Βαρύ σαν ιστορία

Τι να πρωτοπούμε; Για ένα ματς που έληξε με 101-54 θα μπορούσαμε να μιλήσουμε δύο λεπτά και να πάμε στο επόμενο κεφάλαιο. Έλα, όμως, που αυτή η ημέρα είχε πολλά να μας δώσει και να μας διδάξει. Ο Παναθηναϊκός κατέκτησε τον 58ο τίτλο του και έφτασε τα 17 Κύπελλα Ελλάδος (πέντε συνεχόμενα). Ο Δημήτρης Διαμαντίδης έφτασε τους 22 τίτλους με το «τριφύλλι», ενώ σε Κύπελλα ξεπέρασε τον Ολυμπιακό που μετρά εννέα κατακτήσεις, φτάνοντας τις δέκα! Ο Μήτσος εμφανίστηκε για τελευταία φορά ως αθλητής στον θεσμό του Κυπέλλου και τα ρίγος συγκίνησης διαπέρασε τις πύλες του ΟΑΚΑ. Η κούπα σηκώθηκε στον ουρανό και αμέσως ο αρχηγός την έδωσε συμβολικά στον Δημήτρη Γιαννακόπουλο, στις πλάτες του οποίου βρισκόταν ο γιος του Παύλος! Τι άλλο να πούμε. Η ιστορία και τα ονόματα μιλούν από μόνα τους.

Αγωνιστικά δε χρειάζεται να πούμε πολλά, ούτως ή άλλως το Κύπελλο είχε βαφτεί πράσινο από τις αρχές του Οκτώβρη όταν η ομάδα πέρασε από το ΣΕΦ αποκλείοντας τον Ολυμπιακό. Απλώς, στο ΟΑΚΑ μπήκε η σφραγίδα του Κυπελλούχου. Απλά, θα πρέπει να συγχαρούμε τον Φάρο για την εικόνα της κερκίδας του και την ονειρεμένη πορεία του ως τώρα. Όπως και επίσης για την προσπάθεια να διασφαλίσει την ασφάλεια στο κομμάτι που του αναλογούσε.

Η στιγμή που αποδεικνύει την αγάπη και το δέσιμο μεταξύ ομάδας και κόσμου είναι αυτή που ακολουθεί. Η ομάδα έχει κερδίσει έναν τελικό με 50 πόντους διαφορά και κανείς δε φεύγει από τη θέση του. Όλοι περιμένουν υπομονετικά να πανηγυρίσουν με τον Δημήτρη Διαμαντίδη ενώ παράλληλα χειροκροτούν και τον αντίπαλο, ενώ καθ’ όλη τη διάρκεια του ματς η ατμόσφαιρα θυμίζει τελικό Ευρωλίγκας.

Ο Σάσα Τζόρτζεβιτς με το που έληξε το παιχνίδι έφυγε σφαίρα και χειροκρότησε τους φίλους του Φάρου δείχνοντας τον δρόμο σε όλους και δημιουργώντας συνθήκες απόλυτης αθλητικής υγείας, την ώρα που Γάιος Σκορδίλης έπαιρνε τη φανέλα του Μήτσου (ήταν συγκάτοικοι στον Παναθηναϊκό). Τι άλλο θέλει λοιπόν κανείς από έναν τελικό; Τι άλλο ζητά από την ομάδα του; Ίσως τα όνειρα να φτάνουν πολύ μακριά και ίσως ο Διαμαντίδης να τελειώσει με περισσότερες κούπες από τις 22, αλλά ακόμη και αν δε γίνει τίποτε από αυτά ο Παναθηναϊκός μπορεί να είναι απόλυτα υπερήφανος για αυτά που έχει χτίσει.

ΥΓ: Από το 1996 δεν υπάρχει χρονιά (ούτε άλλη Ευρωπαϊκή ομάδα) που δεν έχει σηκωθεί στον ουρανό ούτε μια κούπα.

ΥΓ2: Από το 2012 που έγινε το αναγκαστικό restart καμία ομάδα δεν θα κατάφερνε να μείνει στην κορυφή. Εκτός του Παναθηναϊκού.

ΥΓ3: Ο Σάσα Τζόρτζεβιτς είναι μια προσωπικότητα σπάνια. Μέρα με τη μέρα δένεται με το σύλλογο και τις αξίες του. Η πρώτη κούπα μπήκε στο ντουλάπι.

ΥΓ4: Όταν οι άνθρωποι ξεπερνούν συλλόγους. Φράγκι – Μήτσος.