Βαθιά σκέψη απ’ όλους μας

Ποιος θα περίμενε πως η σειρά με τον Άρη θα είχε τόσο …ψωμί. Δεν εννοούμε εντός παρκέ καθώς το συγκρότημα του Δημήτρη Πρίφτη έχει αποδείξει πως μπορεί ν’ ανταγωνιστεί εξαντλώντας τις πιθανότητες που του αναλογούν ενώ οι «πράσινοι» ψάχνονται. Τα θέματα αφορούν τα όσα διαδραματίζονται έξω από τις τέσσερις γραμμές. Τα όσα συνέβησαν με τον Μήτσο και τον Αντώνη τα είπαμε, τα εξαντλήσαμε, ενώ ήρθε και η επίσημη θέση της ΚΑΕ Άρης να βάλει τέλος στην ανυπόφορη προσπάθεια διαστρέβλωσης των γεγονότων. Μπορεί να μην κατάφερε ο επίσημος Άρης να δείξει σε πρώτο χρόνο αντανακλαστικά αλλά σε δεύτερο παίρνει άριστα και δίνει το παράδειγμα.

Αυτό που μας απασχολεί όμως δεν έχει να κάνει ούτε με αυτά τα γεγονότα αλλά με τα …κέφια των παικτών του «τριφυλλιού». Μια φόρα ανεξήγητο για Φελτνέιν και Χέινς, δέκα φορές για τον Γκιστ. Τι άλλο να κάνει η ομάδα και ο κόσμος για να δείξουν στήριξη και αγάπη προς το πρόσωπο του; Ναι, συμφωνούμε πως δεν έκλεψαν ή λήστεψαν απλά ξενύχτησαν (προς αποκατάσταση της αλήθειας το ωράριο το παραβίασαν μόνο χθες και όχι την παραμονή του αγώνα, αν και αυτό μικρή σημασία έχει). Αυτό το ξενύχτι, ωστόσο, έρχεται σε απόλυτη αντιδιαστολή με αυτά που πρεσβεύει ο σύλλογος και με τις αρχές του. Δείχνει πως δεν υπάρχει επίγνωση της κατάστασης και των στιγμών, δείχνει μια νοοτροπία που σηκώνει μεγάλη κουβέντα.

Αυτά που έχουν συμβεί τις τελευταίες ώρες αλλά και γενικότερα τον τελευταίο καιρό οφείλουν να μας βάλουν όλους σε βαθιά σκέψη. Τι θέλω να πω; Το γεγονός πως ο Μήτσος κρεμάει τη φανέλα του ή ο Αντώνης οδεύει προς την αγωνιστική του δύση δεν σημαίνει πως θα πρέπει να δίνουμε ΟΛΟΙ μας τόσο εύκολα τα σκήπτρα και την αναγνώριση στους επόμενους. Να τους τραγουδάμε και να τους αποθεώνουμε με τόση ευκολία.

Άλλοι για να γίνουν σύνθημα και ν’ αποκτήσουν …ασυλία μας χάρισαν τ’ αστέρια και αν δεν κατάφεραν να φτάσουν σε αυτά «μάτωσαν», ίδρωσαν και σεβάστηκαν τη φανέλα που φορούσαν. Αυτή την ασυλία την απολαμβάνουν αφειδώς και οι επόμενοι.

Από τη μία είναι απόλυτα λογικό καθώς όλοι ψάχνουν και ψάχνουμε από κάπου να πιαστούμε βλέποντας τον μεγάλο γδούπο που έρχεται με το «τέλος» του Μήτσου μας. Από την άλλη, θα πρέπει να περιμένουμε να δώσουμε όλα αυτά τα …παράσημα σε αυτούς που θα οδηγήσουν ξανά την ομάδα ψηλά ή θα αποδείξουν πως τη σέβονται απόλυτα. Είναι σκληρό αλλά πέρα για πέρα παναθηναϊκό.

ΥΓ: Κάποτε ένα κομματάκι στο πέταλο τραγουδούσε «είναι τρέλα από μόνη της η πράσινη φανέλα», την ώρα που το κοινό παραληρούσε για τα μάτια του Μιχαλάκη. Ο Μιχαλάκης μετά από λίγο καιρό έδωσε την απάντηση με τα ερυθρόλευκα.

ΥΓ2: Αυτή η φασαρία θα συσπειρώσει την ομάδα και θα το δείτε. Το Πρωτάθλημα θα ματώσει και ο τελευταίος για να το πάρει και μην σας ξενίσει αν βγείτε ξανά στους δρόμους. Αυτός είναι ο μεγάλος αγωνιστικός στόχος και θα λυσσάξει όλος ο σύλλογος για να τον διεκδικήσει.