Ακόμα δεν έχει φτάσει ούτε στο 50%...
Ο Νίκος Συρίγος γράφει για τα περιθώρια βελτίωσης του Παναθηναϊκού Superfoods και την παρουσία του Δημήτρη Γιαννακόπουλου στο ΣΕΦ.
Για τον Παναθηναϊκό Superfoods το ματς της Δευτέρας στο Φάληρο ήταν χωρίς αύριο. Και γιατί οι συνεχείς νίκες του Ολυμπιακού δημιουργούσαν τρομερό ψυχολογικό προβάδισμα στους ερυθρολεύκους εν όψει των τελικών του πρωταθλήματος αλλά και διότι καλώς ή κακώς το χθεσινό παιχνίδι έκρινε έναν τίτλο. Τον πρώτο της χρονιάς. Άρα οι πράσινοι δεν έπρεπε να χάσουν. Και δεν έχασαν. Τόσο απλά.
Για να φτάσουν σε αυτή τη νίκη όμως έπρεπε να συμβούν τουλάχιστον δύο πράγματα. Το πρώτο να κατανοήσουν ΑΠΑΝΤΕΣ τη σημασία του συγκεκριμένου αγώνα. Να καταλάβουν ότι έπρεπε να φύγουν από το Φάληρο νικητές πάση θυσία. Σε αυτό έβαλε το χέρι του ο Δημήτρης Γιαννακόπουλος. Βλέποντας τον ισχυρό άνδρα της ομάδας όχι απλά να πηγαίνει μαζί τους στο ΣΕΦ αλλά να πανηγυρίζει σαν τρελός κάθε καλάθι, κάθε κερδισμένη μπάλα, οι παίκτες κατάλαβαν ότι έπρεπε να κάνουν και αυτοί με τη σειρά τους κατάθεση ψυχής. Από τον πρώτο μέχρι τον τελευταίο. Ο Παναθηναϊκός Superfoodsπαρά το βάρος των έξι σερί ηττών εν τέλει μπήκε στο γήπεδο με ψυχολογικό πλεονέκτημα κι αυτό φαινόταν σε κάθε φάση… Ακόμη και στον τσαμπουκά του ημιχρόνου ανάμεσα στον Παπανικολάου και τον Ρίβερς. Έχετε δει πολλούς Αμερικανούς να παθιάζονται τόσο;
Το δεύτερο που έπρεπε να συμβεί ήταν να συνδυαστεί η ψυχή με το μυαλό. Κι αυτό φάνηκε από τα αποδυτήρια… Από τα αποδυτήρια; Λάθος. Από τα γραφεία. Η αλλαγή του Νίκολς με τον Γκάμπριελ απέδειξε ότι ο Πασκουάλ είχε διαβάσει όχι απλά καλά το ματς αλλά άριστα. Ότι είχε αποφασίσει να μην αφήσει τίποτα να πάει στην τύχη. Ο Ισπανός αξιοποίησε κάθε φάση του προηγούμενου ματς στο ΣΕΦ για να χτίσει τη χθεσινή νίκη του Παναθηναϊκού Superfoods. Μια νίκη που παρά τους δέκα πόντους της τελικής διαφοράς, οι οποίοι ίσως φαντάζουν πολλοί σε κάποιους, θα μπορούσε να είχε έρθει ευκολότερα. Απλά ο Παναθηναϊκός Superfoods ακόμη δεν έχει φτάσει ούτε στο 50% των δυνατοτήτων του. Κι αυτό έχει να κάνει τόσο με την ατομική κατάσταση κάποιων παικτών προεξάρχοντος του Τζέιμς που ακόμη ψάχνεται, την απώλεια του Γκιστ που αποτελεί κομβικό σημείο στον τρόπο παιχνιδιού του Παναθηναϊκού αλλά και τους νεοαποκτηθέντες Γκάμπριελ και Τζεντίλε που δίνουν μάχη με το χρόνο. Με δυο λόγια το τριφύλλι είναι ακόμη μακριά από τον πραγματικό εαυτό του.
Κι αυτό θαρρώ πως είναι πιο ενθαρρυντικό για τους φιλάθλους του Παναθηναϊκού Superfoods ίσως περισσότερο και από το διπλό στο ΣΕΦ...
Το παρόν διαδικτυακό μέσο ουδεμία ευθύνη εκ του νόμου φέρει περί των επωνύμων ή ανωνύμων σχολίων που φιλοξενεί. Σε περίπτωση που θεωρείτε πως θίγεστε από κάποιο εξ αυτών, επικοινωνήστε μέσω της φόρμας επικοινωνίας έτσι ώστε να αφαιρεθεί.