Συγκυβερνήτες στο… ελικόπτερο!
Ο Νίκος Συρίγος γράφει για τα 390 ευρώ σύνταξη, τον ΕΝΦΙΑ που είναι ΕΔΩ, τις 100 δόσεις που καταργούνται, τον Τούρκο συνέταιρο στο Αιγαίο και την κυβέρνηση Τσίπρα-Καμμένου που όντως θα… πετάξει.
Όσο περνάνε οι μέρες, τόσο διαπιστώνω ότι ΟΛΑ είναι ένα καλοστημένο έργο. Θεατρικό κανονικό. Και το παίζουν σκηνή με σκηνή. Πράξη με πράξη. Νόμο με νόμο. Και είναι όλοι τους συνεννοημένοι. Από τη μία άκρη της Βουλής μέχρι την άλλη. Με ρόλους κανονικούς. Εσύ τώρα θα κάνεις αυτό, εγώ θα πω το άλλο, εσύ θα ξαναπείς αυτό κι όλοι μαζί θα πίνουμε εις υγεία των κορόιδων.
Η μόνη μου ελπίδα είναι να αλλάξουμε το τέλος. Να κάνουμε ΟΛΟΙ μαζί, κάτι που δεν το περιμένουν. Να τους κάψουμε το σενάριο. Γιατί οι τύποι είναι πια ολοφάνερο ότι μας δουλεύουν. Και το κακό με τον Τσίπρα και τον Καμμένο είναι πως σε σύγκριση με τους προηγούμενους αυτοί θα κουβαλάνε και το βάρος της απογοήτευσης. Της οργής. Βλέπετε από τον Σαμαρά και τον Βενιζέλο, δεν είχαμε να περιμένουμε κάτι… Από δαύτους όμως περίμενες. Ήλπιζες. Ήταν η ελπίδα που έρχεται. Και αυτό που δεν χωνεύεται, αυτό που σε εξοργίζει είναι να νιώθεις εξαπατημένος…
Γιατί πατριώτη, μην μου πεις ότι περίμενες πως την πρώτη φορά αριστερά θα έβλεπες τη σύνταξη να γίνεται 390 ευρώ; Μην μου πεις ότι δεν ψήφισες τον Τσίπρα για να καταργήσει τον ΕΝΦΙΑ που δεν έχεις να πληρώσεις; Μην μου πεις ότι δεν ψήφισες ΣΥΡΙΖΑ για να συνεχιστούν οι 100 δόσεις που… καταργούνται; Μην μου πεις ότι δεν ψήφισες Καμμένο για να μην βάλουν χέρι οι Τούρκοι στο Αιγαίο; Μην μου πεις ότι δεν ψήφισες Τσίπρα-Καμμένο για να μπει τέλος στη διαπλοκή; Μην μου το πεις πατριώτη, γιατί αυτοί πήραν τις εκλογές… Δεν τους επέβαλλαν τα τανκς. Κι όπως είπε ο Μιχελογιαννάκης «Μην ακούω μαλακίες τώρα! Ο κόσμος αυτός, δεν μας ψήφισε; Δεν περάσαμε το Μνημόνιο και μετά μας ψήφισε;».
Αυτός ο κόσμος, εγώ κι εσύ, ήταν που… πέταξε εκτός Βουλής τον Λαφαζάνη, τη Ζωή, τη Μακρή επειδή είναι γραφικοί, μίλαγαν πολύ ή παραείναι λαϊκοί… Άκου να δεις ρε φίλε, άξαφνα το «λαϊκός» έγινε βρισιά… Εμείς δεν πανηγυρίζαμε που δεν θα μας… πρήζει άλλο η Κωνσταντοπούλου; Εμείς δεν κάναμε ανέκδοτο τη φράση της ότι «Το χρέος είναι παράνομο, απεχθές, επονείδιστο, μη βιώσιμο»; Εμείς δεν τιμωρήσαμε όλους αυτούς που δεν έκαναν το «ΟΧΙ» του Ιουλίου, «ΝΑΙ»;
Εμείς ρε φίλε δεν είμαστε αυτοί που επιλέγουμε τον αργό θάνατο, τον δικό μας και των παιδιών μας, από τη σύγκρουση; Εμείς δεν πειστήκαμε πως πρέπει να βγουν οι αριθμοί κι ας πηδάει ο κόσμος από τα παράθυρα; Εμείς είμαστε φίλε… Και το χειρότερο είναι πως δεν έχουμε τα άντερα να το παραδεχτούμε. Γιατί στην αρρώστια το δύσκολο είναι η διάγνωση, όχι η θεραπεία. Άμα διαγνώσεις το κακό, μετά παίρνεις το φάρμακο και θεραπεύεσαι. Βγαίνεις στους δρόμους, σε βλέπουν απέναντι, καταλαβαίνουν ότι το παραμύθι τελείωσε και βάζουν μπροστά τα… ελικόπτερα.
Τον περασμένο Ιούλιο, έστω και από… λάθος, μέτρησες ρε Έλληνα τη δύναμη σου. Θυμήθηκες πως είσαι αυτός που γιορτάζει τη μέρα που ξεκίνησε η επανάσταση το ’21 κι όχι το τέλος της, γιορτάζει το «ΟΧΙ» του ’40 κι όχι την λήξη του πολέμου… Δεν τιμάς τη νίκη σου αλλά την επανάσταση σου. Είσαι αυτός που αντιστέκεται, που πολεμά κι ας σου λένε πως είσαι χαμένος από χέρι… Ας προσπαθούν να σε κάνουν από λέοντα αμνό… Το πρώτο βήμα φίλε, είναι να μην ελπίζεις πια σε τίποτα και σε κανέναν από αυτούς. Να μην ελπίζεις ότι δεν θα σου πάρουν το σπίτι. Θα στο πάρουν. Να μην ελπίζεις ότι δεν θα σου βάλουν χέρι στις καταθέσεις. Θα σου βάλουν. Αν κάπου θες να ελπίζεις πατριώτη, ας ελπίζεις σε σένα… Και στον Έλληνα που έχεις θάψει μέσα σου…
Το παρόν διαδικτυακό μέσο ουδεμία ευθύνη εκ του νόμου φέρει περί των επωνύμων ή ανωνύμων σχολίων που φιλοξενεί. Σε περίπτωση που θεωρείτε πως θίγεστε από κάποιο εξ αυτών, επικοινωνήστε μέσω της φόρμας επικοινωνίας έτσι ώστε να αφαιρεθεί.