Ο Τσίπρας ψάχνει το δικό του ΠΑΣΟΚ
Ο Νίκος Συρίγος γράφει για το χθες, το σήμερα και το αύριο του πρωθυπουργού που είναι καταδικασμένος να γίνει ο νέος Ανδρέας Παπανδρέου με ότι αυτό συνεπάγεται.
Όλα τριγύρω αλλάζουνε κι όλα τα ίδια μένουν. Όσο κι αν το πολιτικό σκηνικό στην Ελλάδα των τελευταίων 5 ετών αλλάζει- φαινομενικά τουλάχιστον- με ταχύτητα φωτός, η Ιστορία φαίνεται να επαναλαμβάνεται. Ως τραγωδία ή ως φάρσα, θα μας απαντήσει ο χρόνος. Η υπέρτατη αυτή δύναμη. Με βάση τις μέχρι τώρα πληροφορίες, η αυριανή μέρα θα μας βρει χωρίς… ΣΥΡΙΖΑ. Ή τουλάχιστον όχι όπως μας συστήθηκε στις πρόσφατες εκλογές στις οποίες θριάμβευσε. Οι 30-40 βουλευτές που είναι με το ενάμισι πόδι στην έξοδο πέρα από το ότι θα διαλύσουν το μαγαζί, είναι αποφασισμένοι- όπως λένε- να φτιάξουν ένα άλλο μαγαζί στο απέναντι πεζοδρόμιο αν όχι μεσοτοιχία με το παλιό.
Η αλήθεια είναι πως η Αριστερά πάντα αντιμετώπιζε τέτοια προβλήματα. Από την εποχή του Φλωράκη με τον Κύρκο. Προφανώς και οι δύο θα τα βλέπουν όλα αυτά από εκεί ψηλά και θα γελάνε. Ενδεχομένως και με τους ίδιους τους, τους εαυτούς, που δεν μπόρεσαν να τα βρουν τότε ώστε η Αριστερά να είχε δυνατότερη φωνή στην Ελλάδα του τότε…
Ο Αλέξης Τσίπρας μέσα σε ελάχιστα 24ώρα είδε αυτούς που τον έβριζαν να τον συγχαίρουν (Άδωνις κ.α.) κι αυτούς που ήταν πλάι του στη μάχη να τον χαρακτηρίζουν από ρίψασπι μέχρι προδότη. Είναι να μην σου τύχει.
Η μοναδική περίπτωση να μην είχε ο Τσίπρας τέτοια ζόρια, θα ήταν αν ήταν αρχηγός στο παλιό ΠΑΣΟΚ. Αυτό που ο Ανδρέας έλεγε «καλημέρα» τα μεσάνυχτα και ουδείς του έλεγε πως είναι νύχτα.
Από τη στιγμή που ο ΣΥΡΙΖΑ δεν είναι ΠΑΣΟΚ, ο Τσίπρας για να κεφαλαιοποιήσει τις μετοχές του εθνικού ηγέτη, όπως παρουσιάζεται, θα πρέπει να φτιάξει το δικό του ΠΑΣΟΚ. Το γεγονός ότι όλοι συμφωνούν πως έχει το χάρισμα του Ανδρέα, να εμπνέει ακόμη και… ένα κομοδίνο, του κάνει πιο εύκολο αυτό το δρόμο. Η διαφορά του ωστόσο με τον Παπανδρέου είναι πως ο Τσίπρας δεν θα έχει τη μηχανή με τα λεφτά και την αγελάδα του Δημοσίου. Για την ακρίβεια, η μηχανή με τα λεφτά είναι στο «ρούφα» και όχι στο «φύσα» και η αγελάδα ακρωτηριασμένη… Το ακόμη πιο δύσκολο; Ότι ο Έλληνας είναι πια από υποψιασμένος έως αγανακτισμένος και φυσικά δεν μπορείς να του πουλήσεις σπιταρόνες, κάμπριο, μπουζούκια και σκάφη για να ξεχαστεί… Για να ξεχάσει ούτε λόγος… Κι αυτό είναι το χειρότερο…
Το παρόν διαδικτυακό μέσο ουδεμία ευθύνη εκ του νόμου φέρει περί των επωνύμων ή ανωνύμων σχολίων που φιλοξενεί. Σε περίπτωση που θεωρείτε πως θίγεστε από κάποιο εξ αυτών, επικοινωνήστε μέσω της φόρμας επικοινωνίας έτσι ώστε να αφαιρεθεί.