Άλλαξαν το μπάσκετ, άλλαξε την ιστορία

Οι μέρες και οι ώρες για τη μεγάλη Παναθηναϊκή γιορτή της Τετάρτης μετρούν αντίστροφα. Το «Honouring our Legacy» θα ξυπνήσει μνήμες μα πρωτίστως θα δώσει την ευκαιρία σε αυτούς που θα βρεθούν στις εξέδρες του ΟΑΚΑ να είναι παρόντες σ’ ένα ραντεβού με την ιστορία. Να δουν μια πεντάδα (Διαμαντίδης, Μποντίρογκα, Αλβέρτης, Φώτσης, Βράνκοβιτς) και έναν άνθρωπο (Παύλος Γιαννακόπουλος) που άλλαξαν όλη την ιστορία του μπάσκετ αλλά και του συλλόγου. Άνθρωποι που έβαλαν τα δικά τους λιθαράκια στο χτίσιμο μιας Αυτοκρατορίας που όμοια της δε γέννησε ποτέ ο Ευρωπαϊκός αθλητισμός.

Τα πέντε «παιδιά» του Παύλου Γιαννακόπουλου, ενός άνδρα που κατάφερε να κάνει το αδύνατο να μοιάζει δυνατό. Πέντε παίκτες που άλλαξαν το μπάσκετ.

Από πού να ξεκινήσουμε; Δημήτρης Διαμαντίδης! Ένας παίκτης που δίδαξε και έμαθε στον κόσμο μια τελείως διαφορετική οπτική των πραγμάτων. Άνοιξε έναν δρόμο ώστε οι φίλαθλοι να επιβραβεύουν πολύ περισσότερα στοιχεία σ’ έναν παίκτη. Μέχρι να εμφανιστεί ο Μήτσος στο προσκήνιο καλός παίκτης θεωρείτο, κατά γενική ομολογία, αυτός που έβαζε 40 πόντους. Ο Δημήτρης αποτέλεσε τον πλέι μέικερ (και ο Παπαλουκάς) του μέλλοντος. Με γεμάτες όλες τις κατηγορίες της στατιστικής έγινε ο απόλυτος παίκτης συμβάλλοντας σε όλες τις πτυχές ενός παιχνιδιού. Σκορ, ασίστ, ριμπάουντ, κλεψίματα, τάπες, οργάνωση και άμυνα που γέμιζε γήπεδα. Έναν τομέα που από …ξυλοκοπικό τον ανήγαγε σε θέαμα!

Ντέγιαν Μποντιρόγκα! Ένας γεννημένος νικητής. Ένας άνθρωπος που άλλος με τις διαστάσεις του(2.05εκ.) θα έπαιζε τεσσάρι (άντε και τριάρι), ωστόσο εκείνος αποτέλεσε έναν αστέρι, έναν ηγέτη που σαγήνεψε την πορτοκαλί θεά. Αγωνιζότανε με καταπληκτική ευχέρεια στον άσο, στο δύο, στο τρία και στο τέσσερα! Ντρίπλα, αδιανόητη σύνδεση με το καλάθι, ποστάρισμα, μοναδικές ηγετικές ικανότητες, οργάνωση και διάβασμα του παιχνιδιού, ήταν μερικά από τα στοιχεία του μεγαλύτερου εφιάλτη για τους αντιπάλους. Όλοι ήξεραν τι θα κάνει, μα κανείς δεν μπορούσε να τον σταματήσει ειδικά όταν η μπάλα έκαιγε και ζύγιζε πολλά κιλά.

Φραγκίσκος Αλβέρτης! Στην εποχή του και στο ύψος του δεν υπήρχε άλλος. Με μπόι 2.06εκ. διέθετε το καλύτερο σουτ στην Ευρώπη. «Σκότωνε» πίσω από τη γραμμή του τρίποντου και με τον τρόπο που σούταρε (από τόσο ψηλά) δεν υπήρχε τρόπος να κοπεί. Μεγάλος ηγέτης που ζούσε τους αγώνες όσο ελάχιστοι. Στα νιάτα του έπαιζε και στο «2», ενώ μεγαλώνοντας πήγε στο «4» δημιουργώντας τεράστια προβλήματα στ’ αντίπαλα τεσσάρια.

Αντώνης Φώτσης! Αυτός και αν άλλαξε το παιχνίδι στη θέση «4». Με όπλο τις ικανότητες που είχε ως γκαρντ (έτσι ήρθε στον Παναθηναϊκό το 1997) τα έφερε όλα τούμπα. Από τα κλασσικό 4αρι του πίβοτ πήγαμε σε μια νέα εποχή με τον Batman να παίζει κατά πρόσωπο, να σουτάρει (δολοφονικά) από το τρίποντο, να ελέγχει την κυκλοφορία πάνω από τη στεφάνη και ν’ αλλάζει σε όλα τα μαρκαρίσματα στην άμυνα. Κάπως έτσι αναγκάστηκαν όλοι να ψάχνουν τεσσάρια με αυτά τα χαρακτηριστικά και η θέση από χαμαλίκι έγινε επιστήμη.

Στόγιαν Βράνκοβιτς! Ο δαλματός γίγαντας που έκρυβε τον ήλιο. Ο άνθρωπος που στην άμυνα δεν μπορούσε κανείς να τον προσπεράσει χωρίς να δεχθεί «STOP». Το πιο χαρακτηριστικό του στοιχείο, όμως, ήταν η ταχύτητα που έτρεχε το γήπεδο. Τόσο στην επίθεση και τον αιφνιδιασμό, όσο και την άμυνα. Ρωτήστε και τον Μοντέρο;

Αυτοί, λοιπόν, είναι πέντε από τους παικταράδες που έντυσε στα πράσινα ο Παύλος Γιαννακόπουλος. Πέντε «μύθοι» που θα τιμηθούν από τον σύλλογο που άλλαξε την ιστορία του αθλητισμού. Έξι ευρωπαϊκά σε μια 20ετια! Κάτι που δεν έχει καταφέρει ποτέ και κανένας!