Σ΄ αυτή την Ευρώπη ένα πράγμα αξίζει: Να ζήσει το ίδιο δράμα!
Ο Νίκος Συρίγος δεν αντέχει να βλέπει άλλα δυστυχισμένα παιδιά και ελπίζει κάποια στιγμή ο Θεός να τιμωρήσει όλους τους… πολιτισμένους!
Κλείνουν τα σύνορα, υψώνουν φράχτες, βάζουν ναρκοπέδια… Κάνουν τη ζωή των κακόμοιρων ακόμη πιο δύσκολη. Τους πνίγουν. Όχι μεταφορικά. Κυριολεκτικά. Τους υποχρεώνουν να ναυαγήσουν για να τους… σώσουν. Αν προλάβουν. Αν δεν προλάβουν, θα πνιγούν. Κι αυτοί και τα παιδιά τους. Ευρώπη όχι αστεία. Σκοτώνει με νόμους και κανόνες. Όχι τσαπατσούλικα όπως οι απολίτιστοι εκεί κάτω. Κι ας τους έχουμε βάλει εμείς να σκοτωθούν μεταξύ τους… Αλλά ούτε αυτό δεν μπορούν να κάνουν. Να κάτσουν εκεί και να σκοτωθούν… πολιτισμένα και κυρίως να μην μας ενοχλούν.
Βλέποντας όλες αυτές τις φωτογραφίες που βγάζουν άνθρωποι όπως ο σπουδαίος Μάριος Λώλος, σκέφτομαι ότι πραγματικά ο μόνος που μπορεί να δώσει λύση σε αυτό το δράμα είναι ο Θεός. Και στο δράμα των προσφύγων-μεταναστών-ξεριζωμένων αλλά και στο δικό μας. Γιατί εν τέλει, ακόμη και αν εμείς οι πολιτισμένοι δεν χάνουμε τη ζωή μας, χάνουμε την ψυχή μας… Και δεν ξέρω τι είναι χειρότερο… Να πεθαίνεις για τη ζωή σου ή να ζεις με το θάνατο του άλλου…
Στην Ευρώπη των Σκοπιανών, των Αυστριακών, της Μέρκελ, του Σόιμπλε, των τύπων που πουλάνε το νερό 2 ευρώ, όλων αυτών που εκμεταλλεύονται τους απελπισμένους και κυρίως όλων αυτών που αντί να βοηθήσουν τον αδύναμο τον λιώνουν, ένα πράγμα αξίζει: Να ζήσουν τον πόλεμο. Να ζήσουν κι αυτοί τον ξεριζωμό, τον πόνο και τον θάνατο. Να δουν τα πολιτισμένα σπίτια τους να γκρεμίζονται από τις βόμβες… Μόνο έτσι θα καταλάβουν… Δυστυχώς. Δυστυχώς…
Το παρόν διαδικτυακό μέσο ουδεμία ευθύνη εκ του νόμου φέρει περί των επωνύμων ή ανωνύμων σχολίων που φιλοξενεί. Σε περίπτωση που θεωρείτε πως θίγεστε από κάποιο εξ αυτών, επικοινωνήστε μέσω της φόρμας επικοινωνίας έτσι ώστε να αφαιρεθεί.