Καλή η σφαλιάρα όταν την ακούς

Από το πρώτο λεπτό του αγώνα φάνηκε πως ο Παναθηναϊκός ήταν μια ταχύτητα πίσω από τη Λαμποράλ. Από τις δύο πρώτες φάσεις που Χάγκα και Άνταμς πέρασαν σαν σε προπόνηση και έφτασαν ανενόχλητοι στο λέι απ. Από το πρώτο δεκάλεπτο (ασχέτως αν το σκορ ήταν 18-16) φαινότανε η κατηφόρα. Γιατί; Μα ήταν πασιφανές πως οι Βάσκοι σκόραραν και κινούνταν ακριβώς όπως έχουν μάθει να δουλεύουν. Πικ εν ρολ, τρέξιμο και σκριν μακριά από τη μπάλα σε συγκεκριμένους παίκτες (πχ. Μπέρτανς). Η αίσθηση που σου έδινε το ματς ήταν πως επρόκειτο για ένα σύνολο με εμφανώς περισσότερη ενέργεια και πολύ πιο διακριτούς ρόλους πάνω στο παρκέ.

Δεν νομίζω πως πρέπει να μείνουμε παραπάνω στον πρώτο αγώνα. Η νίκη της Λαμποράλ ήταν πεντακάθαρη και στη μοναδική στιγμή που πήγε να πάρει το μομέντουμ ο Παναθηναϊκός (στο 49-42) κόλλησαν τα χρονόμετρα. Αλλά και πάλι δεν άξιζε κάτι παραπάνω το «τριφύλλι». Ίσως ακόμη μεγαλύτερη διαφορά για τους Βάσκους. Τίποτε άλλο.

Λες και θεωρήθηκε πως η Λαμποράλ είναι καμιά ομάδα που θα την περάσεις από πάνω. Ό,τι ήθελαν έκαναν πάνω στο παρκέ, πυροβολώντας ακατάπαυστα και τρέχοντας το γήπεδο. Αυτό που ξέρουν δηλαδή.

Πλέον, αύριο ο Παναθηναϊκός ψάχνει αντίδραση και σθένος. Η σφαλιάρα είναι καλή μόνο όταν την ακούς και τη διαχειρίζεσαι. Η εικόνα δεν ήταν εικόνα πλέι οφ. Το ευτύχημα είναι πως έχουμε μπροστά μας μια σειρά αγώνων και αν την Παρασκευή έρθει το διπλό θα είναι όλα διαφορετικά. Είναι και θέμα εγωισμού όταν έχεις ηττηθεί με εικόνα 30αρας. Εκτός αν η φιλοδοξία φτάνει ως εδώ, πράγμα που δεν το πιστεύει κανείς.

ΥΓ: Ο Φώτσης χρειάζεται σε αυτά τα ματς. Τι εννοούμε να τον εκμεταλλευτεί η ομάδα ώστε να την ξεκολλήσει με κάποιο σουτ.

ΥΓ2: Οι ανάσες στον Μήτσο στο δεύτερο μέρος είναι σημαντικές.

ΥΓ3: Ραντούλιτσα και Χέινς είχαν θετικότατο πρόσημο αλλά δεν έφτανε ούτε για …ζήτω.

ΥΓ4: Ο Χάγκα αν δεν παίξει αλλάζει τις ισορροπίες στο μαρκάρισμα του Γουίλιαμς.