Του αξίζει το κάθε λεπτό, η κάθε ανάσα

Αν μια συνέντευξη έχει αξία οφείλεται αποκλειστικά και μόνο σε αυτόν που μιλάει και ανοίγει την καρδιά του. Είναι ευλογία απλά γι’ αυτόν που τον ακούει και καταγράφει λόγια που ζυγίζουν τόνους, στιγμές που μένουν χαραγμένες στην καρδιά και το μυαλό. Είναι ένα μικρό παράσημο που το κρύβεις επιμελώς μέσα στη ψυχή σου και θέλεις να το μοιραστείς με όσους αγαπούν τον αθλητισμό.

Ο Μήτσος μέσα σε τέσσερις σελίδες ξεδιπλώθηκε όσο ελάχιστες φορές. Αφέθηκε, μίλησε και είναι από τις φορές που όπως λέει και ο ίδιος «είχε κάτι να πει». Ακόμη όμως και στις πιο προσωπικές του κουβέντες απέδειξε πως πάνω απ’ όλα είναι η ομάδα. Ξέρει καλά μέσα του τι σημαίνει το δικό του «σταματάω». Μπορεί να μην το λέει αλλά το ξέρει. Γι’ αυτό φροντίζει να καθησυχάζει, να ηρεμεί και να μην προκαλεί πανικό. «Ο Παναθηναϊκός θα υπάρχει και μετά από μένα», είπε ενώ υπάρχουν κομμάτια της συνέντευξης που έχουν ανεκτίμητη αξία. Αυτά αφορούν την αντίληψη για τον αθλητισμό και τη ζωή: «είναι ευλογία να κάνεις αυτό που αγαπάς και να ζεις μέσα από αυτό αλλά από την άλλη έχει και αυτό το τίμημα. Πιστέψτε πως εγώ το έχω βιώσει αυτό το τίμημα αρκετά». Γυρίζει το βλέμμα κοιτάζει τον Βασιλάκη, τον Παπαγιάννη, τον Κόνιαρη, τον Λούντζη και τους εξηγεί πως για να κρατηθούν στον αθλητισμό πρέπει να βάλουν όρια και μέτρα στη ζωή τους.

Είναι πολλά, πραγματικά πολλά, αυτά που είπε. Είναι μια συνέντευξη που κάθε της λέξη έχει τη δική της βαρύτητα. Είναι κάτι που αποκαλύπτει ένα μικρός μέρος αυτού του διαμαντιού που όλοι εμείς θα πρέπει να θεωρούμε τους εαυτούς μας ευλογημένους που το ζήσαμε. Είτε ως απλοί φίλαθλοι, είτε ως οπαδοί, είναι ως δημοσιογράφοι.

Η φετινή χρονιά του αξίζει. Κάθε στιγμή της, κάθε της ανάσα. Κάθε μέρα στο ΟΑΚΑ πρέπει να είναι γιορτή για τον Μήτσο. Κάθε αγώνας πρέπει να είναι μια παραδοχή στο μεγαλείο του. Εξάλλου, από εδώ και στο εξής μετράμε αντίστροφα για ένα τέλος που θα μας λυγίσει. Δεν του αξίζει αυτού του ανθρώπου ν’ αντικρύσει ούτε μια μέρα άδειες εξέδρες. Δεν αξίζει σε κανένα φίλο του Παναθηναϊκού και του μπάσκετ να λείψει από το γήπεδο ώστε να πάρει μια τελευταία δόση από τον μεγαλύτερο εν ενεργεία Ευρωπαίο μπασκετμπολίστα. Να την κρατήσει ως μια ιστορική στιγμή στο μυαλό και την καρδιά του. Να ζήσει τις τελευταίες παραστάσεις του Μήτσου μας.