Ο Ρωμιός που έγινε γκιαούρης
Ο Νίκος Συρίγος γράφει για τον ένα χρόνο ΣΥΡΙΖΑ, τον ένα χρόνο του Τσίπρα, τον ένα χρόνο ψέματα!
Από τον Τσίπρα και τους δικούς του τώρα πια τα περιμένεις όλα. Όχι απλά να πανηγυρίσουν επειδή… γέμισαν το κλειστό του Τάε Κβον Ντο, αυτό δηλαδή που γεμίζει κι ο Λεβέντης, αλλά να συνεχίζουν με συνθήματα που οι ίδιοι ακύρωσαν με τις κωλοτούμπες τους εδώ κι ένα χρόνο. Το μοναδικό ξεκάθαρο συμπέρασμα που έβγαλε κανείς ακούγοντας τον Τσίπρα το βράδυ της Κυριακής είναι απλά ότι «ο τύπος συνεχίζει να μας περνάει για ηλιθίους».
Μιλώντας σαν να μην έχει κυβερνήσει ούτε μια μέρα τη χώρα, λες και το τρίτο μνημόνιο έχει την υπογραφή κάποιου άλλου και όχι τη δική του, σαν να είναι ακόμη στην αντιπολίτευση το παλικαράκι είτε πιστεύει ότι απευθύνεται σε ιθαγενείς, είτε έχει ο ίδιος πρόβλημα. Σε κάθε περίπτωση είναι… πρόβλημα για τη χώρα. Και είναι πρόβλημα διότι πέρα από τις κωλοτούμπες του και τα αμέτρητα ψέματα που είπε, τη διάλυση της αριστεράς και της… ελπίδας που ακόμη έρχεται, πέταξε στα σκουπίδια τον μεγαλύτερο ξεσηκωμό που γνώρισε αυτός ο τόπος στη μεταπολίτευση…
Ότι κι αν κάνει στο μέλλον ο Τσίπρας, ακόμη κι αν οι απ’έξω του δώσουν χρήμα με τη σέσουλα, εκείνο το βράδυ της 3ης Ιουλίου θα τον στοιχειώνει πάντα… Τότε που οι Έλληνες βγήκαν ξανά στο δρόμο, τον πίστεψαν, του έδωσαν δύναμη δυο μέρες μετά στην κάλπη κι αυτός αντί να φερθεί σαν Ρωμιός φέρθηκε σαν γκιαούρης… Κι έτσι συνεχίζει…
Και μια και οι γιαλαντζί αριστεροί έπαιξαν κάτι επαναστατικά τραγουδάκια χθες (εδώ το ΠΑΣΟΚ έπαιζε Λοϊζο την ώρα που ψήφιζε μνημόνια) ας τους θυμίσουμε ακόμη ένα για να έχουν να πορεύονται: «Σε τούτα εδώ τα μάρμαρα κακιά σκουριά δεν πιάνει…».
Το παρόν διαδικτυακό μέσο ουδεμία ευθύνη εκ του νόμου φέρει περί των επωνύμων ή ανωνύμων σχολίων που φιλοξενεί. Σε περίπτωση που θεωρείτε πως θίγεστε από κάποιο εξ αυτών, επικοινωνήστε μέσω της φόρμας επικοινωνίας έτσι ώστε να αφαιρεθεί.