Όταν η επιθυμία γίνεται ανάγκη, γεννάει τέρατα

Η παραπάνω φράση αποτελεί διαφημιστικό σλόγκαν της παιδικής μου ηλικίας που μου καρφώθηκε αμέσως στο μυαλό και με συντροφεύει ακόμα και σήμερα.

Στα 39 μου πλέον, την χρησιμοποιώ συχνά – πυκνά και πολλές φορές την επεξεργάζομαι. Μια από αυτές ήταν και πριν δύο μέρες, όταν βίωσα ένα σοκ με τον ξαφνικό χαμό του σκύλου μου, αποτέλεσμα μιας πράξης δολοφονίας, αφού κάποιος κύριος άφησε το «δωράκι του» σε ένα χωράφι προκειμένου να βλάψει τα ζωντανά που κυκλοφορούν εκεί.

Αυτός ο άνθρωπος λοιπόν -ο Θεός να τον κάνει- επιθυμούσε να μην πηγαίνουν σκυλιά και γάτες στη γειτονιά του βόλτα για να «ενεργηθούν» και ένιωσε την ανάγκη να τα σκοτώσει, αντί π.χ. να βάλει μια πινακίδα κάπου στην οποία θα αναγράφει το πόσο ενοχλημένος είναι από το γεγονός και το ζήτημα να λυθεί με το λόγο. Ή να κάνει μια καταγγελία ότι δεν γουστάρει και να λυθεί με το νόμο. Σωστή επιθυμία, τραγική η ανάγκη.

Όμως επειδή το θέμα μου δεν είναι η φόλα που παίζει γύρω μας άφθονη και όχι μόνο στην πραγματική ζωή, θα σε κουράσω λίγο ακόμα και θα αναφερθώ και στην virtual. Εκεί όπου ο καθένας βγάζει τον πιο αυθόρμητο εαυτό του, ίσως παρορμώμενος από την ασφάλεια που του προσφέρει το γεγονός ότι βρίσκεται πίσω από μια οθόνη και όχι πρόσωπο με πρόσωπο.

Την πρώτη μέρα λοιπόν που βίωνα τον χαμό του σκύλου μου και το κεφάλι μου είχε ένα εκατομμύριο απορίες για την ανθρωπότητα πήγα στο γραφείο μου. Και επειδή η δουλειά μου σχετίζεται πλέον άμεσα και με τα social media, τα έχω ανοιχτά κάθε λεπτό που δουλεύω. Το μάτι λοιπόν έπεσε σε μια ανάρτηση κάποιου διαδικτυακού γνωστού μου που σχολίαζε τον πρόσφατο αγώνα του ΠΑΟΚ με τον Παναθηναϊκό στο κύπελλο και υπήρχε ένα βίντεο το οποίο κορόιδευε τον Παναθηναϊκό για τα παράπονα που υπάρχουν για τον Κύζα. Φυσικά από κάτω σχολίαζαν οπαδοί και των δύο ομάδων κι έτσι οι Παναθηναϊκοί αναφέρθηκαν σε φάσεις που θεωρούν ότι αδικήθηκαν από τον Κύζα και οι οπαδοί του ΠΑΟΚ τους έκαναν καζούρα. Κάποιοι αποδεκτή και χαβαλετζίδικη, κάποιοι άλλοι χοντρή σε σημείο που αναρωτιέσαι τι σκατά άνθρωποι κυκλοφορούν δίπλα σου.

Ένας τέτοιος τύπος λοιπόν αναφερόμενος στον Λέτο και ενώ η συζήτηση πήγε στο προστατευτικό που φοράει, είπε ότι έπρεπε να είχε πεθάνει ο μπαλέτος όπως τον ανέφερε για να μην πέφτει έτσι στα γήπεδα. Βάφτισαν σκουφάκι για την πισίνα το ειδικό κράνος που φοράει για να μην διατρέχει κίνδυνο η ζωή του και στη συνέχεια κάποιος έγραφε ότι «στα παπάρια μου αν πεθάνει ο Λέτο που μου γίνατε όλοι ευαισθητούληδες ξαφνικά και σας κόφτει τι κάνουν οι άλλοι». Πραγματικά είναι να κάνεις τον σταυρό σου και να επικαλεστείς τα Θεία να βοηθήσουν τέτοιες περιπτώσεις. Το κακό με τον αθλητισμό είναι ότι τις συναντάς συχνά. Τα ίδια έχω διαβάσει κατά καιρούς και για πολλούς αθλητές, διαφορετικών ομάδων και όχι μόνο της χώρας μας αλλά και του εξωτερικού.

Αυτός ο τύπος μεγάλωσε και η επιθυμία του ήταν να παίρνει ο ΠΑΟΚ κύπελλα και πρωταθλήματα και πλέον αφού έχει περάσει στο στάδιο της ανάγκης δε διστάζει να ευχηθεί θάνατο στον ποδοσφαιριστή που ίσως του τα στερούσε. Με κάνει και αναρωτιέμαι αν τελικά η επιθυμία είναι καλό συναίσθημα, αφού όταν γίνεται ανάγκη κάποιοι φαίνονται αδίστακτοι στον να την πραγματοποιήσουν και ανίκανοι να τη διαχειριστούν.

Δεν ξέρω πραγματικά ποιος πρέπει να προβληματιστεί πρώτος σε κάθε τέτοια περίπτωση και εκεί έξω υπάρχουν πολλές. Είναι πρόσφατη η δολοφονία ενός μικρού κοριτσιού από τον πατέρα της ο οποίος μάλιστα πέταξε και το άψυχο σώμα της στα σκουπίδια. Και υπάρχουν επίσης πολλά τέτοια παρόμοια παραδείγματα γύρω μας, αφού αυτή δεν ήταν η πρώτη φορά που ακούσαμε κάτι τέτοιο. Πρέπει να προβληματιστεί ο άρρωστος που τα σκέφτεται αυτά και στη συνέχεια τα υλοποιεί; Δεν μπορεί, είναι ξεκάθαρο.

Πρέπει να προβληματιστεί ο υγιής και να δράσει με αγάπη σε κάποιον που σπέρνει το μίσος; Θα χάσει σίγουρα.

Αυτό που ξέρω σίγουρα είναι ότι ο κόσμος που ζούμε έχει γεμίσει με επιθυμίες. Άλλες καλές, άλλες κακές. Όλες τους ικανές να «πνίξουν» αυτό που θα έπρεπε ως είδος να πρεσβεύουμε. Την αγάπη, την καλοσύνη και τη συμπόνοια. Και καταλήγω ότι μάλλον ήρθε η ώρα να πνίξουμε εμείς οι ίδιοι πρώτοι τις επιθυμίες μας, πριν βγάλουμε το τέρας που κρύβουμε μέσα μας και μετά τρέχουμε να το φορτώσουμε στις ανάγκες μας.  

The clash: Somebody got murdered