Το όπλο μπορεί και να αστοχήσει, ο σκύλος ποτέ
Ο Νίκος Συρίγος γράφει για τύπους που όχι σκύλο δεν πρέπει να έχουν αλλά ούτε καναρίνι…
Οι παλιοί έλεγαν «τα παιδιά και τα σκυλιά όπως τα μάθεις». Προφανώς στην Κοζάνη τα μεν σκυλιά ήταν άτυχα γιατί έπεσαν πάνω σε έναν τύπο που μάλλον τα προόριζε για «δολοφόνους», το δε παιδί πλήρωσε με τη ζωή του το ότι ξέφυγε από την προσοχή των γονιών του, την πλέον ακατάλληλή στιγμή. Έχει τύχει σε όλους, όσοι έχουμε παιδιά. Στην Ελλάδα ωστόσο του «ωχαδερφισμού», της ανευθυνότητας και εν τέλει της ανομίας, κανονικά όχι σκύλο δεν πρέπει να έχουμε αλλά ούτε καναρίνι. Για την ακρίβεια, τύποι όπως ο 72άχρονος στην Κοζάνη μάλλον είναι προτιμότερο να έχουν όπλο αντί για σκύλο…
Πόσο μάλλον δε 7-8 σκυλιά όπως είχε και όπως τα είχε αυτός. Γιατί το όπλο μπορεί και να αστοχήσει, ο σκύλος ποτέ. Οπότε το παιδάκι από τη στιγμή που τα σκυλιά βγήκαν (;) από το χώρο που τα είχε ο ιδιοκτήτης του σπιτιού, ήταν 100% σίγουρο ότι θα σκότωναν ή στην καλύτερη θα τραυμάτιζαν βαριά τον «εισβολέα»…
Το ότι όλα αυτά τα χρόνια ουδείς είχε μπει στον κόπο να καταγγείλει τον τύπο που ανέθρεφε «φονιάδες» και όχι σκύλους, είναι ένα ζήτημα. Για την κοινωνία. Είναι η ίδια κοινωνία άλλωστε που έχει δεχτεί ότι δεν έγινε και τίποτα να περάσεις με κόκκινο ή-πιο σχετικά στο θέμα- δεν τρέχει κάστανο αν στον ίδιο χώρο που παίζουν παιδιά- π.χ σε ένα πάρκο ή στην παραλία- ο ιδιοκτήτης ενός σκύλου τον αφήνει ελεύθερο. Και-προσέξτε- σας μιλάει ένας ιδιοκτήτης σκύλου. Το ότι ο Νόμος λέει πως ο σκύλος σε δημόσιο χώρο οφείλει να είναι ΠΑΝΤΑ με λουρί και σε κοντινή απόσταση από τον ιδιοκτήτη του το γράφουμε, όπως τόσους και τόσους Νόμους, στα παλιά μας τα παπούτσια, όπως φυσικά και τους ειδικούς που σου λένε ότι δεν κάνουν όλα τα σκυλιά για όλους τους ανθρώπους και κυρίως κανένας σκύλος δεν επιτρέπεται να πέσει στα χέρια απαίδευτου αφεντικού. Ενός τύπου δηλαδή που θα τον πάρει αντί… όπλου και θα τον δοκιμάζει πάνω στα αδέσποτα (άλλη πληγή κι αυτό) ή για επίδειξη.
Κάπως έτσι είτε καταδικάζουμε συλλήβδην ολόκληρες ράτσες (πιτ μπουλ και τώρα ροτβάιλερ) σκυλιών αντί τα αφεντικά τους, είτε εν προκειμένω θρηνούμε το χαμό ενός ακόμη πιτσιρίκου… Το χειρότερο είναι πως ο μικρός δεν είναι η πρώτη ζωή που χάνεται αλλά ούτε και η τελευταία λόγω της ασυδοσίας που υπάρχει στη χώρα που λέγεται Ελλάδα… Μιας χώρας που εδώ και χρόνια ο καθένας κάνει ότι θέλει χωρίς να δίνει λογαριασμό σε κανέναν…
Το παρόν διαδικτυακό μέσο ουδεμία ευθύνη εκ του νόμου φέρει περί των επωνύμων ή ανωνύμων σχολίων που φιλοξενεί. Σε περίπτωση που θεωρείτε πως θίγεστε από κάποιο εξ αυτών, επικοινωνήστε μέσω της φόρμας επικοινωνίας έτσι ώστε να αφαιρεθεί.