Μάγκες, πάμε να τους… δείρουμε!
Ο Νίκος Συρίγος μπαίνει σε… διαδικασία Εurobasket και ξεχωρίζει το στοιχείο που δείχνει ότι η Εθνική δεν θα τα θαλασσώσει.
Ας είμαστε ειλικρινείς. Έξι χρόνια χωρίς μετάλλιο και ουσιαστικά χωρίς μια διάκριση της προκοπής, για την Εθνική Μπάσκετ, για την επίσημη αγαπημένη δεν είναι απλά πολλά αλλά αιώνας. Και γιατί η συγκεκριμένη ομάδα μέχρι το 2009 μας είχε κακομάθει, τρυπώντας πολλές φορές το ταβάνι της αλλά και γιατί το μπάσκετ κάθε φορά που πλησιάζουν τέτοιες διοργανώσεις κάνει τον Έλληνα να πιστέψει ακόμη και στο ακατόρθωτο. Και διάολε, ένα μετάλλιο στα έξι χρόνια που ακολούθησαν το χάλκινο στην Πολωνία, δεν θα ήταν δα και θαύμα. Το γιατί τα θαλασσώσαμε, ειδικά στην διοργάνωση του 2013, τα έχουν αναλύσει όσοι ασχολούνται με το άθλημα με τον καλύτερο δυνατό τρόπο.
Φαντάζομαι πρώτος απ’όλους ο κόουτς της Εθνικής, Φώτης Κατσικάρης, που έπαθε κι έμαθε.
Το ότι άλλωστε η ομάδα, όπως φάνηκε στα φιλικά, πάει στο Ζάγκρεμπ και μετά στη Γαλλία, έχοντας κατά νου πρώτα απ’όλα το να μην φάει καλάθι, φανερώνει την επιστροφή στη βασική αξία του ελληνικού μπάσκετ που ήταν, είναι και θα είναι η ΑΜΥΝΑ. Σε αυτό το Ευρωμπάσκετ η Εθνική πάει πρώτα απ’όλα για να «δείρει» και αυτό τις εξασφαλίζει σε μεγάλο βαθμό ότι θα πάρει αυτό που της αναλογεί. Αν ο κόουτς βρει τρόπο ώστε να αξιοποιήσει και τους δημιουργούς που έχει στη διάθεση του, προεξάρχοντος φυσικά του Βασίλη Σπανούλη… Για να είμαστε ειλικρινείς, ο Κατσικάρης έχει στα χέρια του το πληρέστερο ρόστερ των τελευταίων ετών και ουσιαστικά (αν όλα κυλήσουν ομαλά) θα πρέπει… από τώρα να προετοιμάζεται για τη μάχη στους «8» με Σερβία ή Ισπανία!
Μέχρι τότε και να με συμπαθά ο κόουτς οι παίκτες μπορούν να πάνε και με αυτόματο πιλότο. Εκτός κι αν θεωρούνται τίποτα… μεγαθήρια οι Κροάτες, Σλοβένοι Σκοπιανοί, Γεωργιανοί και Ολλανδοί που θα βρούμε απέναντι μας στον όμιλο ή κάποιος εκ των Εσθονία, Λετονία, Ουκρανία, Βέλγιο ή Τσεχία ακόμη και η Λιθουανία, με τους οποίους θα σταυρώσουμε στους «16». Μην τρελαθούμε… Στα παιχνίδια με όλους αυτούς, ο στόχος της Εθνικής και του προπονητή της θα είναι να βελτιώνεται… νικώντας ώστε να φτάσει στο πικ της απόδοσης της στη μάχη των «8». Αν το πετύχουμε το μετάλλιο θα είναι κοντά και καλοδεχούμενο ότι χρώμα κι αν έχει. Αν όχι θα πιάσουν δουλειά πάλι οι… αναλυτές. Όμως σε κάθε περίπτωση έξι χρόνια χωρίς μετάλλιο, το ξαναλέμε, είναι πολλά… Είπαμε, ΑΙΩΝΑΣ!
Το παρόν διαδικτυακό μέσο ουδεμία ευθύνη εκ του νόμου φέρει περί των επωνύμων ή ανωνύμων σχολίων που φιλοξενεί. Σε περίπτωση που θεωρείτε πως θίγεστε από κάποιο εξ αυτών, επικοινωνήστε μέσω της φόρμας επικοινωνίας έτσι ώστε να αφαιρεθεί.