Το να έχει βήμα ο Μπογδάνος δεν είναι δημοκρατία αλλά κατάντια
Ο Νίκος Συρίγος γράφει για το επικίνδυνο παιχνίδι αυτού του τύπου που προκαλεί απλά για να προκαλεί.
Όταν πρωτοβγήκε στην τρυφερίτσα ο Μπογδάνος, όσο κι αν έβλεπα πως το τυπάκι ήταν γενικά αλλού, όπως με όλους τους νέους σε κάθε δουλειά τον αντιμετώπιζα θετικά. Βλέπετε η πρόθεση του ΣΚΑΪ άρα και του Αλαφούζου να αναδεικνύει νέα πρόσωπα και να μην ποντάρει στους μεγαλοδημοσιογράφους, για έναν άνθρωπο που δεν βγήκε από κάνα δημοσιογραφικό τζάκι (πλακάκια πούλαγε ο πατέρας μου), δεν θα μπορούσε να μην προκαλεί θετικά συναισθήματα.
Όμως ώπα. Αυτό που κάνει εδώ και καιρό ο Μπογδάνος δεν είναι πια ούτε καν χαριτωμένο. Είναι γελοίο. Και το προκαλώ για να προκαλώ πέρα από το ότι εκθέτει τον ΣΚΑΪ που του δίνει βήμα, προκαλεί από εκνευρισμό έως οργή σε ανθρώπους, όχι απλά δημοκράτες αλλά κάτι περισσότερο.
Γιατί μεγάλε, όταν όχι απλά εξισώνεις τη μάνα του Φύσσα με τον υπάνθρωπο Ρουπακιά αλλά ουσιαστικά την κατακρίνεις για την οργή που νιώθει για το δολοφόνο του γιου της κι όταν λίγες μέρες μετά δεν σέβεσαι τη μνήμη των παιδιών του Πολυτεχνείου και τους χρεώνεις την «προδοσία» της Κύπρου, δεν είναι πια δείγμα δημοκρατίας ότι σου δίνουν βήμα και λόγο αλλά κατάντια.
Κι επειδή πια φαίνεται πως έχεις κόψει αλυσίδα και για τα νούμερα μπορείς να πεις πως ο Χριστός ήταν παραμυθάς, ο Κολοκοτρώνης προδότης και ο Γλέζος ξεμωραμένος (εδώ την περασμένη φορά έκανες νοήματα στον Κουρουμπλή...) ας σου πει κάποιος, πως θόρυβο κάνει κι ένας άδειος τενεκές, χωρίς να προκαλεί τον κοσμάκη. Άσε που είναι και πιο χρήσιμος από έναν άδειο άνθρωπο... Καταλαβαίνεις τι εννοώ...
Το παρόν διαδικτυακό μέσο ουδεμία ευθύνη εκ του νόμου φέρει περί των επωνύμων ή ανωνύμων σχολίων που φιλοξενεί. Σε περίπτωση που θεωρείτε πως θίγεστε από κάποιο εξ αυτών, επικοινωνήστε μέσω της φόρμας επικοινωνίας έτσι ώστε να αφαιρεθεί.