Ξέρει τον τρόπο…

Οι μέρες της απεργίας μας κράτησαν υποχρεωτικά μακριά και ίσως να μας κρατήσουν ξανά στο μέλλον αν δεν αλλάξει κάτι σε όλη αυτή τη λαίλαπα των αποφάσεων που μας οδηγούν στον πνιγμό. Και φυσικά δε μιλάμε μόνο για τον κλάδο της δημοσιογραφίας αλλά για το σύνολο των ασφαλισμένων. Δυστυχώς μας οδηγούν στην απόλυτη ασφυξία υποθηκεύοντας το μέλλον της επόμενης γενιάς και αυτό είναι και το τραγικό. Εμείς …καήκαμε, δεν υπάρχει περίπτωση να προλάβουμε να σηκώσουμε κεφάλι. Το θέμα είναι τι γίνεται με τα πιτσιρίκια που έρχονται ή θα έρθουν σε αυτό το κοινωνικό οικόπεδο (έτσι έκαναν τη χώρα μας) που κατάντησε να είναι η Ελλάδα.

Μετά από αυτόν τον πρόλογο πάμε να δούμε τα δικά μας. Ο Αργύρης Πεδουλάκης πρωτοστατεί σε μια προσπάθεια ανασυγκρότησης, αντεπίθεσης και συσπείρωσης του οργανισμού του μπασκετικού Παναθηναϊκού. Στο πρώτο παιχνίδι με τον Κολοσσό είδαμε μια ομάδα που έτρεχε, σούταρε και προσπαθούσε να ανεβάσει στροφές στην επίθεση. Μια άγνωστη πτυχή του Άρτζι για πολλούς, όχι για όλους όμως. Στην προκειμένη περίπτωση ο Έλληνας τεχνικός έχει υλικά για να …παίξει. Έχει ταλέντο και δε φαίνεται διατεθειμένος να το φρενάρει.

Βασικό του μέλημα είναι να «κερδίσει» ξανά κάποιους παίκτες που έδειχναν να έχουν χαθεί στη σειρά με τη Λαμποράλ (π.χ. Καλάθης, Γουίλιαμς) και να οδηγήσει την ομάδα σ΄ ένα παιχνίδι βασικών αρχών και κανόνων στο παρκέ. Αυτό έχει να κάνει με πολλά σημεία και μια πιο ορθολογική αντιμετώπιση των αγώνων. Είτε αυτό αφορά την αμυντική συμπεριφορά, είτε το διάβασμα των αδυναμιών του αντιπάλου στην επίθεση.

Μεγάλος βραχνάς για τον Άρτζι είναι τα δύο …χτυπήματα που δέχθηκε στις πρώτες του τρεις ημέρες στην ομάδα. Ο Παπαγιάννης έσπασε το δάκτυλο του και ο Βλάντο τον καρπό του. Ο πρώτος δεν είναι σε τόσο σοβαρή κατάσταση (αρκετή όμως για να τον κρατήσει εκτός), ο δεύτερος χειρουργήθηκε και έμεινε εκτός στο κρισιμότερο σημείο για την ομάδα αλλά και τον ίδιο. Αμφότερους σχεδίαζε ο Πεδουλάκης να τους δώσει πολύ σημαντικό ρόλο στα πλέι οφ και τους τελικούς.

Αφήσαμε για το τέλος την επιστροφή του Νίκου Παππά. Αν κάτι πρέπει να του αναγνωρίσουμε είναι πως δούλεψε και μάλιστα πολύ. Ο Έλληνας γκαρντ επέστρεψε σε σαφώς καλύτερη κατάσταση από αυτή που έφυγε και αυτό φάνηκε με το «καλημέρα». Ας είναι αυτή η επιστροφή μια νέα αφετηρία για τον ίδιο και τον Παναθηναϊκό. Όλοι το θέλουμε και το επιθυμούμε διακαώς.

ΥΓ: Στο παιχνίδι που έχει στο μυαλό του ο Άρτζι θα παίξει σημαντικό ρόλο ο Χάντερ. Θα προσπαθήσει να τον ξεζουμίσει ο Πεδουλάκης και θα είναι ευτύχημα ν’ ανταποκριθεί.

ΥΓ2: Το 2013 ο Πεδουλάκης οδήγησε τον Παναθηναϊκό και τον κόσμο του σε μια από τις μεγαλύτερες χαρές της 20ετιας. Ξέρει τον τρόπο!

ΥΓ3: Το Σάββατο πήγαν στην προπόνηση 500 οπαδοί! Αυτό δεν υπάρχει πουθενά.