Το Πολυτεχνείο δεν ζει, δόθηκε αντιπαροχή...
Ο Νίκος Συρίγος γράφει για όλους αυτούς που ασέλγησαν πάνω στο «Ψωμί-Παιδεία-Ελευθερία» και κονόμησαν πουλώντας «επανάσταση».
Κάθε χρόνο τέτοια μέρα σκέφτομαι τον αδερφό του πατέρα μου. Και πραγματικά δεν ξέρω αν πρέπει να τον χαρακτηρίσω ιδεολόγο ή βλάκα. Γιατί βλέποντας όλους αυτούς που πούλησαν «Πολυτεχνείο» και έγιναν από κομματικά στελέχη μέχρι Υπουργοί αλλά κυρίως κονόμησαν για σαράντα γενιές, αναρωτιέμαι τελικά ποιος δρόμος ήταν ο σωστός. Αυτός που τράβηξαν αυτοί ή αυτός του θειου μου, που δεν γύρισε ποτέ από τη Γαλλία, φεύγοντας τότε κυνηγημένος. Προσέξτε. Έφυγε μετά το Πολυτεχνείο. Μετά τη μάχη. Όχι πριν. Δεν πούλαγε επανάσταση εκ του μακρόθεν. Έμεινε και πολέμησε εδώ για το «Ψωμί-Παιδεία-Ελευθερία» και κυριολεκτικά απέδρασε μετά τα γεγονότα της 17ης Νοέμβρη, αφού κατάλαβε πως ο καλός Θεούλης μια φορά σου χαρίζει τη ζωή. Βλέπετε ο «Γάλλος» ζει από καθαρή τύχη. Από σύμπτωση…
Ο κυρ-Γιώργος, που λέτε, τώρα που έχει πατήσει τα 60 και βαδίζει στα 70, μένοντας εκεί, κράτησε ζωντανή την «επανάσταση». Δεν την έδωσε αντιπαροχή για να φτιάξει πολιτική καριέρα και κυρίως έναν δυνατό λογαριασμό Τραπέζης. Κι ανάθεμα αν έχει ξανάρθει από τότε μια φορά για να τιμήσει τους νεκρούς φίλους του. Όχι γιατί δεν τους θυμάται. Αλλά γιατί κατάλαβε πως στο πέρασμα των χρόνων το «Πολυτεχνείο» έγινε κολυμβήθρα του Σιλωάμ, για να ξεπλένουν τις αμαρτίες τους όλοι αυτοί οι τύποι. Αυτοί που έχουν το θράσος να πηγαίνουν ακόμη σε κάθε επέτειο και να πουλάνε λεζάντα. Αυτοί που πάτησαν πάνω στα πτώματα κι ακόμη χειρότερα πάνω στις ιδέες των παιδιών που έριξαν τη Χούντα για να στήσουν μια δική τους ακόμη χειρότερη, την οποία βιώνουμε μέχρι σήμερα. Αυτοί που επέβαλλαν το «απολιτίκ» life style και φλομώνοντας τον Έλληνα δάνειο, του πούλησαν μουσαντένια ευτυχία.
Να με συμπαθάνε οι ρομαντικοί αλλά το Πολυτεχνείο δεν ζει πια. Ψόφησε. Το ψόφησαν όλα αυτά τα «χρυσά παιδιά» του, οι δράκουλες που θράφηκαν από το αίμα αυτών που έφυγαν εκείνο το βράδυ… Αυτοί που έκαναν τον αγώνα ψήφους και μετά μίζες. Αυτοί έδωσαν το δικαίωμα στον Μπογδάνο και στον κάθε Μπογδάνο, να χρεώνει στα παιδιά αυτά μέχρι και το ξεπούλημα της Κύπρου. Αυτοί και όσοι άλλοι έφαγαν με χρυσά κουτάλια από την… προίκα εκείνου του Νοέμβρη.
Αφήστε λοιπόν τους νεκρούς στην ησυχία τους και μαζί όσους πίστεψαν τότε σε λέξεις όπως εξέγερση, αγώνας, αλληλεγγύη, δημοκρατία κλπ. Ή τουλάχιστον μην τους προκαλείτε…
Υγ. Απ’όσο ξέρω τη σημαία του Πολυτεχνείου την έχει η νεολαία ΠΑΣΟΚ… Το λες και «λάφυρο». Ένα ακόμη.
Υγ2. Θείε, δεν είσαι βλάκας. Είσαι μάγκας.
Το παρόν διαδικτυακό μέσο ουδεμία ευθύνη εκ του νόμου φέρει περί των επωνύμων ή ανωνύμων σχολίων που φιλοξενεί. Σε περίπτωση που θεωρείτε πως θίγεστε από κάποιο εξ αυτών, επικοινωνήστε μέσω της φόρμας επικοινωνίας έτσι ώστε να αφαιρεθεί.