Ο ορισμός της αποτυχημένης σεζόν
Ο Δημήτρης Ρήγας γράφει στο Onsports για την τραγική σεζόν που έφτασε στο τέλος της για τον Παναθηναϊκό, έστω κι αν ακόμα είναι Φλεβάρης.
Ντροπή. Μία λέξη που εκφράζει ακριβώς όσα ένιωσαν οι οπαδοί του Παναθηναϊκού κατά την διάρκεια του αγώνα με τον Ατρόμητο. Και όχι, στο ποδόσφαιρο η ήττα δεν είναι ντροπή. Συμβαίνει σε όλους –ΟΚ, εκτός από κάποιους αλλά δεν είναι το θέμα αυτοί οι κάποιοι τώρα-, ωστόσο όταν απλά προκαλείς την τύχη σου, δεδομένα θα το πληρώσεις. Η ομάδα του Στραματσόνι –μαζί με τον προπονητή της- ήταν αλλού γι’ αλλού. Κάπως έτσι πάει και ο τελευταίος στόχος της χρονιάς.
Το πρωτάθλημα στην Ελλάδα δεν μπορείς να το πάρεις. Με την υπάρχουσα κατάσταση ούτε με «MSN» μπροστά δεν σηκώνεις κούπα. Το Κύπελλο όμως είναι μια άλλη διαφορετική ιστορία. Αποδείχτηκε και το 2014.
Όπως και να’ χει είναι θλιβερό να βλέπεις ένα συνονθύλευμα με πράσινες φανέλες να λέγεται Παναθηναϊκός και στον «τελικό» της χρονιάς να παίζουν λες και είναι το πρώτο φιλικό προετοιμασίας.
Ποια πλέι οφ; Γελάει ο κόσμος. Αφήστε που μάλλον το καλύτερο είναι η δεύτερη θέση της διαδικασίας και το καλό εισιτήριο για τους ομίλους του Europa League. Αφού και με τα προκριματικά το «τριφύλλι» δεν έχει καλή σχέση και έχει τρία χρόνια να γίνει κανονική και όχι βιαστική προετοιμασία. Βέβαια το καλό εισιτήριο θα το πάρει ο Κυπελλούχος Ελλάδος σε περίπτωση που γίνει κανένα πρώτης τάξεως θαύμα και δεν το πάρει ο Ολυμπιακός.
Το κακό για τον Παναθηναϊκό είναι ότι η χρονιά είναι αποτυχημένη σε όλα. Ξεκίνησε στραβά με την ζημιά από την Γκαμπάλα, τον Νοέμβριο έφυγε ο Γιάννης Αναστασίου και έγινε το ντέρμπι –που δεν έγινε δηλαδή- με τον Ολυμπιακό, ενώ τρεις μήνες μετά όλοι προσπαθούν να καταλάβουν τι θέλει να κάνει ο Στραματσόνι. Άλλωστε το μόνο ξεκάθαρο που ήθελε και έκανε κιόλας ήταν να διώξει και να φέρει παίκτες.
Το μεγάλο «έγκλημα» που γίνεται στον Παναθηναϊκό είναι ότι οι ποδοσφαιριστές έχουν –σχεδόν- πάντα μία ασυλία που δεν τους αναγκάζει ποτέ να παίζουν για να αποδείξουν ότι αξίζουν να βρίσκονται στον μεγάλο σύλλογο που βρίσκονται. Κι αυτό είναι θέμα διοίκησης. Η κακή νοοτροπία φέρνει και κακά αποτελέσματα. Σωστή η στήριξη, αλλά χρειάζεται και το… μαστίγιο.
ΥΓ. Μία… συγγνώμη δεν είναι αρκετή γι’ αυτόν τον κόσμο που δίνει και την ζωή του για την ομάδα… Χθες 500… τρελοί έκαναν βόλτες σε όλη την Αθήνα και αυτό που πήραν ως αντάλλαγμα ήταν ένας αποκλεισμός που δείχνει τουλάχιστον έλλειψη σεβασμού προς το πρόσωπό τους.
ΥΓ2. Ο Παναθηναϊκός έχασε δικαιότατα κι αξίζουν πολλά συγχαρητήρια στον Ατρόμητο που επίσης δεν έκανε υποψία ευκαιρίας, αλλά τουλάχιστον έβαλε γκολ.
ΥΓ3. Καμία μα καμία σχέση δεν έχει το γεγονός ότι οι «πράσινοι» δεν έχουν καλή ομάδα με τις γελοιότητες που συμβαίνουν στο ελληνικό «ποδόσφαιρο».
ΥΓ4. Όσο κι αν θέλουν κάποιοι να πείσουν ότι… μικραίνει, το μεγαλείο ενός κλαμπ φαίνεται από το γεγονός ότι μέλη της διοίκησης αλλά και απλοί οπαδοί του «αιωνίου» αντιπάλου έχουν ξεσαλώσει μετά τον αποκλεισμό.
Το παρόν διαδικτυακό μέσο ουδεμία ευθύνη εκ του νόμου φέρει περί των επωνύμων ή ανωνύμων σχολίων που φιλοξενεί. Σε περίπτωση που θεωρείτε πως θίγεστε από κάποιο εξ αυτών, επικοινωνήστε μέσω της φόρμας επικοινωνίας έτσι ώστε να αφαιρεθεί.