Ο ΠΑΟΚ που χάνει από τα χωριά αλλά παραμένει μεγάλος

1985-2015. Tριάντα χρόνια από το τελευταίο πρωτάθλημα, 12 χρόνια από το Κύπελλο. Champions League ποτέ. Ήττες στα χωριά. Κι όμως παραμένει μεγάλη ομάδα. Πολύ μεγάλη. Για την ιστορία της; Μπα... για τους τίτλους της; Δεν νομίζω... Είναι μεγάλη, η μεγαλύτερη για πολλούς, λόγω των ίδιων που την αγαπούν: Τους πιστούς οπαδούς της. Ναι, αυτούς που βρίζουν και κατακρίνουν κατά καιρούς οι αντίπαλοι. Κι όμως είναι οι μόνοι που έχουν καταφέρει να μεγαλώσουν μία ομάδα χωρίς αυτή να κερδίζει τίποτα. Δεν γίνονται οπαδοί από την ομάδα αλλά η ομάδα είναι οι οπαδοί! Αυτός είναι ο ΠΑΟΚ. Τι τους προσφέρουν οι έντεκα που αγωνίζονται; Πίκρες συνήθως. Όπως αυτή στην Τρίπολη, ή στα Γιάννενα ή και τις επόμενες που θα έρθουν. Κι όμως και τι δεν ακούν. "Οι... κάφροι οπαδοί του ΠΑΟΚ που κάνουν κακό στην ομάδα τους και αυτοί ευθύνονται για τα χάλια της". Έτσι δεν λένε; Και να που για άλλη μία φορά διαψεύδονται όλοι αυτοί.

Να, σήμερα μετά την ήττα στην Τρίπολη οι οπαδοί που βρέθηκαν στο γήπεδο μετά το σφύριγμα της λήξης... Κανείς τους δεν γιούχαρε, δεν έκραξε.

Να, τότε στο ντέρμπι της Τούμπας όπου ο ΠΑΟΚ ηττήθηκε 2-0 από τον Ολυμπιακό και δεν συνέβη το παραμικρό. Και γιατί να συμβεί αφού ο ΟΣΦΠ κέρδισε δίκαια και χωρίς την βοήθεια της διαιτησίας.

Βέβαια στεναχωρέθηκε ο κυρ Σάββας αλλά τι να κάνουμε; Δεν έγινε τίποτα λοιπόν Γιατί; Γιατί ο ΠΑΟΚτσής αγαπάει την ομάδα παθολογικά και βλέπει ότι αυτή προσπαθεί. Και στηρίζει ο ΠΑΟΚτσής όταν βλέπει ότι γίνονται προσπάθειες με βάσεις και δεν τον παραμυθιάζουν. Και ας έχει ξεχάσει πότε έχει χαρεί τελευταία φορά. Ή μήπως ξεχάσατε πως ο ΠΑΟΚ γιγαντώθηκε με διοίκηση Ζαγοράκη παρόλο που δεν υπήρχε το χρήμα; Και τώρα που υπάρχει το χρήμα η ομάδα προσφέρει και πάλι μόνο πίκρες στον κόσμο.

Τι πιο εύκολο από το να γυρίσει την πλάτη στον ΠΑΟΚ ο φίλαθλος του; Κι όμως δεν το κάνει. Διότι ο ΠΑΟΚ είναι ο ίδιος του. Σαν την ζωή του, μαύρη και άσπρη με περισσότερο μαύρο. Διότι έτσι είναι η ζωή άλλωστε, περισσότερες οι λύπες και τα εμπόδια και λίγες οι χαρές. Αλλά έντονες χαρές. Αυτό περιμένει ο ΠΑΟΚτσής, την μία χαρά που θα τον κάνει να αντέξει τις πολλές λύπες και θα γιγαντώσει και άλλο την ομάδα. Αραγε θα του την δώσει ο Ιβάν Σαββίδης; Μία χαρά θέλει ρε γαμώτο, μία.