Λυσσάξτε γιατί μπορείτε!

Θέλετε να συνεχίσουμε να γυρίζουμε γύρω από την ουρά μας ή να δούμε το τι έχουμε μπροστά μας. Ο Παναθηναϊκός ηττήθηκε και παράλληλα «σφαγιάστηκε» στην Πόλη. Οι «πράσινοι» έχουν κάθε δικαίωμα να βράζουν αλλά μέχρι εκεί. Τελείωσε, πάμε γι’ άλλα. Αν θέλουμε όλοι να συνδράμουμε (ο καθένας από το μετερίζι του) να πετάξει ψηλά το «τριφύλλι» θα πρέπει να κάνουμε κάτι δραστικό. Να αντιμετωπίσουμε την πραγματικότητα.

Πάμε λοιπόν να δούμε πως έφυγε το 2015 και πως μπορεί το ’16 να γίνει πολύ καλύτερο. Πρώτον, ο Παναθηναϊκός απέδειξε πως δεν έχει τον παραμικρό λόγο να φοβάται, αλλά πρέπει να τον φοβούνται. Ο τραυματισμός του Διαμαντίδη ανέδειξε το πρόβλημα στην οργάνωση του παιχνιδιού, ωστόσο και κάτω από αυτές τις συνθήκες ο προπονητής του βρήκε τρόπο με τεχνάσματα να πάει το ματς στη μια ανάσα. Ο Παππάς είναι μια βασική αιτία που δεν υπήρξε καθίζηση σ’ ένα σημείο που η ομάδα έψαχνε οξυγόνο. Το πρόβλημα με τον Νίκο είναι πως σε ματς τόσο δύσκολων συνθηκών δεν έχει ακόμη τις ανάσες και τα πόδια που χρειάζονται. Παρόλα αυτά, είναι από τα κέρδη της βραδιάς.

Αφήνουμε έξω τον παράγοντα διαιτησία που σε πολλές περιπτώσεις έδωσε ανώμαλα (δεν υπάρχει άλλη λέξη) σφυρίγματα. Με μια γρήγορη ματιά είναι για γέλια το τρίτο φάουλ του Καλάθη σε ξεμαρκάρισμα, το φάουλ του Γκιστ στον Άντιτς, του Πάβλοβιτς στον Ντατόμε και ο μη καταλογισμός της αγκαλιάς στον Γιάνκοβιτς όταν προσπαθούσε να βγει στη βοήθεια και τελικά δέχθηκε κρίσιμο τρίποντο από τη γωνία.

Ας δούμε την καμπούρα μας. Είναι ΑΔΙΑΝΟΗΤΟ να μπαίνει ο Παναθηναϊκός σαν …έφηβος στο πρώτο δεκάλεπτο και να δέχεται ένα 14-0. ΑΠΑΡΑΔΕΚΤΟ. Αν είχε αποφύγει αυτό το κυνηγητό από το πρώτο λεπτό ίσως και να είχε κερδίσει ακόμη και κάτω από αυτές τις συνθήκες. Όταν το ματς είναι σε μια κλωστή και χάνεις τρεις συνεχόμενες επιθέσεις με δύο ελεύθερα σουτ τότε σου λείπει το κάτι παραπάνω για να κερδίσεις. Όταν χάνεις τη ψυχραιμία σου με τύπους σαν τον Άντιτς είσαι …κορόιδο. Απλά είναι τα πράγματα.

Αυτό που μένει στη δύση του 2015 είναι μια πίκρα αλλά και μια ελπίδα. Η ήττα με εφτά πόντους δεν κοστίζει τίποτα. Τα δύο ματς στο ΟΑΚΑ είναι οι πρώτοι «τελικοί». Αν ο Παναθηναϊκός νικήσει Μάλαγα και Ερυθρό Αστέρα τότε θα είναι καβάλα στ’ άλογο. Αρκεί να είναι υγιείς οι παίκτες του διότι τα κουκιά είναι μετρημένα. Αυτό που θέλει το 2016 είναι ΛΥΣΣΑ απ’ όλους για την κορυφή. Όπως αντιδρούσανε όλοι στο δεύτερο ημίχρονο. ΛΥΣΣΑ γιατί αυτή η ομάδα μπορεί. ΛΥΣΣΑ από τους παίκτες, τους προπονητές, τους οπαδούς, τους ανθρώπους της ομάδας, τους θυρωρούς. Απ’ όλους. Τώρα ξεκινούν τα πάντα.

ΥΓ: Καλή χρονιά με υγεία και ευτυχία σε όλο τον κόσμο και να καταφέρουμε τα προβλήματα της ζωής μας να ΜΗΝ τα μεταφέρουμε στα χόμπι και την τρέλα μας την ομάδα μας.