Ανθρώπων έργα…
Ο πόλεμος είναι παντού ο ίδιος, ο θάνατος είναι παντού ο ίδιος… Σε λίγο θα είναι και η ζωή… Ο Νίκος Συρίγος γράφει…
Παρίσι, Βρυξέλλες, Κωνσταντινούπολη, Συρία… Θάνατος παντού. Πόλεμος παντού. Και φόβος παντού. Από τη μία μεριά του κόσμου μέχρι την άλλη. Ανθρώπων έργα. Ο πόλεμος που κάναμε πακέτο εμείς οι δυτικοί και τον στέλναμε delivery εκεί κάτω επεστράφη. Με τα ίδια όπλα, τα made in France-Germany και φυσικά USA… Οι ψυχάκηδες που γέννησαν ευρωπαϊκές μήτρες, έγιναν πια θεριά και θέλουν να φάνε τη μάνα τους.
Αυτοί που σκορπάνε τον τρόμο, φίλε μου πολιτισμένε Ευρωπαίε, είναι δικό σου δημιούργημα. Είναι ο σκύλος που εκπαίδευσες για να σου φυλάει το μαγαζί. Ο σκύλος που λύθηκε και τώρα πια γυρίζει ελεύθερος και δαγκώνει.
Η επίθεση στην καρδιά της Ευρώπης, εκεί που θεωρητικά και η ανάσα ελέγχεται αποδεικνύει πως όσα σύνορα κι αν κλείσεις, όσο στρατό κι αν κατεβάσεις στο δρόμο, δεν μπορείς να προστατευτείς από το κακό. Η μισή Ευρώπη θα ζει από σήμερα σε συνθήκες πολέμου. Σε συνθήκες δηλαδή… Συρίας. Όπως ζούσαν αυτοί που μπήκαν και μπαίνουν στις βάρκες. Αυτοί που θέλουν να πνίγουμε οι Ευρωπαίοι.
Όποιος σπέρνει πολέμους, θερίζει θάνατο. Κι όσο κι αν η Μέρκελ, ο Σόιμπλε, ο Ολάντ, ο Σαρκοζί, ο Ντάισελμπλουμ και οι άλλοι δηλώνουν σοκαρισμένοι από τις επιθέσεις, έχουν την ίδια ακριβώς ευθύνη για τους θανάτους με αυτή που έχουν οι ψυχάκηδες.
Οι αρχαίοι Έλληνες έλεγαν αυτό που συμβαίνει τώρα «Νέμεσις». Το κακό είναι ότι αντί να τιμωρηθούν οι ηθικοί αυτουργοί χάνονται αθώοι πολίτες. Άνθρωποι σαν κι εσένα και μένα, που σήμερα το πρωί ξεκίνησαν να πάνε στις δουλειές τους, στα σχολεία τους, μια βόλτα… Θύματα των πολιτικών και των πολιτικών τους. Ναι αυτών που θερίζουν ζωές με τον έναν ή τον άλλο τρόπο. Με όπλα ή με μνημόνια…
Σκέφτομαι ότι τουλάχιστον εμείς εδώ χάμω, σε αυτή τη γωνιά της γης, στην Ελλαδίτσα της φτώχειας και της ανέχειας, στο μέρος που όλοι αυτοί που σήμερα μετράνε νεκρούς θέλουν να το κάνουν χωματερή ψυχών, δεν κινδυνεύουμε… Η γιαγιά μου το λέγε «να χέσω τα λεφτά τους αν είναι να ζω έτσι»… Κι αυτοί δυστυχώς θα ζουν πια έτσι… Με το φόβο.
Το παρόν διαδικτυακό μέσο ουδεμία ευθύνη εκ του νόμου φέρει περί των επωνύμων ή ανωνύμων σχολίων που φιλοξενεί. Σε περίπτωση που θεωρείτε πως θίγεστε από κάποιο εξ αυτών, επικοινωνήστε μέσω της φόρμας επικοινωνίας έτσι ώστε να αφαιρεθεί.