Το μόνο σωστό ήταν τα 9’ του Διαμαντίδη…
Με αυτόν τον Παναθηναϊκό και αυτή τη Λαμποράλ, το παιχνίδι δεν γύριζε ούτε στη σούβλα. Ο Νίκος Συρίγος γράφει…
Ο Παναθηναϊκός δεν μπήκε στο γήπεδο το βράδυ της Τετάρτης. ΠΟΤΕ. Όταν στην πρώτη προσωπική άμυνα ο αντίπαλος σε περνάει σαν να μην υπάρχεις και η δεύτερη γραμμή άμυνας έχει πάρει άδεια, το ματς έχει τελειώσει πριν καν αρχίσει. Όταν δε οι Βάσκοι σουτάρουν από το τρίποντο όπως οι Warriors του εξωγήινου Κάρι, το τελικό -16 είναι όχι απλά κολακευτικό αλλά μικρό θαύμα. Σε ανάλογες άλλωστε περιπτώσεις, όταν η μία ομάδα δεν κατεβαίνει στο γήπεδο χάνει με 20-0. Οπότε πάλι καλά οι 16 πόντοι της τελικής διαφοράς.
Με αυτή τη διαφορά ενέργειας, τη μία ομάδα ουσιαστικά να βάζει τα μισά από τα τρίποντα που σουτάρει (το ποσοστό της Λαμποράλ… χάλασε στο τέλος) και την άλλη να έχει ποσοστό σαν να σούταρε με το πόδι και φυσικά την απόλυτη επιβολή του γρήγορου ρυθμού που βολεύει τους Ισπανούς, το ματς δεν γύριζε ούτε στη σούβλα… Οπότε η απόφαση του Τζόρτζεβιτς να αφήσει στο παρκέ μόλις για 9’ τον Δημήτρη Διαμαντίδη ήταν απόλυτα σωστή. Ενδεχομένως και η μοναδική σωστή σε ένα ματς που στράβωσε πριν καν ξεκινήσει. Σε ένα χαμένο παιχνίδι ο Μήτσος δεν έχει κανένα λόγο να χάνει ενέργεια, η οποία θα του χρειαστεί τόσο την Παρασκευή όσο και στη συνέχεια της σειράς. Και πολλές φορές ο ρεαλισμός είναι καλύτερος σύμβουλος από το πάθος σε τέτοιες καταστάσεις.
Ο Παναθηναϊκός είναι δεδομένο ότι μπορεί να κάνει το break και πολύ περισσότερο να προκριθεί έναντι των Βάσκων. Για να συμβεί όμως αυτό πρέπει στο ματς της Παρασκευής να βάλει και το μυαλό και το σώμα στο παρκέ. Να ματώσει στην προσωπική και ομαδική άμυνα, να κατεβάσει τον ρυθμό και να ενεργοποιήσει τον Φώτση, ο οποίος σε ένα ματς που οι συμπαίκτες του τα έσπασαν από τα 6.75 μ. αυτός δεν πήρε ούτε ένα σουτ τριών πόντων στα 11’ που βρέθηκε στο παρκέ. Με δεδομένο μάλιστα ότι η τύχη χαμογελάει στον Παναθηναϊκό με τον τραυματισμό του Χάνγκα που εξελίχθηκε σε εφιάλτη για τον Γουίλιαμς, ο Αμερικανός θα έχει σαφώς καλύτερες συνθήκες για να μην επαναλάβει το 3/11 σουτ του πρώτου ματς. Και μιλάμε για παράγοντα που κρίνει έναν αγώνα…
Για να τελειώνουμε: Θεωρώ αδύνατον ο Παναθηναϊκός να είναι τόσο κακός ΠΑΝΤΟΥ και ταυτόχρονα η Λαμποράλ να σουτάρει τόσο καλά σε δεύτερο σερί ματς. Το γεγονός ότι ακόμη και υπό αυτές τις συνθήκες το τριφύλλι είχε περισσότερες ασίστ (21-17) και λιγότερα λάθη (8-14), αν δεν επιβεβαιώνει τις «παρά φύσει» καταστάσεις που προέκυψαν, αποτελεί αν μη τι άλλο αχτίδα φωτός...
Το παρόν διαδικτυακό μέσο ουδεμία ευθύνη εκ του νόμου φέρει περί των επωνύμων ή ανωνύμων σχολίων που φιλοξενεί. Σε περίπτωση που θεωρείτε πως θίγεστε από κάποιο εξ αυτών, επικοινωνήστε μέσω της φόρμας επικοινωνίας έτσι ώστε να αφαιρεθεί.