Ιβάν ζωντάνεψε τον θρύλο του ΠΑΟΚ!

Ακούμπησα το τζάμι... Δεν μπορούσα να το πιάσω. Ήταν λίγα εκατοστά δίπλα μου. Δεν πειράζει μου ήταν αρκετό. Έτσι όπως κοιτούσα το κύπελλο, μου ήρθαν όλες οι σκηνές μπροστά μου. Τις θυμάμαι αρκετά καλά. Όπως και τα πανηγύρια στον Λευκό Πύργο μετά την κατάκτηση του Κυπέλλου Κυπελλούχων στην Γενεύη.11 ήμουν τότε... Οι πιο μεγάλοι θα τα έζησαν ακόμα πιο ωραία, μέσα από Πατινουάρ ντε Βερν! Τι τυχεροί!

Είδα και τα άλλα κύπελλα κάνοντας την καθιερωμένη μου βόλτα στο μουσείο της PAOK SPORTS Arena και πήγα να δω τον αγώνα με την Κηφισιά. Μελαγχολία. Μία ομάδα με ενάμιση παίκτη. Κερκίδες άδειες. Διαιτητές που έπαιζαν την Κηφισιά λες και έπαιζαν με καμία κολοπετινίτσα... Μελαγχολία ξανά. Η ήττα δεν με νοιάζει. Η κατάντια με πειράζει. Διότι εμάς τους 30 συν αυτός ο ΠΑΟΚ μας μεγάλωσε. Ο Μπάνε, ο Σταυρόπουλος και όλοι οι υπόλοιποι.

Και αυτό το... καταραμένο γήπεδο; Μάχες, χρόνια και φωνές μέχρι να χτιστεί. Ένα Παλατάκι για τον Βασιλιά! Και τι απέγινε τελικά; Ένα Παλατάκι χωρίς βασιλιά! Όσα χρόνια είχε ομαδάρα ο ΠΑΟΚ δεν είχε ένα ωραίο γήπεδο και μετά που απέκτησε, δεν είχε πλέον ομάδα. Γραφτό του να είναι να μην μπορεί ποτέ να νοιώσει το απόλυτο ο ΠΑΟΚτσής; Τι να πω ίσως...

Γιατί τα γράφω όλα αυτά; Να, εκεί που έβλεπα τον Βασιλειάδη να παίζει μόνος του, σκέφτηκα τι ωραία θα ήταν να είχε ο ΠΑΟΚ την προπέρσινη ομάδα ή ακόμα και την περσινή συν τον Βασιλειάδη...; Πόσο διαφορετική ομάδα θα ήταν. Σκέφτηκα πως "Εμείς την ξέρουμε την ιστορία και θα την λέμε στα παιδιά μας και στα εγγόνια ματς. Την ιστορία της ομάδας που μας έκανε ΠΑΟΚ", σκέφτηκα και εκεί αναρωτήθηκα: "Άραγε ο Ιβάν Σαββίδης την ξέρει την ιστορία αυτή; Μία ιστορία σαν ποίημα. Ασπρόμαυρο ποίημα, σαν παραμύθι, σαν όνειρο!". Η μόνη σωτηρία να μείνουν ζωντανά τα όνειρα, το παρελθόν και το μέλλον του ΠΑΟΚ είναι αυτός. Ο Ιβάν Σαββίδης. Μπορεί οικονομικά να μην είναι συμφέρουσα η επένδυση αλλά θα κερδίσει τις καρδιές όλων. Και αυτό το κέρδος θα είναι ανεκτίμητης αξίας.

Εύκολα μπορεί να κάνει τους μικρούς να νοιώσουν ότι ζήσανε οι μεγαλύτεροι όταν παιδιά, και τους μεγάλους να ζήσουν ξανά όπως όταν ήταν παιδιά! Και αυτό, το να κάνεις κάποιον τόσο ευτυχισμένο και να τον κάνεις να νοιώσει ξανά παιδί λίγοι έχουν την ευκαιρία να το πετύχουν. Ο Ιβάν την έχει. Γιατί άραγε ακόμα δεν...;