.

Δεν θα καταλάβω ποτέ αν έχει νόημα να γίνουμε όλοι μας πειραματόζωα και να ποτιστούμε με περισσότερη βία από αυτή που ζούμε μπας και ξυπνήσουμε. Εμείς που την απεχθανόμαστε δεν την χρειαζόμαστε, όμως πολλοί εκεί έξω καλό θα ήταν να αναθεωρήσουν για τα καμώματά τους. 

Δεν ξέρω καν αν όντως η μόνη λύση για κάποιους είναι να υπνωτιστούν όπως ο Μάλκολμ Μακντάουελ στο αριστούργημα του Κιούμπρικ προκειμένου να σταματήσουν να προάγουν συνεχώς τη βία μέσω των πράξεών τους.

Αυτό που θα ήθελα να μάθω είναι αν υπάρχει θέληση ώστε να μπορέσουμε να θυμηθούμε ότι πίσω από την τόση βία, υπάρχει η λέξη άνθρωπος. Και επιτέλους να την υποστηρίξουμε.

Μέχρι να συμβεί αυτό, το πιο πιθανό είναι ότι θα βλέπουμε τελικούς του κώλου…  

 Ενάτη συμφωνία του Μπετόβεν