Κέρδισαν άλλοι και ήθελε να πάρει τη λεζάντα
Ο Δημήτρης Κοντός ξεχωρίζει τον Σπανούλη από τους πραγματικούς πρωταγωνιστές του ντέρμπι
Αν μια φορά είχαν τη δύναμη οι ίδιοι οι πρωταγωνιστές να μιλήσουν ελεύθερα τότε θα είχαμε λύσει πολλά προβλήματα. Κατανοούμε πως ο κύριος Σφαιρόπουλος τώρα χτίζει την καριέρα του στον Ολυμπιακό αλλά η απάντηση του στο θέμα Σπανούλη ήταν απογοητευτική και δυστυχώς απόλυτα χαραγμένη πάνω στη φτηνή πολιτική περί Κριστιάνο Ρονάλντο! Πάμε, όμως, να συντάξουμε τις σκέψεις μας.
Ο προπονητής του Ολυμπιακού επέδειξε μια εξαιρετική συμπεριφορά στον πάγκο της ομάδας του. Παράλληλα, έστησε καλύτερα τον Ολυμπιακό και πήρε μια καθαρή και δίκαιη νίκη. Ούτε δικαιολογίες θα ψάξουμε, ούτε θα κρυφτούμε πίσω από τις λέξεις όπως γίνεται κάθε φορά που ο Παναθηναϊκός νικά και γινόμαστε μάρτυρες μιας γελοιοποίησης του αθλήματος με τεφτέρια για βολές και φάσεις κομμένες στα σάιτ.
Από εκεί και πέρα, η κίνηση του Σπανούλη ήταν η μαύρη κηλίδα του ντέρμπι. Εκτός αν μπούμε σ’ ένα σύννεφο ουτοπίας και αρχίσουμε να μιλάμε περί ισπανικού ποδοσφαίρου. Ο Σφαιρόπουλος, λοιπόν, επικαλέστηκε τα όσα ακούει από την εξέδρα ο Θεσσαλός. Υπάρχει γήπεδο της χώρας με μη υβριστικά συνθήματα; Η λύση είναι να προκαλούμε τα πλήθη; Δηλαδή, ο Διαμαντίδης λίγα έχει ακούσει στο ΣΕΦ. Μέχρι να σαπίσουν τα κόκκαλα του έχει διαβάσει. Τον είδατε ποτέ ν’ αντιδρά; Τι θα γίνει αν το κάνει στα πλέι οφ; Θα μπουκάρει όλα το ΣΕΦ μέσα και μετά να δω τι θα λένε οι «ερυθρόλευκοι».
Η διαφορά, λοιπόν, του Διαμαντίδη με τον Σπανούλη είναι αυτό ακριβώς το πράγμα. Ο Μήτσος κοιτάζει πάντα χαμηλά και θέλει να κάνει ευτυχισμένους τους συμπαίκτες του. Ο Βασίλης από την άλλη, πήρε όλη τη λεζάντα από τους πραγματικούς πρωταγωνιστές. Τον εξαιρετικό Πρίντεζη και τον καταπληκτικό Ντάρντεν. Αντί να πάρουν αυτοί το νέκταρ, θα πάρει ο «μεγάλος αρχηγός» τη μερίδα του λέοντος και τους πηχυαίους τίτλους. Όμορφα πράγματα.
Πάμε στα δικά μας τώρα. Η απουσία του Γκιστ αναπροσάρμοσε όλα τα πλάνα του Παναθηναϊκού, κυρίως στον αμυντικό τομέα. Παρόλα αυτά, οι «πράσινοι» παίζουν τα ματς με εφτά – οκτώ παίκτες. Δε βγαίνουν τα κουκιά κόουτς. «Χάθηκε» ο Νέλσον, ο Λαουάλ αποκτήθηκε και μοιάζει τελειωμένος από την πρώτη του μέρα, ενώ η ομάδα πολλάκις κολλάει. Ούτε μία, ούτε δύο. Πολλές φορές κολλάει και μοιάζει απελπιστικά μονοδιάστατη. Ζει και πεθαίνει από τη ρουλέτα των σουτ και δεν έχει plan b. Το πλεονέκτημα έδρας χάθηκε αλλά υπάρχει πολύς χρόνος να γυρίσει το τσιπάκι και να πάρει το Πρωτάθλημα. Το έχει κάνει τόσες φορές και θα το κάνει ξανά.
ΥΓ: Βλέπουμε και ακούμε τύπους που ήταν κρυμμένοι στα λαγούμια τους να είναι λαλίστατοι και να ειρωνεύονται συναδέλφους. Όταν βρεθούμε κατάματα θ’ απλώσουν όμως τα χεράκια τους. Εκεί θα έχει πλάκα.
ΥΓ1: Ο Γκιστ έλειψε πολύ από τους συμπαίκτες του. Αυτό είναι τροφή για σκέψη. Η ομάδα είναι πάνω απ’ όλα.
ΥΓ2: Ο Παναθηναϊκός δέχθηκε πολλές φορές φάσεις καρμπόν στην άμυνα του.
ΥΓ3: Βρείτε μας ένα γήπεδο στην Ελλάδα χωρίς συνθήματα από την πρώτη μέχρι την τελευταία κατηγορία και θα πηγαίνουμε μόνο εκεί. Φτάνει με την υποκρισία.
Το παρόν διαδικτυακό μέσο ουδεμία ευθύνη εκ του νόμου φέρει περί των επωνύμων ή ανωνύμων σχολίων που φιλοξενεί. Σε περίπτωση που θεωρείτε πως θίγεστε από κάποιο εξ αυτών, επικοινωνήστε μέσω της φόρμας επικοινωνίας έτσι ώστε να αφαιρεθεί.