Η φάση… έχει χαλάσει!

Το βασικότερο πρόβλημα του Παναθηναϊκού, δεν είναι – πλέον – μόνο το αγωνιστικό. Το πρόβλημα είναι πως έχει χαθεί η «χημεία» μεταξύ της ομάδας και του κόσμου. Όπου ομάδα, εννοούμε όλο το σύνολο κι όχι μόνο τους ποδοσφαιριστές. Ο κόσμος, που έχει στηρίξει αυτή τη βερσιόν του Παναθηναϊκού όσο δεν έχει στηριχθεί καμία άλλη στην ιστορία του συλλόγου, αυτή τη στιγμή… τρελαίνεται βλέποντας το «τριφύλλι». Και τρελαίνεται με την αρνητική έννοια. Είναι στα… κάγκελα και λίγο θέλει για να εκραγεί οριστικά κι αμετάκλητα.

Διότι δεν είναι κανένας κουτός ή τυφλός, από όσους παρακολουθούν συστηματικά τον φετινό Παναθηναϊκό. Άπαντες βλέπουν πως αυτό το πράγμα δεν «τραβάει». Και ξενερώνουν. Κι αυτό είναι ό,τι χειρότερο θα μπορούσε να συμβεί σε μια ομάδα που δομήθηκε όπως ο Παναθηναϊκός. Αναστασίου και ποδοσφαιριστές από το καλοκαίρι του 2013 πήραν τρομερή ώθηση από αυτόν τον κόσμο. Έφτασε όμως η ώρα για να γίνει κι ένα πρώτο «ταμείο», να ανταποδώσουν όσα τους έχει προσφέρει αυτός ο κόσμος στη Λεωφόρο κι όπου αλλού του έχει επιτραπεί να βρίσκεται. Και άπαντες μετρήθηκαν και βρέθηκαν λίγοι.

«Κάθε αγωνιστική ταμείο», έγραψε σωστά σε ανακοίνωσή της η Θύρα 13 πριν λίγες ημέρες. Δείχνοντας πως πλέον η εποχή που η στήριξη σε αυτή την ομάδα και σε αυτόν τον προπονητή δινόταν με τη… σέσουλα, έχει περάσει ανεπιστρεπτί. Το πώς θα εξελιχθούν τα πράγματα, από τη στιγμή που ο Αναστασίου δεν φεύγει κατ’ επιλογήν της διοίκησης, είναι κάτι που πλέον μοιάζει προδιαγεγραμμένο. Ο Παναθηναϊκός έχει ελάχιστες πιθανότητες, όπως είναι τώρα, να «γυρίσει» το κλίμα υπέρ του. Αν το καταφέρει γρήγορα, θα είναι πρώτο φαβορί για τον τίτλο. Κι ο δρόμος για να το καταφέρει είναι να πάρει όλα τα ματς – φωτιά που έχει πλέον μπροστά του και να πείσει πως είναι «αφεντικό» στο γήπεδο. Επειδή, όμως, για την ώρα δεν πείθει ούτε τον ίδιο του τον εαυτό, η… φάση έχει χαλάσει πολύ άσχημα και χρειάζονται δραστικά μέτρα. Ας βρεθεί κάποιος να τα πάρει, πριν είναι πολύ αργά.

ΥΓ. Το ότι ο Παναθηναϊκός δεν είναι στα… καλά του, δεν αναιρεί βέβαια πως στο πρωτάθλημά μας γίνονται τα ‘απίστευτα’.

ΥΓ2. Ας δεχθούμε πως θέλαμε να κρατήσουμε το «μηδέν» κόντρα στον Πλατανιά στο τέλος. Είναι ανάγκη να το «φωνάξουμε» και δημόσια;

ΥΓ3. Το ματς στην Ξάνθη είναι ΤΕΛΙΚΟΣ. Κυρίως για έναν… Κι εκεί θα φανεί αν θέλουν να τον κάνουν μάγκα ή να τον χαιρετίσουν οι τύποι που εκτελούν τις εντολές του.