Η κυριαρχία του Παναθηναϊκού και ο… μακαρίτης!

Η εικόνα του αγώνα δικαιώνει τους νικητές που ειδικά στο πρώτο ημίχρονο κυριάρχησαν απόλυτα στον αγωνιστικό χώρο έναντι των αντιπάλων τους κι αν δεν υπήρχε ο Καπίνο δεν θα μιλούσαμε τώρα για το «φτωχό» 1-0.

Ο Παναθηναϊκός εκτέλεσε πιστά το πλάνο του προπονητή του, κατάφερε να πιέσει ασφυκτικά τον Ολυμπιακό και να μην του επιτρέψει να μπει στην περιοχή του με συνεργασίες. Οι φιλοξενούμενοι απείλησαν μόνο με στημένα, τα οποία όμως κατάφερναν πάντα να εξουδετερώνουν οι γηπεδούχοι.

Η ήττα λοιπόν για τους πρωτοπόρους ήρθε φυσικά, αφού σε κανένα σημείο του αγώνα δεν μπόρεσαν να φανούν απειλητικοί και να αμφισβητήσουν την κυριαρχία των αντιπάλων τους.

Μια κυριαρχία που όπως προανέφερα βασίστηκε στο αγωνιστικό πλάνο και την προσήλωση που έδειξε ο Παναθηναϊκός στα εξήντα πρώτα λεπτά του αγώνα. Από εκείνο το σημείο και έπειτα οι παίκτες του Ουζουνίδη έδειξαν να χαλαρώνουν και να οπισθοχωρούν δίνοντας βαρύτητα στη διατήρηση του σκορ και όχι στη διεύρυνσή του και είναι τυχεροί που έπεσαν πάνω σε μια άνευρη και άτολμη ομάδα που δεν ήξερε πώς να ζητήσει το γκολ στην Λεωφόρο. Με λίγα λόγια, ο Ολυμπιακός είχε και απόψε την ίδια εικόνα που έδειξε φέτος σε όλα τα εκτός έδρας ντέρμπι, αφού αν το σκεφτείτε καλά οι «ερυθρόλευκοι» έχασαν μακριά από το «Γ. Καραϊσκάκης» και από την ΑΕΚ και από τον ΠΑΟΚ αλλά και από τον Παναθηναϊκό.

Συμπερασματικά, ο αγώνας αυτός δεν μας έκανε σοφότερους όσον αφορά τόσο τον Παναθηναϊκό, όσο και τον Ολυμπιακό.

Ο πρώτος συνέχισε την σταθερά ανοδική του πορεία από την ημέρα που στο τιμόνι του βρίσκεται ο Ουζουνίδης.

Όσο για τους φιλοξενούμενους, τα έχουμε πει πολλές φορές φέτος. Είναι τυχεροί που στη δική τους χειρότερη σεζόν την τελευταία 20ετία (από την προετοιμασία τους είχε φανεί αυτό) οι άλλοι ήταν πιο… πεθαμένοι στο ξεκίνημα του πρωταθλήματος και δεν μπόρεσαν να του κάνουν την κηδεία. Διαφορετικά θα κλαίγαμε ήδη τον μακαρίτη…