Γιατί ρε μάγκα… ;
Ο Παντελής Παντελίδης έφυγε από τη ζωή όπως μπήκε στη ζωή μας… Με χίλια! Ο Νίκος Συρίγος γράφει…
Όποιος πει ότι αυτά τα 4-5 χρόνια που ο Παντελής Παντελίδης ζούσε το όνειρο του και έπαιζε σε όλα τα ραδιόφωνα, δεν είχε τραγουδήσει έστω και μισό στίχο από τα τραγούδια, είναι ψεύτης ή πολύ… κουλτουριάρης.
Βλέπετε, το παλικαράκι είχε την ευλογία να φτιάχνει τραγούδια από μια στιγμή, μια εμπειρία δική του ή φίλων του και να τα κάνει σουξέ… Ένα παιδί που έκανε την τρέλα (άλλη είναι η λέξη… ) του επάγγελμα και βίωσε πολύ γρήγορα και πολύ έντονα αυτό που λέμε επιτυχία, δόξα και αγάπη του κόσμου. Ο Παντελίδης έφυγε από τη ζωή όπως μπήκε στη ζωή μας. Με χίλια! Με τσίτα τα γκάζια… Και η ειρωνεία είναι πως ακόμη και τον τρόπο που σκοτώθηκε τον είχε κάνει τραγούδι…
«Την πόρτα έκλεισα σιγά, τ' αμάξι έβαλα μπροστά,
και στην καρδιά μου είπα να χτυπά αθόρυβα,
γκάζι πατάω δυνατά, ένα τσιγάρο και φωτιά,
μα να τ' ανάψω κοριτσάκι μου δεν πρόλαβα...»
Δεν ξέρω ποιος φτιάχνει το παιχνίδι της ζωής μας, αν λέγεται Θεός, μοίρα, τύχη ή πεπρωμένο… Ίσως πάλι να το φτιάχνουμε απλά εμείς οι ίδιοι... Ο Παντελίδης δεν πρόλαβε να ζήσει τη ζωή του αλλά τραγούδησε τον θάνατο του… Ακούγοντας την είδηση ότι έφυγε από τη ζωή και μάλιστα με αυτόν τον τρόπο, αυθόρμητα μου βγήκε ένα «γιατί ρε μάγκα;»… Καλό δρόμο παλίκαρε…
Το παρόν διαδικτυακό μέσο ουδεμία ευθύνη εκ του νόμου φέρει περί των επωνύμων ή ανωνύμων σχολίων που φιλοξενεί. Σε περίπτωση που θεωρείτε πως θίγεστε από κάποιο εξ αυτών, επικοινωνήστε μέσω της φόρμας επικοινωνίας έτσι ώστε να αφαιρεθεί.