Ο Θεός αγαπάει τον Αναστασίου και όχι τον... Βοσκάκη
Ο Νίκος Συρίγος γράφει για τη νίκη του Παναθηναϊκού που νίκησε την Ξάνθη αλλά και τον διαιτητή (;), χωρίς να παίξει μπάλα.
Κάποια στιγμή προς το τέλος του ματς, η κάμερα "πρόδωσε" την αγωνία του Γιάννη Αναστασίου: "Πόσος χρόνος μένει ακόμη;".
Η αγωνία ήταν ζωγραφισμένη στο πρόσωπο του Έλληνα τεχνικού, που ήξερε και ξέρει πως σε κάθε ματς παίζει το κεφάλι του. Το ότι οι παίκτες του πήραν το τρίποντο στην Ξάνθη, έστω και χωρίς να παίξουν πάλι μπάλα, του δίνει χρόνο, χωρίς όμως να είναι δεδομένο ότι την επόμενη εβδομάδα ο Παναθηναϊκός θα παίξει καλύτερα. Κι αυτό είναι το μεγάλο πρόβλημα.
Η μη πρόοδος. Η μη βελτίωση. Αλλά οι προπονητές δεν... διώχνονται από το κακό θέαμα αλλά από τις ήττες. Και όσο οι ήττες δεν έρχονται, ο Αναστασίου θα κερδίζει χρόνο και ο Παναθηναϊκός βαθμούς. Κι αν αυτός, ο χειρότερος Παναθηναϊκός της τριετίας, έχει την καλύτερη βαθμολογική συγκομιδή σε ξεκίνημα πρωταθλήματος επί Αναστασίου, κανείς δεν ξέρει που μπορεί να φτάσει. Αρκεί φυσικά μαζί με τους αντιπάλους να έχει τέτοια ικανότητα ή ρέντα ώστε να νικάει και τους διαιτητές. Ο Βοσκάκης δικαίωσε απόλυτα το τριφύλλι για τις ανακοινώσεις της εβδομάδας και απέδειξε πως η "παράγκα" δεν θα πέσει ούτε σε 500 χρόνια τούρκικα που έλεγαν οι παλιοί.
Δεν δίνει πέναλτι μαρς στο 30' (στον Μπεργκ), φορτώνει τους πράσινους με κάρτες και παίζει τόσο... Ξάνθη, όσο για να δημιουργήσει τις συνθήκες υπέρ των γηπεδούχων και να τους κρατήσει μέσα στο ματς. Η κακή απόδοση των Ξανθιωτών δεν τους έδωσε το δικαίωμα να εκμεταλλευτούν το σπρώξιμο του Βοσκάκη, που σε άλλη χώρα, έπειτα από τόσες τραγικές διαιτησίες θα του έπαιρναν τη σφυρίχτρα. Εδώ απλά τον... βάζουν στον Παναθηναϊκό. Ξεφτίλα...
Το παρόν διαδικτυακό μέσο ουδεμία ευθύνη εκ του νόμου φέρει περί των επωνύμων ή ανωνύμων σχολίων που φιλοξενεί. Σε περίπτωση που θεωρείτε πως θίγεστε από κάποιο εξ αυτών, επικοινωνήστε μέσω της φόρμας επικοινωνίας έτσι ώστε να αφαιρεθεί.