Μπράβο ρε μάγκα…
Ο Νίκος Συρίγος γράφει για τον συγκλονιστικό Πρίντεζη και την… αμέλεια που χτύπησε άσχημα!
Κανείς θαρρώ δεν διαφωνεί ότι οι μεγάλοι πρωταγωνιστές των τελικών ήταν ο Βασίλης Σπανούλης και ο Δημήτρης Διαμαντίδης. Ο κάπτεν του Ολυμπιακού διότι με τα δύο τρίποντα έβαλε την υπογραφή του στην εξέλιξη των αγώνων, ο αρχηγός του Παναθηναϊκού γιατί έδινε τους τελευταίους αγώνες της σπουδαίας καριέρας του.
Όμως επειδή στη ζωή υπάρχουν σπουδαιότερα πράγματα από το μπάσκετ, αυτός που έκανε όχι απλά την υπέρβαση αλλά κάτι πολύ περισσότερο ήταν ο Γιώργος Πρίντεζης. Έζησε το απόλυτο δράμα αλλά δεν λύγισε.
Κι αυτό, το ότι δηλαδή «έχασε» τον πατέρα του το πρωί και το απόγευμα, μπήκε στη μάχη για να μην αφήσει τους συμπαίκτες του μόνους, το θεωρώ πολύ μεγαλύτερο και σημαντικότερο από κάθε τίτλο. Μαζί μάλλον και όλος ο φίλαθλος κόσμος. Απόδειξη το χειροκρότημα των φιλάθλων του Παναθηναϊκού στον Συριανό, κάθε φορά που μπήκε στο ΟΑΚΑ σε αυτή τη σειρά. Το γεγονός δε ότι γνώριζε το πρόβλημα τραυματισμού του και –μαζί με την απώλεια του πατέρα του- το έβαλε στην άκρη για να αγωνιστεί, δείχνει ότι το παλικαράκι έχει απίστευτα ψυχικά αποθέματα. Τόνους.
Για όλα τα παραπάνω, είτε ο Σπανούλης, είτε οι Αγγελόπουλοι όφειλαν να τον φωνάξουν να σηκώσουν όλοι μαζί την κούπα… Φάουλ…
Σε κάθε περίπτωση, η εικόνα του να κοιτάει δακρυσμένος στον ουρανό με το τρόπαιο στο χέρι, είναι από τις συγκλονιστικότερες εικόνες που έχουμε δει… Είναι ο ορισμός της σχέσης γιου και πατέρα… Μπράβο σου μάγκα… Για όλα!
Το παρόν διαδικτυακό μέσο ουδεμία ευθύνη εκ του νόμου φέρει περί των επωνύμων ή ανωνύμων σχολίων που φιλοξενεί. Σε περίπτωση που θεωρείτε πως θίγεστε από κάποιο εξ αυτών, επικοινωνήστε μέσω της φόρμας επικοινωνίας έτσι ώστε να αφαιρεθεί.