Ο μεγάλος ΠΑΟΚ μικραίνει επικίνδυνα!

Ο ΠΑΟΚ γνώρισε έναν ντροπιαστικό αποκλεισμό από τον Φάρο και αυτή η ήττα έρχεται να προστεθεί σε άλλες πολλές ήττες της οικογένειας του Δικεφάλου τα τελευταία χρόνια. Δεν έχει σημασία αν μιλάμε για το ποδόσφαιρο ή το μπάσκετ για μένα είναι το ίδιο και η αλήθεια είναι μία: Ο ΠΑΟΚ μικραίνει κάθε χρόνο, καθώς οι δύο ομάδες του στα δύο μεγάλα αθλήματα δεν μπορούν να πάρουν ούτε αυτό που θα το έπαιρναν άλλα χρόνια μόνο με την φανέλα.

Η φανέλα που λέμε, όπως και να το κάνουμε παίζει και αυτή μπάλα. Και μπάσκετ. Μόνο που η φανέλα του ΠΑΟΚ έχει... χάσει πολύ βάρος. Ο Δικέφαλος δεν έχει καταφέρει σε σημαντικές στιγμές και ιδιαίτερα ματς στα τελευταία πέντε χρόνια, να πετύχει κάτι, ώστε να κρατήσει το όνομα της ομάδας ψηλά, ένα όνομα που είναι τεράστιο λόγω του κόσμου που την ακολουθεί αλλά και τις κατά καιρούς μεγάλες ομάδες που είχε, όπως αυτή του 70 στο ποδόσφαιρο, την πρωταθλήτρια του 1985, την ομαδάρα της δεκαετίας του 90 στο μπάσκετ που η φλόγα της κράτησε ως τις αρχές του 2000. Όπως η δυναμική των δύο κυπέλλων μέσα το 2000 στο ποδόσφαιρο και η ομάδα του Ζαγοράκη με Γκαρσία, Βιεϊρίνια και όλους τους υπόλοιπους που χάρισε εκπληκτικές στιγμές στον κόσμο του Δικεφάλου και έφτασε κοντά στον τίτλο.

Εδώ και μία πενταετία όμως ο ΠΑΟΚ δεν... υπάρχει αγωνιστικά. Ο τελικός πρόπερσι με τον Παναθηναϊκό ήταν ματς ορόσημο που χάθηκε. Το χθεσινό στο Κερατσίνι απέναντι σε ομάδα Α2 ήταν η μεγάλη ευκαιρία να επιστρέψει η φλόγα για το μπάσκετ, χάθηκε και αυτή. Πέρσι στο ποδόσφαιρο ο ΠΑΟΚ ήταν έξι μήνες πρώτος και τελικά ξεφτιλίστηκε στο τέλος. Φέτος πήρε το μεγάλο διπλό στο Ντόρτμουντ και μετά δεν μπόρεσε να κερδίσει στην Λιβαδειά. Και ο πήχης για τον ΠΑΟΚ όλο και χαμηλώνει με τους φιλάθλους να ρίχνουν και αυτοί τον πήχη αν αναλογιστεί κανείς ότι ένας σημερινός 25χρονος δεν έχει ζήσει τίποτα το ιδιαίτερο με τον ΠΑΟΚ.

Τα λάθη πολλά. Στο ποδόσφαιρο υπάρχει το χρήμα δεν υπάρχει η οργάνωση και τα ποδοσφαιρικά μάγκικα μυαλά. Στο μπάσκετ δεν υπάρχει το χρήμα. Όμως χθες δεν χρειαζόταν το χρήμα για να κερδίσει ο ΠΑΟΚ τον Φάρο... Χρειαζόταν απλά οι φανέλες. Να, όμως που οι φανέλες δεν ζυγίζουν πλέον τόσο όσο ζύγιζαν με Μπάνε, Λέβινγκστον, Σάβιτς, Κόρφα. Το 1999 ο ΠΑΟΚ πήρε το τελευταίο του Κύπελλο στο ΣΕΦ κάνοντας περίπατο χωρίς όλους τους προηγούμενους. Είχε όμως την φανέλα και χωρίς πατημένο το γκάζι πήρε και εκείνο το κύπελλο και έπαιξε και τελικό στο πρωτάθλημα την επόμενη σεζόν αποκλείοντας τον Ολυμπιακό στα ημιτελικά που είχε τότε πολύ μεγαλύτερο μπάτζετ. Από τότε ως και σήμερα όμως, κάθε χρόνο η φανέλα έχανε και κάποια... κιλά και φτάσαμε στο σήμερα, όπου σε ένα κλειστό όπως αυτό στο Κερατσίνι ο ΠΑΟΚ παρουσιάστηκε τόσο μικρός σε όλη την διάρκεια του αγώνα που πονούσε η καρδιά σου να τον βλέπεις. Και δυστυχώς δεν φαίνεται φως στο τούνελ.

Τόσο ο ποδοσφαιρικός μπερδεμένος ΠΑΟΚ όσο και ο φτωχός μπασκετικός ΠΑΟΚ βρίσκεται μέσα σε αυτό το τούνελ αυτή την στιγμή και η άλλη άκρη είναι κατάσκοτεινη. Ο Ιβαν Σαββίδης έχει τον φακό αλλά για το μπάσκετ δεν τον ανάβει και για το ποδόσφαιρο δεν βρίσκει τον διακόπτη φτιάχνοντας συνεχώς και νέες... πατέντες μέχρι να μπορέσει να τον ανάψει. Και όλοι οι άλλοι εκεί μέσα στο σκοτάδι περιμένουν και ελπίζουν μπας και... δουν!