Δεν είναι Δικαιοσύνη να βάζεις στη φυλακή τον παιδεραστή…
Ο Νίκος Συρίγος επιμένει πως οι ποινές σε αυτούς που κακοποιούν παιδιά είναι απλά χάδια, μιας κοινωνίας που διαβρώνεται όλο και πιο πολύ...
Το Σάββατο που μας πέρασε ήταν η Παγκόσμια Μέρα κατά της επιθετικότητας εναντίον των παιδιών. Όπως έλεγαν οι παλιοί «εφημεριδάδες», πριν στεγνώσει το μελάνι από τα αφιερώματα για τη συγκεκριμένη μέρα, βγήκε στη δημοσιότητα η ιστορία με τον Αλβανό που ασέλγησε σε 27 κορίτσια στη Δραπετσώνα… Ένα ακόμη τέρας που ζούσε ανάμεσα μας.
Προφανώς ο τύπος θα περάσει από δίκη και αν κριθεί ένοχος θα μπει στη φυλακή απ’όπου θα βγει σε 5-10 χρόνια για να συνεχίσει τη ζωή του.
Οι άλλες 27 ζωές που έχουν καταστραφεί το πολύ-πολύ να… συγχωνευτούν στην ποινή, που προβλέπει το πολιτισμένο κράτος μας για τέτοια περιστατικά.
Δεν θέλω να μασάω τα λόγια μου. Ειδικά όταν πρόκειται για παιδιά. Και το λέω-γράφω ανοικτά. Με ενοχλεί που ο πατέρας της μικρής Άννυ ζει ακόμη. Με διαλύει ως άνθρωπο και ως πατέρα που τύποι σαν κι αυτόν ή αυτόν που πιάστηκε πριν λίγο και ομολόγησε τις πράξεις του θα αντιμετωπιστούν… πολιτισμένα! Και γιατί δεν πιστεύω ότι είναι δικαιοσύνη να μπαίνει απλά στη φυλακή κάποιος που κακοποίησε ή σκότωσε ένα παιδί (πόσο μάλλον το παιδί του…) αλλά και γιατί νιώθω πως το να μην τιμωρούνται πραγματικά αυτά τα τέρατα δείχνει τη διάβρωση που έχει υποστεί η κοινωνία. Πριν 20 χρόνια ο Δουρής για αυτό που έκανε στο παιδί του είχε κρεμαστεί στο κελί του… Δεν ξέρω αν ήταν οι τύψεις του ή κάτι άλλο που τον οδήγησε στο θάνατο αλλά είχε την τιμωρία που του άξιζε. 20 χρόνια μετά οι αντίστοιχοι Δουρήδες… χαϊδεύονται από όλους μας. Το Κράτος, την κοινωνία ακόμη και από τους τύπους που μοιράζονται το κελί μαζί τους…
Κάπως έτσι τα περιστατικά βίας κατά των παιδιών πολλαπλασιάζονται ραγδαία. Κι όταν πας να πεις κάτι σου κολλάνε την ταμπέλα του απολίτιστου, του ρατσιστή, του, του, του και τρέχεις να κρυφτείς... Αντί να χάνονται από προσώπου γης τα τέρατα, σκέφτεσαι μια και δυο και τρεις φορές εσύ να πεις αυτό που νιώθεις… Ναι ρε, δεν θέλω να ζουν όσοι πειράζουν παιδιά… Και δεν με ενδιαφέρει ποιος και πως θα αποφασίσει το πώς θα τους αποδώσει πραγματική δικαιοσύνη. Τέτοιοι τύποι δεν αξίζει να ζουν. Και θα το φωνάζω όσο περισσότερο κι όσο πιο δυνατά μπορώ! Είτε αρέσει σε κάποιους, είτε όχι… Βλέπετε δεν μου αρκεί ένα «RIP Άννυ», προτιμώ αυτός που θα θελήσει να πειράξει την κάθε Άννυ, να σκεφτεί πως αν το κάνει, θα τιμωρηθεί με τον ίδιο τρόπο τουλάχιστον…
Υγ. Η φωτογραφία της μικρής μπήκε για να μην ξεχνάμε… Να μην ξεχνάμε τα παιδιά που φεύγουν. Δεν είναι αριθμοί… Δεν είναι λίστες… Είναι ΠΑΙΔΙΑ!
Το παρόν διαδικτυακό μέσο ουδεμία ευθύνη εκ του νόμου φέρει περί των επωνύμων ή ανωνύμων σχολίων που φιλοξενεί. Σε περίπτωση που θεωρείτε πως θίγεστε από κάποιο εξ αυτών, επικοινωνήστε μέσω της φόρμας επικοινωνίας έτσι ώστε να αφαιρεθεί.